Foto's "US military aircraft nostalgia and more" die ook nog thuis lagen.

Foto 353.
Boeing YC-14.

Bijlage 25052

Groet, Ruud.

Foto 354.
Convair NC-131H TIFS (= Total In-Flight Simulator) (0-37793), 1976. US Air Force, AFFDL (= Air Force Flight Dynamics Laboratory).

Bijlage 25134

Groet, Ruud.

Foto 355.
McDonnell-Douglas YC-15.
Bedankt voor de correctie Heron, dat was slordig van me.

Bijlage 25167

Groet, Ruud.

Foto 356.
Cessna T-37B '66-7988' op Randolph AFB, 11 april 1968. 3510th FTW.

Bijlage 25185

Groet, Ruud.

Interessant concept, de TIFS! Het vliegtuig is dusdanig aangepast dat je de vliegeigenschappen van andere toestellen mee kunt nabootsen. Zowel extern zijn modificaties gemaakt (extra verticale fins op de vleugel bijv.) als intern (denk aan de aanpassing van de besturing).

We hebben inmiddels een aantal collegeseries gehad over Control Systems en Flight Dynamics.
Theoretisch is het gedrag van een vliegtuig in bijvoorbeeld de longitudinale beweging te vangen in een 4x4 matrix. Deze matrix wordt vermenigvuldigd met een x-vector, waarin pitch angle, vertical speed dergelijke staan. Daarnaast komt een control input (elevator deflection en thrust angle, oa) er bij opgeteld, met bijbehorende matrix. Output daarvan is een x-dot-vector, waarin de afgeleiden van deze grootheden staan. We spreken dus over een differentiaalvergelijking: Xdot=AX+BY waarin Y de control input is.
Control Systems zijn schematisch te vangen en te voorspellen door bijvoorbeeld bovenstaande differentiaalvergelijking om te zetten middels een Laplace-transformatie. Door deze transformatie kunnen we veel makkelijker rekenen aan het gedrag van het systeem, omdat we niet meer in het tijd-domein werken (een differentiaalvergelijking is feitelijk een plaatsafgeleide naar de tijd, 'snelheid' dus), maar in het frequentie-domein. Je krijgt dan allerlei transfer functions, die een systeem vormen zoals deze:
http://www.engineersgarage.com/sites...%20DIAGRAM.png
Bron: engineersgarage.com
http://engineeronadisk.com/V2/book_m...adisk-1028.gif
Bron: engineeronadisk.com

In bovenstaand plaatje is de input theta_d, dus bijvoorbeeld: control stick deflection, we duwen de stuurknuppel naar voren. Hiervan wordt de huidige status van de neusstand afgetrokken, het resultaat is het error signal e. De controller converteert het naar een elevator deflection, waarna het process (de Flight Dynamics) er een neusstandsverandering van maakt. Deze neusstand wordt teruggekoppeld naar de sum node.

Als je nu dus goed analyseert hoe bijv. het besturingssysteem de Convair 131 werkt, kun je dit aanpassen. Denk bijvoorbeeld aan een toepassing van fly-by-wire, waarmee de Controller en Process blokken dusdanig gewijzigd worden dat een heel verschillende Flight Dynamics het resultaat is.

Aardig concept dus. Ik heb begrepen dat ze de F-117 ook eerst op een T-33 hebben gesimuleerd (pin me er niet op vast, ik weet niet of het ook daadwerkelijk de F-117 was!). Wat je dus feitelijk doet, is het veranderen van de route die de input van de piloot aflegt naar het resulterend gedrag van het vliegtuig.

Goed, deze post is groter geworden dan mijn intentie was.

Daan

Hallo Daan,

Leuk en interessant stukje theorie. Maakt de inhoud van een black box weer een stukje grijzer.

Mvg, Boris

Foto 357.
Convair B-58 Hustler (92451).

Bijlage 25201

Groet, Ruud.

Foto 358.
Bell P-59B Airacomet (44-22650).

Bijlage 25213

Groet, Ruud.

Foto 359.
Boeing XPBB Sea Ranger.
Voor bewegend beeld: https://www.youtube.com/watch?v=Cv5dHRUsFYc

Bijlage 25228

Groet, Ruud.

mooie plaat Ruud. Foto gemaakt in 1943.

Foto 360.
Boeing B-47.

Bijlage 25234

Groet, Ruud.

Foto 361.
Convair C-131 (141000 / RW).

Bijlage 25268

Groet, Ruud.

Foto 362.
Curtiss C-46 Commando.

Bijlage 25300

Groet, Ruud.

Foto 363.
Bell AH-1G Huey Cobra (16003). US Army. Greenham Common, 7 aug. 1973.

Bijlage 25359

Foto 364.
Piasecki YH-16 Turbo Transporter.
Voor bewegende beelden: https://www.youtube.com/watch?v=Y1KT9GffFj0

Bijlage 25368

Groet, Ruud.

Na de Piasecki film komt een USAF trainingfilm over de Sikorsky H-19 (S-55) Zeer boeiend en leerzaam.

Foto 365.
Chance Vought F-8 Crusader.

Bijlage 25375

Groet, Ruud.

Foto 366.
Martin Mariner met starthulp.

Bijlage 25396

Groet, Ruud.

Foto 367.
McDonnell Douglas F-4B Phantom (152298), 1975. US Navy, NATC.

Bijlage 25407

Groet, Ruud.

Foto 368.
Martin XB-26 Middle River Stump Jumper. (Naam later gecorrigeerd na bericht van Boris op volgende blz. Zie ook foto 314 op blz. 42 voor hetzelfde toestel).

Bijlage 25412

Groet, Ruud.

Foto 368. Martin XB-26H. Qua landingsgestel een Harrier avant la lettre.
Werd ook wel de "Middle River Stump Jumper" genoemd.

Mvg, Boris

Door het landingsgestel voor- en achteraan de romp te plaatsen werd die kennelijk zo zwaar op buiging belast, dat er vele uitwendige langs-versterkingen moesten worden aangebracht. Weet iemand waarom deze proef (ik neem aan dat het dat was) werd gedaan? Het was aan de roundel te zien tijdens de 2e wereldoorlog, dus een proef t.b.v. de B-47 lijkt niet waarschijnlijk.

Hallo washout.

Toch wel het geval:
The final Marauder variant was the XB-26H. It was actually a TB-26G-25-MA (44-68221) that had its original tricycle landing gear replaced by a set of tandem mainwheels that retracted into the fuselage. In addition, a set of outrigger legs were added for lateral balance. The fuselage had to be externally stiffened to take the additional landing loads of this tandem undercarriage.

The XB-26H was known colloquially as the "Middle River Stump Jumper" and was part of a experimental project to test the installation of the landing gear proposed for the Boeing XB-47 Stratojet and Martin XB-48 bombers, which were then on the drawing boards. Flight tests were carried out in May/June of 1945 at the Martin field.

Groet, Ruud.

Opmerkelijk.
Hadden de Amerikanen tijdens de oorlog al weet van de voordelen van een pijlvleugel? Ik heb altijd gedacht, dat de Duitsers daar veel -geheim- onderzoek aan hadden gedaan, en de geallieerdsen in het duister tasten hieromtrent. Dus het XB-47 ontwerp tijdens de oorlog met pijlvleugels is toch opmerkelijk, nietwaar?
Wacht, ik zie dat de testen in mei-juni '45 werden gedaan. Dan hadden ze wel van pijlstelling geweten, en dan is de oorlogsroundel nog gewoon niet aangepast, zou dat kunnen?

De B-47 was oorspronkelijk een ontwerp met een rechte vleugel en vier straalmotoren. Pas toen de Duitse documenten werden bestudeerd, werd het ontwerp met een pijlvleugel uitgerust. En dat was later dan mei 1945, toen hadden ze nog lang niet alles verzameld.
De zgn 'oorlogsroundel' werd pas in 1948 gewijzigd in dat wat we nu nog kennen. De air force werd toen zelfstandig en veranderde van USAAF in USAF.

Hans

Foto 369.
Martin XB-51.
In het eerste youtube filmpje hieronder niet alleen de Martin XB-51 maar ook de Republic-Ford JB-2, ook bekend als de KGW en LTV-N-2 Loon, (Amerikaanse V-1) lancering vanaf een onderzeeboot. Het tweede filmpje laat de XB-51 met starthulp zien.
https://www.youtube.com/watch?v=mnuz7H0HRNY
https://www.youtube.com/watch?v=QISo7sIPZzw

Bijlage 25423

Groet, Ruud.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door washout

Door het landingsgestel voor- en achteraan de romp te plaatsen werd die kennelijk zo zwaar op buiging belast, dat er vele uitwendige langs-versterkingen moesten worden aangebracht. Weet iemand waarom deze proef (ik neem aan dat het dat was) werd gedaan? Het was aan de roundel te zien tijdens de 2e wereldoorlog, dus een proef t.b.v. de B-47 lijkt niet waarschijnlijk.

---

Voor de geschiedenis van de USA roundels mag ik naar deze website verwijzen ;)

http://www.drareg.nl/Markeringen/index.html

Citaat:

---

Hadden de Amerikanen tijdens de oorlog al weet van de voordelen van een pijlvleugel? Ik heb altijd gedacht, dat de Duitsers daar veel -geheim- onderzoek aan hadden gedaan, en de geallieerdsen in het duister tasten hieromtrent. Dus het XB-47 ontwerp tijdens de oorlog met pijlvleugels is toch opmerkelijk, nietwaar?

---

Ik meen dat er in 1936 tijdens een conferentie in Rome al gesproken werd over het idee van pijlvleugels. De wetenschappers waren dus al op de hoogte (theorie in ieder geval).

Weer wat geleerd.
Een B-47 ontwerp met rechte vleugels, hoe zou dat eruit gezien hebben? Heeft iemand een afbeelding daarvan? Als er maar vier i.p.v. zes aan zaten, zal die dus -gezien het vermogen van motoren in die dagen- wel kleiner zijn geweest dan het uiteindelijke ontwerp met zes motoren.

Bijgaand

Hans

Op je wenken bediend washout. Niet van alle modellen maar het geeft toch enig inzicht.
OEPS. Terwijl ik bezig was met de afbeeldingen te bewerken plaatste Hans zijn bijdrage al. Uit hetzelfde bestand.
Dus zijn hier de afbeeldingen door mij verwijderd.

Zie: http://www.dept.aoe.vt.edu/~mason/Mason_f/b47.pdf
Zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Paperclip

Groet, Ruud.

Leuk, interessant! Leuk om ook te zien dat het concept voor Commercial Transports eigenlijk al met de B-47 is vastgelegd. Dat betekent ook dat vliegtuigen op breed conceptueel niveau al meer dan 50 jaar niet veranderd zijn.

Fantastisch, zeer bedankt voor deze info. Boeing is de uitvinder van de dunne, smalle en grote pijlvleugel, dat is wel goed zichtbaar. Ze hebben ook altijd zelf hun vleugels gebouwd, dat was één van de weinige onderdelen die niet uitbesteed werden. De voordelen van de podded motoren aan een pylon aan de vleugel is ook erg duidelijk, werd vroeger al op de TU onderwezen.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door washout

Boeing is de uitvinder van de dunne, smalle en grote pijlvleugel, dat is wel goed zichtbaar.

---

1935 Duitsland - Adolph Busemann presenteert op een congres de pijlvleugel

1944 De US Airforce ziet in dat de toekomstige bommenwerpers straalmotoren krijgen. Aanvraag diverse fabrikanten
Het landingsgestel voorheen zat altijd in een motorgondel alwaar dus nu de uitlaat komt te zitten. Waar komt dan het landingsgestel?
Voor de snelheid is alleen een dunne vleugel mogelijk. Dus conclusie : landingsgestel moet in de romp. Dit gaan wij (USAF ) testen = Marauder XB-26H

begin 1945 USA - Robert T. Jones werkende voor de NACA ( voorganger NASA ) werkt aan pijlvleugel voordelen maar zijn theorie wordt niet echt warm ontvangen

eind 1945 Duitsland - Boeing is op bezoek bij buit genomen informatie over onderzoek in Duitsland

Boeing verandert meteen zijn ontwerp in een pijlvleugel. Ontwerp heeft 4 straalmotoren in de romp

USAF keurt 4 motoren af in de romp

Boeing plaatst motoren in gondels onder de vleugel

En nu pas lijkt het op een B-47 die wij kennen..............

Dank, Pim! Hoewel men in Amerika meent alles voor elkaar gehad te hebben, zijn het toch Duitsers die de goede weg voor de luchtvaart zijn ingeslagen. En ook: niet Amerika, maar Duitsland is op de maan gekomen. Werner von Braun heeft ongelooflijk veel geluk gehad. En met hem vele anderen.

Foto 370.
Convair XC-99.
Zie: https://www.youtube.com/watch?v=I4-YgrksFbs

Bijlage 25449

Groet, Ruud.

Foto 371.
Convair XB-46. Zie hoe sterk het lijkt op het Boeing model 424 ontwerp.
Zie: https://www.youtube.com/watch?v=WbPqnhceUV8

Bijlage 25452Bijlage 25453

Groet, Ruud.

In het JijBuis fimpje zit een leuk moment:

http://i67.tinypic.com/1jm32a.jpg

De XC-99 samen met een vroege versie van zijn zusje de Peacemaker.

Adri

https://www.youtube.com/watch?v=I4-YgrksFbs

maar even het linkje erbij gedaan ...

Foto 372.
Martin XB-48.

Bijlage 25488

Groet, Ruud.