Je hebt volledig gelijk Tracker. Het camerawerk was trouwens ook van mindere kwaliteit dan de filmpjes van de Fw 190 en Me 109E-3 uit #437.
Groet, Ruud.
Printable View
Je hebt volledig gelijk Tracker. Het camerawerk was trouwens ook van mindere kwaliteit dan de filmpjes van de Fw 190 en Me 109E-3 uit #437.
Groet, Ruud.
Zoals bekend collaboreerde Fokker met de Duitse bezetting. Dat had tot resultaat dat ze (in mijn ogen) een van de aantrekkelijkste Duitse vliegtuigjes mochten bouwen, de Arado 196. Hieronder een fraaie foto uit mijn collectie van een startend toestel bij Schellingwoude. Hieruit blijkt ook weer dat in de oorlog het normale leven zoveel mogelijk doorging; rechts op de achtergrond twee zeilbootjes. Bij proefvluchten moest altijd een Nederlander mee, om sabotage te voorkomen.
Bijlage 23754
Er staat een pracht artikel van Peter van de Noort in Verenigde vleugels van Januari 2013 over dit type toestel. JanJr.
Interessant model inderdaad en dapper van Arado om een ééndekker aan te bieden terwijl iedereen, inklusief de Kriegsmarine, in tweedekkers dacht.
SNCA? klinkt als iets Frans, maar kan de afkorting niet terugvinden.Citaat:
Overall, 541 Ar 196s (15 prototypes and 526 production models) were built before production ended in August 1944, about 100 of these from SNCA and Fokker plants.
Huh, moet die Kaaskop geen Kraut zijn?
Adri
Ja, die Duitsers waren slimmeriken. Als ze een 'Kaaskop' lieten mee vliegen wisten ze dat de Fokker mensen geen sabotage aan het vliegtuig zouden aanbrengen, want dan zou er een Nederlander mee verongelukken.
SNCA staat voor Société Nationale Construction Aéronautique . Er waren meerdere fabrieken SNCAE (Est), SNCAO (Ouest), SNCAN (Nord) SNCAC (Centre), SNCAM (Midi) en misschien nog een paar. Ze zijn later opgegaan in Aérospatiale (o.a. Marseille, waar ik veel voor mijn bedrijf ben geweest.) JanJr.
Foto 324.
Heinkel He 59. Niet scherp maar het is de enige He 59 die ik heb waar langs een trap uit de romp hangend een rubberboot te water wordt gelaten.
Bijlage 23774
Groet, Ruud.
Foto 325.
Buitgemaakte North American NA-64 uit franse dienst (daar NAA-64 P2 genaamd). Werknr: 64?.
De oude LEMB Stammkennzeichen lijst geeft 3 scholen waartoe hij behoord heeft, nl.
FFS A/B 116 = Flugzeugführerschule A/B 116,
ZD-Stf 102 = Zieldarstellungsstaffel 102 en
Stuka Schule 1 = Stukaschule StS 1 (Wertheim).
Ik weet niet bij welke school hij het cijfer 6 nog extra op de rompzijde kreeg.
Bijlage 23847
Groet, Ruud.
Foto 326. Lunchpauze.
?N+GT. In de oude LEMB Stammkennzeichenliste is het dichtst er bij komend de NN+GS. Daar het laatste kenteken van een groep Messerschmitt Me-410's, dus neem ik aan dat dit ook een 410 is.
Bijlage 23888
Groet, Ruud.
Ik was op zoek naar Gigant afbeeldingen, en vond deze:
Bijlage 23890
De 323 was duidelijk, een van de twee zeldzame WT's, Waffen Träger.
Geen vracht meer, maar overal machine guns en 20 man Besatzung. Géén succes.
Maar wat opviel was het '+' teken op de romp van de 109's die er voor staan.
Ik had het nooit gezien op deze manier en kleurstelling.
Het deed me Cypriotisch aan, Mediterraan, en toog aan het googlen.
Dat is best een probleem als je niet weet dat het om een 'Balkenkreuz' gaat.
Ongeveer duizend foto's van Bf 109 's verder vond ik vanmorgen de oplossing in een decal-setje van iemand.
Het is Roemeens!
Bijlage 23892
Mijn vraag is nu anders geworden:
Hoe zit het dat er in 1944, want toen vloog dit 323 prototype nog rond, ook 109's rondvlogen die niet tot de Luftwaffe behoorden, maar aan een soort lokale krijgsheer?
En tegen wie werden deze Roemenen ingezet?, en waarom uitbesteed aan een vast niet geheel te vertrouwen, ingelijfd, land?
Tracker.
Hallo Tracker,
Roemenië deed met de AS-landen mee. Waren dus bondgenoot van Duitsland en zijn vrienden.
Roemeense troepen hebben uitvoerig meegevochten aan het oostfront tegen de sovjet-unie.
Mvg, Boris
Dank je, de Axis Powers wilden me niet te binnen schieten, zo blijkt.
En Roemenië was bij uitstek een grote...
Grt,
Foto 326 post #447
Ruud, de code van de Messerschmitt is geen Stammkennzeichen maar het Verbandskenzeichen van de operationele eenheid.
Daarom ook de witte theater band en de derde letter in de Staffelkleur (in principe geel voor de 9e, Staffelletter T).
De eenheid was vrijwel zeker 9./ZG76, de volledige code dan 2N+GT, en de periode waarschijnlijk 1944.
Ik ben geen expert van late Luftwaffe modellen, maar dit kan ook best een Me210 zijn.
Groeten, Pieter
Hallo Pieter H.
Bedankt voor je reactie. Stammkennzeichen/Verbandskennzeichen blijf ik een lastig onderwerp vinden omdat waar juist de duitsers om bekend staan/stonden nl. Grundlichkeit hier soms ver te zoeken is. Veel voorbeelden zijn er waar toestellen met hun Stammkennzeichen al gewoon dienst doen bij Verbanden al moet ik zeggen dat ik bij deze foto de kleur over het hoofd heb gezien. Hoe dat heeft kunnen gebeuren? Geen idee..., misschien de snelheid om ’s morgens nog gauw even vier scans te maken, af te werken, en te plaatsen omdat ik twee dagen niet thuis zou zijn? In ieder geval bedankt voor jouw bijdrage. Geeft me weer aanleiding om de boeken in te duiken. Ondanks dat de Luftwaffe al 61 jaar een (boek)verzamelgebied van me is moet de parate kennis toch af en toe opgefrist worden.
Met vriendelijke groet,
Ruud.
P.S. Ook met Verbanden werd flink gerotzooid. Ik weet niet beter dan dat 2N voor ZG 76 staat. Toch heb ik diverse registraties met 2N die aan ZG 1 en ZG 26 werden toegeschreven. Bijv. DU+1F/2N+GS (8./ZG1) evenals 2N+JT (8./ZG1) en 2N+DT (9./ZG1) en nog een flink aantal meer. Het is om kierewiet van te worden.
Hi Ruud,
In principe was het wel degelijk een tamelijk strak systeem, alleen werd ook daar flink gereorganiseerd.
Toch voor jou even voor de lol opgezocht hoe het de code 2N verging:
5-39 t/m 7-1940: ZG1
7-1940 t/m nam II./ZG1 zijn code mee en werd III./ZG76; eerst de oude II. Gruppe Staffelletters (C-M-N-P), vanaf 3-1941 de III. Gruppe letters (D-R-S-T).
1-1942 werd ZG1 weer opgericht en gebruikte ook weer 2N. Tijdens die periode dus inderdaad overlap ZG1 en ZG76 codes (vrij uniek binnen de Luftwaffe)
Ach ja, houdt ons van de straat. Groeten, Pieter
Tracker, afwijkende nationaliteitstekens op de Bf109 waren niet vreemd.
Naast de Roemenen vloegen (uit mijn hoofd) op z'n minst ook de Finnen, Italianen en Hongaren met de Bf109 tijdens de oorlog en allen gebruikten hun eigen nationaliteitstekens.
Daarnaast waren er een aantal Bf109s in gebruik bij de Zwitsers, die ook van hun eigen nationaliteitsteken waren voorzien en daarnaast van rood witte strepen, om ze beter herkenbaar te maken als neutrale vliegtuigen.
Met groet,
Huub
Hallo Huub.
Wat denk je van de Joegoslaven. Duitse 109's vochten tegen Joegoslavische 109's.
Groet, Ruud.
Foto 327.
Henschel Hs 129.
Bijlage 23959
Groet, Ruud.
Inderdaad, die waren even door mijn hoofd geschoten. Er waren ook nog Russen die aan de kant van de Duitsers vochten. Ik twijfel of deze ook hun eigen herkenningstekens hadden.
Groet,
Huub
Foto 328.
KH+??. Arado Ar 79. Een tweezits aerobatictrainer en reisvliegtuig. Dit toestel had een intrekbaar landingsgestel. Een zeldzaamheid in Luftwaffe kleuren, die had slechts enkele exemplaren in dienst.
Bijlage 24025
Groet, Ruud.
Er zijn ook Ar-79's gebruikt in één of meerdere oorlogsfilms.
Vaag herinner ik mij iets over Steve McQueen die in zo'n toestel stapt in "The Great Escape", maar ik kan het mis hebben...
Er vliegen er in centraal Europa nog wel een paar rond, echte dan wel in licensie gebouwde exemplaren.
Hallo Heron.
Dat was geen Arado Ar 79 maar een Bücker Bü 181 Bestmann alhoewel hij wel lijkt op de Ar 79.
Maar hij was niet zeldzaam zoals de Ar 79 dat wel was omdat er slechts een zeer gering aantal werden gebouwd, van de Bestmann duizenden.
Wel werd een serie van 20 stuks Ar 79's aan de Hongaarse luchtmacht geleverd.
De Bü 181 werd gebouwd in een aantal landen, zoals Nederland en Tsjecho-Slowakije. De Zweden bouwden ze ook in licentie voor hun luchtmacht.
In de jaren 50 van de vorige eeuw kreeg Egypte van de Tsjechen licentierechten en ze bouwden ze onder de naam Heliopolis Gomhouria.
Wel grappig is dat ze beiden dezelfde motor van 105 pk hadden. Echter..., de Bestmann had een vast onderstel terwijl die van de Ar 79 intrekbaar was.
Groet, Ruud.
Bedankt voor de uitleg. Inderdaad zijn er van de Bestmann een stuk meer gemaakt. Ik heb ze zelf wel op foto/dia, inclusief de Egyptische versie.
Maar ik bedoel echt de Ar-79, dus zat ik fout met de film. Misschien dat het "Where agles dare" is geweest?
Foto 329. Vandaag liep ik op eBay deze foto mis. Een héél bijzondere!! Helaas was ik niet de enige die het zag. Het is namelijk een Junkers Ju-52/1m. De eenmotorige voorloper van de Ju-52/3m. Dit is de eerste keer dat ik er een foto van zie in Luftwaffe kleuren. Zéér, zéér zeldzaam. Vermoedelijk is dit de 1m met Werknr 4003 (de derde die gebouwd werd), die kreeg een verbeterde motor BMW-VIIa en drijvers en ging naar een Seefliegerstaffel volgens een bron. Er werden van de 1m slechts 6 exemplaren gebouwd. De laatste gebouwde met Werknr 4006 werd met een Armstrong Siddeley Leopard (kreeg later een Rolls-Royce Buzzard) aan de Canadian Airways (vanaf 1942 Canadian Pacific Air Lines) geleverd, op drijvers, en kreeg het kenteken CF-ARM.
http://www.ebay.nl/itm/201592480109?...%3AMEBIDX%3AIT
PO+AT of PQ+AT. Junkers Ju-52/1m.
Bijlage 24043
Groet, Ruud.
Foto 330.
Dornier Do-24. Seenotstaffel 3, Frankrijk 1944. Ging in augustus 1944 terug naar Duitsland. Seenotstaffel 3 lag in 1942 van juni tot december in Schellingwoude.
Bijlage 24146
Groet, Ruud.
Foto 331.
‘NK+NM’. Naam toestel: ‘Grenzmark’. Focke-Wulf Fw 200 A-0 (S-8) Condor. Werknr: 3098. Eerder D-ACVH, WL-ACVH, AC+VH. Volgens een bron het privé toestel van minister von Ribbentrop. Een andere bron wijst dit toestel aan als reservetoestel voor de Führer. Het behoorde wel tot de Fliegerstaffel des Führer (F.d.F.). Het toestel crashte tijdens een landing te Orel (Rusland) op 23 december 1941, geladen met kerstpresentjes van de Führer voor de troepen.
Bijlage 24305
Groet, Ruud.
Foto 332.
GE+AA. Klemm Kl 35.
Bijlage 24355
Groet, Ruud.
Foto 333.
Fokker T.VIII-L 'KD+GH'. Duitse Beute.
Bijlage 24426
Groet, Ruud.
Foto 334.
Piaggio P.108A. Duitse Beute.
Bijlage 24427
Bijlage 24428
Groet, Ruud.
Wat een prachtige en unieke foto weer. Ik had nog nooit van deze Piaggio gehoord. Dat dit een 'beute' vliegtuig is waag ik echter te betwijfelen. Duitsland en Italië waren in de oorlog 'dikke mik'. Mag ik aannemen dat Piaggio het toestel aan Duitsland wilde slijten en het alvast in Luftwaffe kleuren heeft gespoten? JanJr.
Hallo Jan.
Nadat Italië op 8 september 1943 gecapituleerd had wist Duitsland aardig wat militair spul in handen te krijgen en dus ook vliegtuigen, Beute dus.
De Luftwaffe had al wel een FliegerTransportGruppe "Savoia" die al voor de capitulatie een stuk of 100 gekochte Savoia Marchetti SM.82's had. Na september 1943 bleef die fabriek voor de Luftwaffe produceren en leverde nog eens 299 stuks. Of je dat dan Beute kunt noemen? Het was wel gedwongen fabricage. Hoeveel Duitsland er na de capitulatie van Italië nog extra als Beute in handen kreeg heb ik niet paraat. Dus bij dit type kun je niet vaststellen of het een echte Beute is dan wel een gekochte. Ik moet wel toegeven dat ik daar nog nooit in een lijst of literatuur naar gezocht heb.
Bij de Piaggio P.108A, de enige gebouwde, gaat het echt om een Beutetoestel. Uiteindelijk vernield door een geallieerd bombardement in Rechlin waar het in april 1944 naar toe was gevlogen na een reparatie vanwege schade door een geallieerd bombardement. Het toestel had een 102 mm kanon in de neus.
Nadat de duitsers de productie van Piaggio hadden overgenomen kreeg de Luftwaffe nog 4 P.108C en 5 P.108T als transportvliegtuigen, de meesten gingen naar Transportfliegerstaffel 5, en werden voornamelijk aan het oostfront gebruikt.
De Italianen gebruikten ook nog de P.108B als bommenwerper.
https://www.youtube.com/watch?v=mukocf8aVKE
Groet, Ruud.
Hallo Ruud, Zo leer je nog eens wat. Jouw onuitputtelijke archief geeft alle details. Het stempel van Piaggo zette me op het verkeerde been. Dat de Duitsers hem ingepikt hebben is buiten kijf. Was het eigenlijk een bommenwerper? Of een transport toestel?
Het is wel bijzonder fraai. Gegroet Jan
Hallo Jan.
Geen bommenwerper en geen transporttoestel. De A werd ontwikkeld als scheepsaanvaller. Daarom ook het 102 mm kanon in de neus. De bedoeling was dat er nog vijf van gebouwd zouden worden maar dat werd teruggedraaid tot twee en uiteindelijk helemaal gecanceld. Met zo’n groot toestel schepen aanvallen was de Italianen te link geworden vanwege verbeterde luchtafweer, o.a. vuurleiding door radar, etc.
Groet, Ruud.
P.S. De stempel van Piaggio op de achterzijde van de foto geeft aan dat hij uit hun archief afkomstig is. Waarschijnlijk gewoon een (naoorlogse) koopfoto die zij uitgaven want hij staat in diverse luchtvaartboeken.
Foto 335.
Wrak van een Heinkel He-111 met grote hoeveelheid treffers.
Bijlage 24501
Groet, Ruud.
Foto 336.
Vooroorlogse opname van een Do-17 formatievlucht.
Bijlage 24666
Groet, Ruud.
Foto 337.
CQ+O?. Fieseler Fi 156 C Storch.
Bijlage 24978
Groet, Ruud.
Foto 338.
'W9+SA'. Messerschmitt Me-323.
Bijlage 25025
Groet, Ruud.
Op het vliegveld Gatow bij Berlijn heb ik daar ooit eens een vleugelligger van gezien, leek wel een lange smalle brug.
Je bedoelt deze:
Bijlage 25026
Bijlage 25027
Tracker
Hallo Ruud,
Jouw foto 337 viel mij op vanwege de bommen die aan deze Fieseler Storch hangen:
De registratie van deze kist zou de CQ+QS zijn. En het zou hier een Fi 156U te Rechlin betreffen.
Deze kist werd daar gebruikt voor testen met bommen.
Dit volgens het volgende boek: pagina 37
Fieseler Storch in action – Jerry L. Campbell
Aircraft Number 198 – squadron/signal publication
Ook kwam ik deze foto nog tegen op de volgende websites:
- https://www.flickr.com/photos/ww2images/14468697365
- http://1y2gm.foroactivo.com/t3103-fieseler-fi-156
De onderschriften die hierbij staan zijn gelijk aan het onderschrift in het genoemde boek.
Kun je de informatie bij deze foto in jouw archief nog ietwat completeren.
Mvg, Boris
Hallo Boris.
Mooi dat je hierin gedoken bent, jouw gegevens kloppen. :thumbup:
Ik had niet gecontroleerd of de gegevens van de verkoper klopten, hij gaf CQ+O?.
Het is inderdaad de CQ+QS, een Fieseler Fi 156 C-2(U) met Werknummer 4452.
Hij komt ook in de bekende (oude-)LEMB lijst voor.
De afbeelding staat overigens in mijn “in action” op blz. 35.
Groet, Ruud