Schiphol (mengeling van oud en nieuw).
Omdat er onlangs onzekerheid ontstond over het voortbestaan van de site realiseerde ik me dat ik wel alle foto's heb gerubriceerd die ik heb geplaatst, maar dat ik met een heilig geloof in de eeuwigheid dat niet heb gedaan met de topics die ik ben begonnen en alle losse teksten die hier en daar terecht zijn gekomen.
Er was dus opeens werk aan de winkel om dat selectief op te slaan.
Ik ben daar nu een aantal dagen mee bezig; het slokt veel tijd op en is buitengewoon suf werk.
Maar er zit wel ook een positieve kant aan, namelijk dat veel onderwerpen weer eens onder je aandacht komen.
Dit topic 'Schiphol' is er zo een waar ik dan met groot genoegen weer naar kan kijken.
Vooroorlogse foto's, mooi hoor, ook van mezelf uit Pa's albums.
Foto's van vlak na de oorlog, de opbouw.
Zeventiger jaren foto's van het modernere spul; prachtig, tot en met nú in feite.
Maar wat er voor mij uit springt is de relatief korte periode van grote verscheidenheid in soorten luchtvaart, met de bijbehorende types.
De jets die hun intrede deden, de DC 8 en 707, met een heel gevolg aan zeer lawaaierige korte-afstands kinderen.
Het is die korte periode die foto's oplevert met een Acht, en een Boeing, maar met op een andere opstelplaats op het platform gewoon nog de luchtvaart zoals we die tot dat moment kenden.
De grote maatschappijen die 'opeens' met de grotere snellere jongens in een veel te ruime jas staken, en waarvan de directies gemiddeld tamelijk zéér tevreden met zichzelf achterover leunden op hun pluche.
Een aantal iets te lang, en dat wreekt zich vroeger of later.
Maar ook de vracht- en chartermaatschappijtjes die overal opdoken, met oud materiaal, met bezielende directie-tje-tjes en zwaar onderbetaald personeel.
Men vocht elkaar de tent uit, in het eigen Nederland en zo ook in de omringende landen.
Als semi-moderne tussenvorm waren er nog de onvolprezen DC-Zevens en de Connies.
Zij vormden een soort ruggengraat van vertrouwen op een platform met steeds meer gestroomlijnde 'nieuwlichters'.
Die laatste combinatie, die van oud en nieuw, maar beiden nog hartstochtelijk in gebruik, is op deze site het meest in het oog lopend vastgelegd door Nico Braas.
Hij is degene geweest die gewapend met de Clack op het juiste moment op de juiste plaats was!
Of alle composities van oud en nieuw zo bedoeld waren weet ik niet.
Maar we gaan er van uit!
Wat me ook opviel was dat Nico de indruk wekte dat er nog een doos was met meer platformwerk.
Als dat zo is, en hij is gevonden, mogen we die inhoud dan gaan aanschouwen?
Ik plaats deze nog maar een keer om aan te geven wat ik bedoel..
Bijlage 22086
Tracker.