Marie Marvingt 2 La fiancée du danger
Fijn Heron dat je dit een goed topic vindt. Ik ben nu al dagen bezig om dit nieuwe bericht te maken en te verzenden, maar iedere keer als ik op 'voorbeeld van bericht' aantik verdwijnt het hele verhaal van het scherm. Dat is zeer frusterend. Het zal wel aan de leeftijd liggen. Ik probeer het opnieuw.
Marie Marvingt was dus een vrouw die van wanten wist . Zij werd in Frankrijk ‘La fiancée du danger’ (de verloofde van het gevaar) genoemd. Ze excelleerde in sport, beoefende bijna alle denkbare sporten en won daarbij allerlei trofeeën. Ik noem een paar activiteiten die, zeker in die tijd, meestal door mannen werden gedaan, b.v. boksen, schieten, berg klimmen, waterpolo, voetbal. Zij deed ook aan ballonvaren en maakte in 1909 haar eerste solo vlucht. Zij wilde zo graag aan de ‘tour de France’ meedoen, maar dat mocht niet omdat ze vrouw was. Dus fietste ze in 1909 maar achter de tour aan en legde het hele traject af.
Terug naar de luchtvaart! Zij was een geoefende verpleegkundige en operatie assistentie. Haar passie was de vliegtuig ambulance. Zij slaagde er in het interbellum in een organisatie op dat gebied van de grond te krijgen. Tussendoor gaf ze lezingen, schreef over de luchtambulance en deed mee aan vliegshows, o.a. september 1922 op Waalhaven, Rotterdam. Daar werd ze door 2 Franse piloten op de schouders gehesen:
Bijlage 20500
Dat ze bij 900 vluchten geen ‘kraakjes’ had moet met een korreltje zout worden genomen. Hieronder een foto van haar vliegtuig, een ‘Antoinette’ waarmee ze in de bosjes was beland. Ze kon in ieder geval nog lachen:
Bijlage 20501
Na de 2e wereld oorlog richtte zij zich vooral op de ontwikkeling van het medisch vervoer van slachtoffers per vliegtuig of helicopter. Al die activiteiten hadden haar al in 1935 de hoogste Franse onderscheiding ‘Chevalier de la Légion d’honneur opgeleverd. Aan het einde van haar leven was ze met 34 medailles de hoogst gedecoreerde Franse vrouw. Ging ze aan het eind van haar leven bij de pakken neerzitten? Welnee. Op haar tachtigste verjaardag, 20 februari 1955, maakte ze nog een supersonisch ritje mee in een McDonnell F-101 ‘Voodoo’. In datzelfde jaar haalde ze nog haar helicopterbrevet op een SNCASO SO-1221 ‘Djinn’Was dat het? Nee, dat was het niet. Het jeugdige ouwetje maakte, 86 jaar oud, een rondrit Nancy – Parijs op de fiets. Dat was heus niet op ’n E-bike. Chapeau voor deze fantastische dame. JanJr.
PS. Eigenwijs als ik ben blijf ik helicopter met een C schrijven. F…. het groene boekje
Postzegels uit diverse landen
Leuk, interessant topic! Laat ik mijn steentje bijdragen door een aantal postzegels uit mijn collectie te laten zien.
Deze zegels hebben allemaal een afbeelding die iets met luchtvaart te maken heeft. Het valt op dat kleine, arme
landen wel grote, mooie zegels hebben... En hoe trots ze zijn op de luchtvaartgeschiedenis van andere landen ;)
Goed, ik loop ze door op willekeurige volgorde.
Hongarije, vier luchtpost zegels uit één serie. Gestempeld maar in prima conditie. Jaar: 1978.
https://googledrive.com/host/0B3rXXs...stamps_001.jpg
De eerste zegel laat Louis Blériot zien. Hij vloog op 25 juli 1909 als eerste met een zwaarder-dan-lucht luchtvaartuig
over het Kanaal.
Vervolgens zien we Alcock en Brown, met hun Vickers Vimy. In juni 1919 maakten zij daarmee de eerste non-stop
transatlantische vlucht.
Als derde wordt A.C. Read in beeld gebracht. Hij vloog ook de Atlantic over, maar dan niet non-stop: hij en zijn
bemanning maakten zes stops.
De laatste zegel is een eerbetoon aan het drietal Köhl, Hünefeld en Fitzmaurice. Zij vlogen óók de Atlantische
Oceaan over, maar dan in de andere richting: van oost naar west. Ze deden dit in 1928 met een Junkers W33.
Verenigde Staten van Amerika: niet veel bijzonders maar ik vind ze wel aardig om hier te tonen. De getoonde
mannen zijn wat bekender, dus ga ik er niet verder op in. Ze zijn flink gestempeld overigens...
https://googledrive.com/host/0B3rXXs...stamps_002.jpg
Octave Chanute, de Wrights, Sikorsky en Piper: wie kent ze niet?
Goed, de USSR.
https://googledrive.com/host/0B3rXXs...stamps_003.jpg
Eerst een tweetal 'gewone' zegeltjes. Niet veel bijzonders hoor. Het groene dingetje laat slechts een vliegtuig zien,
het blauwe zegeltje laat zien hoever de USSR al wel gekomen was in 1966. Communicatie en transport, daar bogen ze op.
De zegel uit 1984 laat zien hoever ze gekomen waren met de Luchtvaart en Ruimtevaart. Van links naar rechts is te
lezen (via Google Translate): centraal huis van de luchtvaart en ruimtevaart M.V. Frunze. Mikhail Vasilievich Frunze was een militair leider in Rusland, in de jaren 20 van de vorige eeuw.
Het 'centrale huis' is/was een soort lucht- en ruimtevaartinstituut in Moskou.
De twee overgebleven zegels gaan over zweefvliegtuigen.
De eerste laat 'Zweefvliegtuig A-9' zien, dat is dit toestel: link. De tweede geeft type A-15 uit 1960 weer: andere link.
Er volgt nog meer.
Eerste postvlucht met de 'Postduif
Fijn Kaasjager je bijdrage aan dit topic. Vooral de Russische zijn interessant want ik lees zo slecht die taal en nu kan ik een naam bij de zegels zetten, die in mijn album zitten. Bedankt. Het vergroten van postzegels vind ik grappig omdat je zo eigenlijk een hele serie afbeeldingen krijgt, die klein een beetje verloren gaan.
In Augustus 1928 werd er een luchtpost zegel uitgegeven ter herdenking van een retour vlucht naar het toenmalige Nederlands Indië onder leiding van de luitenant vlieger G.Koppen. Er zijn niet veel postzegels verstrekt waar Nederlandse piloten op voorkomen. Hier is er een met het konterfeitsel deze aviateur:
Bijlage 20525
Om zo’n postzegel te ontwerpen moest natuurlijk eerst een tekening gemaakt worden (Jammer genoeg kan ik de naam van de artiest niet achterhalen):
Bijlage 20526
Nu terug naar het echte verhaal. Luitenant Koppen had het idee om een snelle postvlucht naar Indie te organiseren. Hij vroeg en kreeg van Fokker een 3 motorig vliegtuig ter beschikking, de VIIA-3M H-NAEA, dat ‘Postduif’ werd gedoopt. En er werd een comité vliegtocht Nederlands-Indië opgericht dat geld voor de kosten doneerde. Ook de KLM werkte mee. Op 1 oktober 1927 vertrok het vliegtuig met aan het stuur Koppen en KLM vlieger G.Frijns. Als bwk ging Elleman mee. Een technicus aan boord was harde noodzaak, want al bij de start kreeg het toestel een klapband, zodat het gelijk al met vertraging vertrok. De vlucht duurde 10 dagen en dat is niet bepaald rap. Zij was echter zeer leerzaam, er werd o.a. een prima beeld gevormd van de landingsmogelijkheden en de faciliteiten onderweg. De meteorologische omstandigheden waren dikwijls niet erg gunstig en men kan zich nauwelijks voorstellen in wat voor condities het vliegtuig zonder drukcabine en met beperkte instrumenten zich dikwijls bevond. JanJr
Bijlage 20527
De bemanning voor de ‘Postduif’, KLM vlieger Frijns, Luitenant vlieger Koppen en BWK Elleman