[div=float: right; width: 310px;]Bijlage 125
[/div]
De Nederlandse Automobiel- en Vliegtuig Onderneming was een vliegtuigbouwer in Cuijk, opgericht in 1920.
Deze vliegtuigbouwer is begonnen als gezamenlijk project van de burgerwacht van Cuijk, de geldschieter Jan van der Eyken en enkele vliegtuigconstructeurs van het Duitse Kondor. Deze constructeurs werden naar Cuijk gehaald omdat Duitsland zelf geen vliegtuigen mocht leveren (zie Verdrag van Versailles) en de burgerwacht van Cuijk geen vliegtuig kreeg van de LVA. De vliegtuigfabriek werd gevestigd in de Export slagerij van Jan's broer G?rard van de Eyken.
Op 4 augustus 1920 stort een tweedekker die eigendom van de NAVO is bij Cuijk in de Maas. De bestuurde H. Wende blijft ongedeerd. Het Boxmeers weekblad meldt: "De tweedekker was bestemd voor de vliegschool Heumensoord welke naar men zegt, eerstdaags geopend zal worden."
Uiteindelijk werd het oorspronkelijke plan voor een verkenningsvliegtuig verlaten en bouwde men een passagiersvliegtuig, een ??nmotorige hoogdekker voor 4 tot 6 personen. Dit vliegtuig maakte zijn eerste vlucht in november 1920 maar kreeg nooit zijn Bewijs van Luchtwaardigheid. Het moet maanden in een Hangar op Soesterberg hebben gestaan. In Vliegveld verscheen het volgende artikel over dit toestel: "Zooals ik reeds in een onzer vorige nummers in het kort vermelde, heeft de Nederlandsche Auto en Vliegtuig Onderneming te Cuyk een nieuw verkeersvliegtuig aan de markt gebracht. Het toestel is absoluut een verkeersontwerp en dus geen omgebouwde oorlogsmachine. De constructeurs zijn vroegere ingeneurs van de Duitsche "Condor-Werke" en dit nieuwe verkeerstoestel gelijkt constructief dan ook volkomen op den laatsten door"Condor-Werke" uitgebrachten jager.
De groote lijnen geven dan ook geen nieuwe gezichtspunten. Het toestel is van het type eendekker met zoo goed als vrijdragenden vleugel. Het draagvlak heeft een lengte van 13.8 m. Bij een diepte van 2.25 m in den midden, naar de uiteinde afneemend tot 1.8 m. De grootste dikte bedraagt ongeveer 45 cm. Eigenaardig is dat deze dikte tot een paar meter van het uiteinde vrijwel constant blijft, om daarna iets af te nemen.
De gehele vleugel is gebouwd van triplex. In plaats van de gebruikelijke voor- en achterligger heeft dit draagvlak over zijn breedte verdeeld een 5-tal langsliggers, alle kistvormig. Tengevolge hiervan konden geen doorlopende nervures gebruikt worden, maar slechts korte verbindingsstukken tusschen de langsliggers onderling. De vleugel geeft dus een vakwerkconstructie te zien met kleine vakken, welker hoeke door ingelijmde klosjes zijn versterkt: binnenverspanning van den vleugel wordt hierdoor overbodig. Het geheel maakt een zeer solieden indruk. Het wil me echter voor komen dat de productiekosten door den meerderen arbeid aanmerkelijk hoger zullen zijn dan die van een gewone vleugel."[footnote]HET NAVO VERKEERSVLIEGTUIG overgenomen uit Vliegveld. datum onbekend[/footnote]
In 1921 werd de hele onderneming wegens geldgebrek opgeheven. E?n van de Duitse ontwerpers, Walter Rethel, ging hierna aan de slag bij [wiki]Fokker[/wiki]. Hier was hij hoofdontwerper voor de vestiging in Amsterdam-Noord. Later heeft hij nog gewerkt voor Arado en Messerschmitt.
[h3]Vliegtuigtypen[/h3]
NAVO NAV-6 (ook bekend als de RK-4/220 of als de Cuyk)