Fokker S11

De S-11 kraamkamer. Fokker montagehal S-11, 1951.

Bijlage 15830

Ruud.

Mooi, bedankt voor het delen!

Propeller montage S-11.
Het schijnt behoorlijk koud te zijn in de hal gezien het feit dat beide monteurs een das onder hun overall dragen.
De tekst op de achterzijde is ook afgebeeld. Interessante tekst die bijv. zegt dat vooral de hulp van Amerika en het Marshall Plan aluminium de bouw mogelijk maakte.
Let ook op de zin: a trainer meeting the most rigid military requirements and equipped with instruments standard only in fighter planes a few years ago.

Bijlage 15850Bijlage 15851

Ruud van Ommeren.

Ik was een topic begonnen dat 'Vraagstukje' heet.
Eigenlijk ging het uitsluitend over de S-11, maar dan wat technisch en in aanbouw bekeken.
Bok op de romp, die uiteindelijk de Trilobiet moest huisvesten, een contraptie die alleen bij Dhr Farman bekend was.

Parallel daaraan loopt deze S-11 topic, waarin ik dit bericht nu plaats.
Niemand vermoedt S-11 info onder de titel 'Vraagstukje', wat geen handige naam was, dus voor het meerdere dat ik heb vervoeg ik me nu hier.
Wel jammer van de goede foto's; die blijven nu een vraagstukje..

De opstelling van de foto's hierboven is er een uit 1951.
Er is licht en ruimte in de hal, en hopelijk is er al een begin van muziek via de
4-kanaals 'Radio Distributie' van toen, met de ArbeidsVitaminen.
Eddy Christiani en de Selvera's waren te horen, om er maar een paar te noemen.
Ja, dat waren woeste tijden...

Tezelfdertijd was men in Hyderabad, India, bezig met zijn eigen 'S-11' trainer.
Het was de Hindustan HT-2. Ik zag er enige overeenkomst in.
De productielijn ziet er modern, ordelijk en overzichtelijk uit.

Bijlage 15866


Met een Gipsy Major van 145 PK en een welbekend model vliegtuig, had men misschien beter gewoon Chipmunks kunnen kopen bij De Havilland Canada of UK.
Maar het land was zelfstandig geworden, en dan móet er een eigen industrie komen.
Dat 's Lands ego wil wat, en dat gold m.i. ook voor Fokker na WW2.

Dus geen eekhoorns naar India. De HT-2 werd afgezet aan de eigen strijdkrachten, zoals te verwachten was, maar vergeet niet dat er ook via een duister circuit, 12 zijn geleverd aan Ghana.
Ja, Ghana. Verder aan niemand, maar ik las dat er toch nog een twintigtal luchtwaardig is op dit moment, en dat is weer mooi.

De S-11 productielijn bij Fokker, waar ik een foto van heb, ligt waarschijnlijk een paar jaar eerder.

Het ziet er wel gepland uit, maar niet erg handig, (op het eerste gezicht).

Bijlage 15865


Ik kreeg de neiging er het volgende van te vinden:

Men neme een gestraald staalbuis rompje, voorzien van extra rug en een kielvlak.

Bijlage 15867


Daar neemt men er tenminste dertien van en zet ze strak naast elkaar.
Oplijnen in rij en gelid met de kielvlakken als richtlijn.
Dat is bijna helemaal gelukt.

De jongste aanwinst staat, van ons uit gezien, achter in.
Daar kan er niet meer een bij, omdat er ter plekke in de constructiehal
een geïmproviseerde werkbank staat opgesteld.

Stabilo's kunnen er niet aangehangen worden in deze formatie.
Maar wel motoren; een hele rits staat klaar.

Van het balsa-model dat je vroeger bouwde wilde je graag zien hoe het ging worden.
Aan de romp maakte je een geïmproviseerde vleugel van twee liggers, en op de romp flanste je dan de voorgevormde plastic cockpitkap.
En als dat geheel dan werd rond gedraaid met gestrekte arm, kreeg je alvast een goede indruk van hoe mooi het wel zou gaan worden...

Of was ik de enige die dat op zijn dertiende, en later ook nog, deed?
Nee toch hoop ik!

Fokker wachtte nog met de vleugels, maar de cockpitkap, die dubbele grote 'parasol', ging er al in een vroeg bouw-stadium op.
Ze waren gedekt door een hoesje, (dat kun je bijna niet meer zeggen tegenwoordig),
in de hoop dat er tijdens de bouw geen grote krassen in zouden komen.

Zo kon Meneer Beeling en zijn gevolg al goed zien hoe het ging worden!
Hij zou met name met die kap nog het nodige te stellen krijgen later...

Het verbandtrommel-luikje (zie onder 'vraagstukje') en het dat-wat-niemand-weet-luikje werden onmiddellijk na de kap aan de romp gelast.

De motoren waren ruim op tijd besteld.
De logistiek van Lycoming was dik in orde, en daarom staan er al krachtbronnen voor negen van de dertien muskiet achtige rompjes.
Een paar al toegedekt met motorbeplating, maar allemaal nog los-staand.

Maar zo kon meneer Beeling en zijn gevolg al goed zien hoe het ging worden!

Bij de eerste nog kale motor is iemand de beplating aan het voorbereiden, en verderop terug in de lijn kijkt iemand of het nog om hetzelfde type motor gaat..

Het is een bruisend geheel.

De vleugels worden in een rustig tempo in de aanpalende hal gebouwd.
Ze zijn van aluminium.
Houten vleugels zijn sterker en gaan langer mee, maar dat vinden gelukkig
maar wéél weinig mensen...

Bijlage 15868


Het bouwen van zo'n vleugel valt niet mee in je eentje als plaatwerker.
De wat weerbarstige, half gebogen plaat moet tijdens het popnagelen
goed op zijn plaats worden gehouden.
Een enkeling gebruikte daar ook zijn kin voor..

Flauw. Ik hoop dat er nog meer productie foto's opduiken.

Bijlage 15869

Tracker.

Flauw...?
Ik vind er toch tenminste 2 tekstuele juweeltjes inzitten :)

Ik vond het ook wéél vermakeijk

Fantastisch Tracker!
;) ;)

ik vond het ook leuk leesvoer
er zal een sisteem in gezeten hebben
maarja welk sisteem

Dat de motoren al zo vroeg aanwezig zijn, is wel een beetje apart, denk ik. Er is toch nog altijd zoiets als 'stilstaand kapitaal'? Uitgaande van het feit dat motoren toch een redelijk bakkie geld kosten...

De vleugels worden op een interessante manier gebouwd (althans, lijkt me). De voorligger met vleugelneus en achterligger met achterrand apart, die later waarschijnlijk worden verbonden met elkaar.

Wat me opvalt als ik zo naar die vleugel aan het turen ben: de verstevigingen ter hoogte van het looppad op de bovenkant van de vleugel. Ziet u ze ook? Balkjes in dwarsrichting, tussen twee ribben.

in het eerste plan met de s11 werd er wel gedacht aan een vleugel van hout
maar daar werd van afgezien omdat er toen geacht werd dat aluminium modern was
helaas waren dingen zoals metaalmoeheid toen nog lang niet zo ver onderzocht als nu

Effe Boeing belle

Kan het zijn dat men bepaalde onderdelen zoals motoren en cockpitkap al in een vroeg stadium toevoegde om het gelaste frame op deze onderdelen te kunnen aanpassen (functionele maten)? Klinkt vreemd misschien, maar dit is zo ook vreemd...

Heron liet eerder een kudde van 12 S elven zien.
Best veel, en een mooie foto.

Maar ik heb er meer, alleen de foto is shit.

We stonden voor een streng gebouw, op een Koninginnedag, lang geleden.

Boven ons was een aantal resonerende, van toeren wisselende motortjes te horen.
Er werd met het gas, de throttles dus, gewerkt als bezetenen.
En zo te horen moesten het er méér dan vier zijn.

Iemand had gelukkig een (verboden) camera in zijn uniform, en zie:

Geen vier, geen twaalf, maar zéstien S Elven, globaal dezelfde kant op vliegend.
Ter ere van Juliana toen nog.

Het is duidelijk dat de eerste drie een Vic-formatie vormen.
Dan volgt er nog een Vic, met twee overschietend, of een Box van vier, met één over. De keus is aan de toeschouwer.

Dat zijn de eerste acht.
De tweede acht doet het op geheel eigen wijze.
Drie, wat ruim in het pak.
Dan nog drie, die het krapper kunnen, maar al doende vergeten aan te sluiten.
Blijven er twee over, die er niets aan kunnen doen.
Wel slim, want twee is altijd goed.
Hoe je ook vliegt ten opzichte van elkaar, het is altijd goed te praten.

Ik schreef bij een eerdere Koninginnedag al eens dat er in grote formaties meestal iets niet helemaal deugt.
Niet helemaal. Een kleinigheidje.

De oranjebitter was hard nodig na afloop op De Kooy.

Bijlage 15973

Bijlage 15974


Tracker.

Broertje van de S-11.
PH-NDC. Fokker S-12. (Zie ook Prentbriefkaarten Nederlandse vliegtuigen, kaart 265, omdat hij daar ook thuishoort.)
Gegevens Herman Dekker:
PH-NDC. Fokker S.12 - 6287
200 - PH-NDC/2, (E-41), PH-NDC/2
01.10.1949 - NV KNV "Fokker", Amsterdam.
00.00.1952 - Type gewijzigd: S.12-X. Dit was een gevolg van experimenten met grenslaagafzuiging waarvoor experimentele vleugels werden aangebracht.
11.07.1956 - Nederlands Instituut voor Vliegtuigontwikkeling, Delft.
14.01.1961 - Technische Hogeschool Onderafdeling der Vliegtuigbouwkunde, Delft.
22.07.1976 - Inschrijving doorgehaald. Overgedragen aan Aviodome.
Er hebben in de jaren tachtig serieuze plannen bestaan het toestel (als NVAV project 71) weer vliegwaardig te maken.
Dit is niet doorgegaan maar het bestaat gelukkig nog steeds, het is in opslag in de Aviodrome-collectie.
Bijlage 15976

Ruud.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Kaasjager

Dat de motoren al zo vroeg aanwezig zijn, is wel een beetje apart, denk ik. Er is toch nog altijd zoiets als 'stilstaand kapitaal'? Uitgaande van het feit dat motoren toch een redelijk bakkie geld kosten..

---

Is de foto niet gewoon voor de publiciteit ? Geen van de motoren op deze foto zijn vastgemaakt aan het buizenframe. Ze staan allemaal op hun eigen motorbok.

S-11. "E-17".

Bijlage 16021

Ruud.

"E-17", "E-13", "E-12". Trio S-11's.

Bijlage 16039

Ruud.

"E-6". S-11.

Bijlage 16040

Ruud.

"E-1". S-11.

Bijlage 16041

Ruud.

"E-17". S-11.

Bijlage 16042

Ruud.

Helaas nog geen telelenzen voorhanden.

Bijlage 16063


Bijlage 16064


Tracker.

Gut, en dan te bedenken dat het oorspronkelijk bedoeld was als driezitter...

Bijlage 16124

Tracker.

De Kooy, rond 1970.

Bijlage 16125

Tracker.

De niet ronde Roundel op de romp van de S 11.

Dit wordt een vrij nutteloos artikel, maar ik zit met een waarneming die ik zojuist deed, en die ik graag wil delen.
Omdat ik het niet erg snap.

De Luchtmacht begon in '50 met de S 11.
De Generaal, belast met het beschilderen van deze nieuwe aanwinst bepaalde dat de S 11'en getooid gingen worden met een 'E', gevolgd door een nummer, en wel vanaf één, en oplopend.
Dat klinkt logisch qua nummering, al begrijp ik de 'E' niet goed.

Hij bepaalde ook dat de roundel op de romp tussen de 'E' en het nummer in moest komen. De roundel werd het streepje dat er normaliter tussen staat.
Prima, alleen moest de roundel wat groter zijn dan de tekens waar het tussen zou staan.

Alleen de Generaal wist waarom. Dat is erg des Generaal's...

De schilders togen aan het werk. De roundel raakte bovenaan bíjna de langsgording waar de bekleding een scherpe knik maakt naar het rugje van de S 11 toe.
Dat had tot gevolg dat de letter en de cijfers ongeveer vijf centimeter van die rand verwijderd bleven, maar er netjes parallel aan liepen.

Het zag er strak uit. De Generaal werd zelfs thuis geprezen.
Iedereen blij.

Bijlage 16134

Bijlage 16135

In 1951 kwam er een nieuwe Generaal-belast-met-verfpatroon-van-de-S 11.
De schilders waren nét klaar met de E-6, volgens patroon Generaal één.

Maar Generaal twee was streng in de leer en vond dat de 'E' en de cijfers precies tégen de bovenrand aan zouden moeten komen liggen, (werden sollen müssen, maar dat zei hij niet hardop).
Vijf centimeter hoger dus.

Bijlage 16136

Bijlage 16137

Over een aangepaste grootte van de roundel viel niet te discussiëren; die bleef groot.


En zo is het gekomen dat alle S 11'en op de romp zijn voorzien van afgeplatte roundels...



Bijlage 16138

Bijlage 16139


Dat bleef ook zo toen een deel van de vloot naar de MLD ging, naar De Kooy.
Daar had men nog nooit van Generaal twee gehóórd zelfs, en dachten automatisch dat het zo hoorde, een afgeplatte ronde roundel.

Bijlage 16140

En zelfs toen er omgenummerd werd en de roundel geheel in zijn eentje op de romp kwam te staan, heeft niemand dat ooit meer gewijzigd.
Daar houdt de Marine dan ook helemaal niet van.

Bijlage 16141

Bijlage 16142

De 179 en de 197 vormen het bewijs.


Was het u ooit opgevallen?
Mij niet----tot aan vandaag!

Tracker.

Da's ook een manier om iemand te 'dwingen' om het hele topic nog eens te bekijken... :)

Het was mij in elk geval nog nooit opgevallen. Als ik nu ooit eens een modelletje van de S-11 had gemaakt, had ik het vrijwel zeker wel gezien, maar nu...? Nee.

Ik deed het niet om 'flauw' te doen hoor; het viel me gewoon op.

Vraag voor de zondagochtend:

Ik heb een jaartal nodig bij een foto van een Catalina op De Kooy.
Registratie is nog niet ontcijferd, maar hij staat er op met aan iedere zijde een S 11. Het zijn de 19 en de 31.

Wie weet alles van de overgang van S 11'n naar MLD.
En hoe het alle Catalina's is vergaan zou ik niet weten...

Bijlage 16420

Bijlage 16421

Tracker.

sinds oktober staan 2 S 11 propellers te koop op Marktplaats zonder bod; ik denk dat de te hoge prijs nu wel gehalveerd kan worden?
Mvg
Hans

? 2 x Originele houten propeller propellor Fokker S11 - Luchtvaart en Vliegtuigspotten - Marktplaats.nl

http://i.marktplaats.com/00/s/NTk3WD...UQEmL/$_85.JPG

Dat is een lastige. Volgens "De geschiedenis van de Fokker S-11 Instructor" van Fred Roos, kreeg de MLD haar eerste S-11jes op 15 april 1959 in bruikleen. De enige Catalina's die daarbij in de buurt komen qua leeftijd (volgens de tabel in "70 jaar Marineluchtvaartdienst" van N. Geldhof) zijn de P-212, afgevoerd bosbad Hoeven 08/07/1957 en de P-216 gesloopt MVKK 13/05/1957. Verder nog de P-217, P-218 en P-224 in dienst tot in 1957, maar deze 3 waren in Nieuw Guinea gestationeerd.
Het zou dus de P-216 kunnen zijn die op de sloper staat te wachten, of de 212 die pas wat later naar Hoeven is gegaan. Het klopt in ieder geval niet met de data die op papier staan, maar dat zegt natuurlijk niet alles.

Gr. Sjaak

Edit: Nog even een nagekomen gedachte, het kan natuurlijk ook een foto zijn tijdens een Klu bezoekje nog voordat de MLD met de S-11 vloog.

Shake,
Ik was ook al zover, maar het probleem is dat een medewerker aan MLD-70 me heeft verteld dat er fouten in zijn opgenomen.
Dit is denk ik zo'n geval.
Naast Bosbad Hoeven zou er niet nog een andere losse Catalina in Nederland moeten zijn; de rest is in de Oost gebleven en gesloopt.

Maar deze foto toont anders...
Afwachten maar.

Nu een serie van 5 foto's van elfjes zonder commentaar. Gewoon genieten of zoiets ....

Bijlage 16424

Ruud.

Bijlage 16425

Bijlage 16426

Bijlage 16427

Bijlage 16428

Mvg,
Ruud.

We laten ons niet afleiden door al die pure S-11 foto's, en vervolgen met:

Catalina met twee S-elven, De Kooy.

Ik plaats eerst maar de foto waar ik in #66 mee was begonnen.

Bijlage 16462

Het is een niet veel voorkomende combinatie van vliegtuigen.
Ik weet er inmiddels iets meer over te vertellen.

MLD-70 is totaal onvolledig op S-11 gebied. Het daar getoonde staatje vermeldt alleen de kisten van ná de omnummering die in 1970 plaats vond.
Maar er zijn meer overzichtjes op dit gebied die niet helemaal de werkelijkheid weergeven.

Omnummeren door de MLD in '70, en dan het hele bestand van de hand doen in '73, met alle Fokkers ieder slechts rond de 3000 vlieguren, getuigt niet van een hechte planning.
Nee, klinkt niet goed...

Daarvóór hadden ze al een leven binnen de MLD in Sq 9, maar ik weet niet precies welke dat waren.
Wel weet ik dat mijn MLD logboek aangeeft dat ik in '63 dartelde met de E-13, 14, 15, 27 en 30, allemaal vanaf De Kooy.
Dat vraagt m.i. om een grondige herziening van het S-11 KLU MLD overzicht, toch?

Terug naar de foto, met de volgende wetenschap:

De Catalina is de 16-216.
Arriveerde op het MVKK op 13 mei '57, en is daar gesloopt tussen 14 en 17 sept '62.
Het is dus veilig om aan te nemen dat de eerste foto uit 1962 stamt.

Bíjna was hij geheel intact verkocht aan een sigarettenfabriek die er reclame plannen mee had, maar dat ging op het laatste moment niet door -'Om Defensie-Strategische redenen'- , whatever that may be...

Dus dan maar sloop van dit karakteristieke machien, verfoeilijk, jammer, en wat daar allemaal nog meer op van toepassing is.
Temeer omdat er op De Kooy een héél grote hangar stond die nog eens half leeg was ook.
De Zweefclub die daar riant huisde zou graag wat hebben ingeschikt.

Bijlage 16463

De Catalina die hier als achtergrond dient tijdens een brevet-uitreiking voor Vliegers, Telegrafisten en Boordschutters geeft ongeveer aan wat ik bedoel.
Het is niet de 216 moet ik eerlijkheidshalve zeggen, het is niet op De Kooy, maar op het MVKV, op Duitse visgraatklinkers, en het is niet 1962, maar een acht jaar eerder.
Maar het ging om de situatie die verbeeld wordt, (en een reden om de foto te gebruiken..)

De 16-216 werd gebruikt door de MLTS, de school binnen het MLTB, het Marine Luchtvaart Technisch Bedrijf, en wel voor het motoren-onderwijs en het proefdraaien van de Wright R-1830's, die het in de regel altijd zo goed hadden gedaan.
Dit onder leiding van Sgtvlgmr Schoonhoven.
Deze gaf al les propellers en straalmotor(en) in 1954 op Deelen.

De bron voor deze informatie is Leo Keizer, die in '54 les kreeg op Deelen, en die jaren later op De Kooy de laatste R-3350's van de Neptunes zou proefdraaien.

Daarna viel er een grote Turbo-zuigermotor stilte op het Noordelijk Halfrond...

NIMH plaatjes van de proefbank in de R-3350 tijd.

Bijlage 16464

Bijlage 16465

Bijlage 16466

Bijlage 16467

De R-2800, ook geen kleine jongen, op een proefbank USA Reno-style.

Bijlage 16468


Lang verhaal over een Cat en twee Elven..

Tracker.

zo die zal flink wat stof uit zen schuurtje zuigen zo

S-11 overzicht bij de MLD uit het naslagwerk van Fred Roos:

De late sloopdatum van de P-216 geeft in ieder geval een goede verklaring voor de foto.

Gr. Sjaak

Ik heb dat MLD S-11 overzicht maar eens opgeslagen, eindelijk.
Dank je.

Vraag onder 'herkenninkjes' was nog waar de Marine officier zijn pet bewaart.
Wel, hier dus:

Bijlage 16631


Tracker.

Fokker S.11. PH-NBE, 18.12.1947.
Het cockpitdak is later nog gemodificeerd. Het richtingsroertrimvlak lijkt op de Israelische uitvoering en heeft niet de bolling van de Nederlandse.
Ook iets in de cockpit dat hier al eerder is besproken is te zien, wat was dat ook weer.... bok, bokje.... :)

Bijlage 18982

Ruud.

Op zoek naar een foto van een S.11 kwam ik op dit draadje terecht, weer met veel plezier moet ik zeggen. Dus ik breng het maar weer even onder de aandacht, ook leuk voor de mensen die zicht het afgelopen jaar aangemeld hebben.

Groet,

Mathieu.