Een Marine vlieger gevolgd.
Er zat nog een ander interessant aspect aan de opleiding op Ouston.
Dat was het solo uitgeboekt worden voor een aantal keren 'Aerial Combat'.
Met de Harvard tegen de Harvard.
TopGun, maar dan niet Top.
Geschoten werd er met 16 mm film om vast te leggen hoe de dummy Jerry werd neer gehaald.
In '46 dacht men nog niet in termen van 'Iwan'.
De gebruikte camera was matig, en zo ook de film emulsie.
Maar er hoefde geen speelfilm te worden gedraaid after all.
De betrokken vlieger was niet erg bedreven in 'offensive action'.
Nee, dit was niet helemaal Hr Hopp zijn ding.
Het resultaat is een samenraapseltje van vijanden die min of meer in zijn vizier verschijnen.
Maar toch ook een paar die tot schootsafstand genaderd worden, zo lijkt het me toe.
Er zijn drie gunnery-sorties geweest.
Half '46 en in jan. '47.
De eerste serie heb ik Kraut gedoopt.
De tweede Jerry, en in de derde, Hun genaamd, is er wat sportiever manoeuvreerwerk te zien van de kant van de schutter.
Zelfs de gerommeerde Erich Hartmann zou hier het hazenpad hebben gekozen...
Een vraag tussendoor is de volgende:
Het is nooit bij me opgekomen om Ad te vragen waarom hij in Engeland vloog, en niet in Nederland.
Door het voorgaande over de VVO Gilze komt die vraag wél op.
Was er half '46 al bij ons sprake van een reguliere opleiding tot vlieger?
Of kan het zijn dat de Marine voor hem een aparte regeling trof omdat hij met 26 jaar en al vijf jaar officier buiten de norm voor een vliegklas viel?
Is er iemand die hier over een suggestie kan doen?
We beginnen met de jacht op de Kraut, in aircraft India Bravo.
Tallyho!!
Bijlage 20149Bijlage 20150
Bijlage 20151Bijlage 20152
Bijlage 20153Bijlage 20154
Bijlage 20155
Een Marine vlieger gevolgd.
Een Marine vlieger gevolgd.
De Hun heeft het moeilijk met de India Bravo op zijn staart.
En zo hoort dat ook.
Bijlage 20164Bijlage 20165
Bijlage 20166Bijlage 20167
Bijlage 20168Bijlage 20169
Bijlage 20170Bijlage 20171
Bijlage 20172
Dit was het tussendoortje van de andere MLD vlieger gevolgd.
Tracker.
Een Marine vlieger gevolgd.
Ter afwisseling een onderwerpje met minder plaatjes.
Ik wil even wat kwijt over het MLD logboek.
Toorenaar begon met een blauw gekleurd Luchtmacht logboek vanuit de opleiding.
Bij zijn overgang naar de MLD vormde dat geen enkel probleem; hij kon het blijven gebruiken.
De kolommen-indeling van het MLD logboek was namelijk exact dezelfde.
Wat de naamgeving van het boek betreft was er geen overeenstemming bereikt.
LSK zei: Vliegers logboek, en MLD: Logboek voor Vliegers, en deed er de rang bij.
Die rang veranderde natuurlijk, want men maakte promotie door braaf te sturen...
Als ik dat nu zo zie vraag ik me af waarom toch.
Bijlage 20176
Bijlage 20177
Bij uitgifte was het logboek fris blauw.
Als het daarna door de eigenaar uit zorg werd gekaft, bleef het die kleur houden.
Als men het niet kaftte kreeg het door de jaren het andere, doorleefde uiterlijk.
Op de RLS was het (RLD) logboek wit.
Kaften gebeurde vaak met de sfeervolle Aeronautical Chart, ICAO, 1:500.000
Dat was een behoorlijke lap kaart voor dat doel.
Het formaat was voor gebruik in de cockpit vreselijk onhandelbaar vond ik.
Maar ICAO vond anders...
Bijlage 20178
Bijlage 20179
In de MLD werd een Plotting Chart Noordelijke Noordzee gebruikt om het boek der boeken netjes te houden.
Maar dan moest er met de kaart wel iets heel ergs zijn gebeurd waardoor hij niet meer gebruikt kon worden.
In de MLD was vele jaren een schaarste aan fatsoenlijke kaarten.
De Waarnemersgroep wist gelukkig in een handomdraai een plaatselijke middelbreedtekaart te fabriceren op het plottingboard, om er de terugvlucht naar het schip mee te volvoeren.
Er was een diepe liefde ontstaan tussen de Waarnemer en zijn vetpotloden...
Bijlage 20180
De nauwkeurigheid ervan viel reuze mee.
Iemand was wel eens wat te vroeg, of lastiger, te laat.
Maar er is nooit iemand gelijk Berend Botje aan de einder verdwenen.
Ik ben vreselijk aan het afdwalen.
Logboeken.
De indeling was bij LSK en MLD identiek.
Geen enkel probleem zolang er op een baan wordt geland.
Maar de MLD onderscheidde zich juist omdat men het ook op een schip moest 'kunnen'!
En omdat het aantal deklandingen (DL) precies moest worden bijgehouden, (vraag me achteraf niet waarom), en ook de droge, oefen-deklandingen (DDL), was de MLD vlieger genoodzaakt die maar ergens te noteren op de linker pagina.
Hoogst onbevredigend voor deze en gene.
De Karel Doorman werd in 1948 in dienst gesteld.
De bestelling aan oude logboeken echter, in 1946, bij de Staatsdrukkerij was nogal groot uitgevallen (voor ééns).
Tijdsbeeld gebonden zuinigheid zorgde er voor dat die voorraad eerst opgemaakt moest worden.
Zo kwam het dat pas in 1958 er logboeken verschenen met twee extra kolommen voor de DDL en de DL.
Rijkelijk laat dus.
Hoe creëer je twee extra kolommen in de bestaande ruimte op de rechter bladzijde?
Inkrimpen van de ruim opgezette één-motorige kolommen zou een goede optie zijn geweest.
In '58 was toch wel duidelijk dat de Firefly, de Avenger en de Seahawk hun langste tijd hadden gehad.
De totaal onbegrijpelijke en nutteloze elfde kolom 'passagier' had ook mooi ingeleverd kunnen worden.
Maar nee.
Men koos voor het inkrimpen van het 'Instr.-Wolkenvliegen' en Linktrainer.
Dat was toch altijd al een heikel punt in de MLD van toen.
Nagebootst instrument vliegen was tot daar aan toe, maar het wérkelijk doen, laat staan in wólken...
Men vond dat heel lang maar erg eng.
En de kolommetjes om dat allemaal te noteren konden dan ook wel wat kleiner.
Dit alles was daarmee onbedoeld prettig voor Sq 9 met de S11, nog een jaar of 13...
Ik heb per ongeluk bijna geen rechter pagina's van Toorenaars logboeken gescanned en ze inmiddels geretourneerd.
Daarom doe ik er een eigen rechter bladzij bij, nieuwe stijl, uit 1965.
En ook nog een linker blad om te laten zien waar het allemaal aan op werd gevlogen.
Het eigen boek geeft DDL en DL in de nieuwe kolommen 14 en 15.
(Het verwerken van dit enige eigen overgebleven logboek zit nog in de planning).
Logboek oude stijl.
Bijlage 20181
Logboek nieuwe stijl.
Bijlage 20182
Bijlage 20183
Bijlage 20184Bijlage 20185
De afkorting DDL is in het Engels bij uitzondering het zelfde.
Het beoefenen ervan werd in de Royal Navy al snel het werkwoord 'to addle'.
En dus ook bij ons.
Vooraf gaand aan een dek-kwalificatie ging je dus gezellig een aantal malen 'addelen'.
Bijlage 20186
Ik kan me goed voorstellen dat de indeling van een logboekpagina van 50 jaar oud niemand meer bijster zal interesseren.
Maar ik wilde er desondanks toch gewoon even lekker over doorzeuren.
Voor mijn eigen genoegen.
Zo staat het ook eindelijk eens uitgelegd op papier.
Tracker.
Een Marine vlieger gevolgd.
Ruud,
Ja, intrigerende gegevens voor the inquisitive mind.
Ik dacht het (nog) niet allemaal te beschrijven omdat het buiten-topic is, en later aan bod komt.
Maar dat kan ook nu.
A33 , B5 enz zijn Casexes. Combined Anti-submarine Exercises.
Oefeningen in kleiner verband, rollenspellen waarvan het accent bepaald werd door het er aan gegeven nummer.
Van die nummers heb ik geen lijstje...
Dat stond allemaal in een dik donker blauw NATO boek, de ATP 10, Allied Tactical Publication 10.
10 ging over betrokkenheid van vliegtuigen.
Vanaf nr 1 ging het over vlootbewegingen en verbindingen.
Totex betekent een vlucht gemaakt in verband met NATO oefening Totem Pole, codenaam voor de herfst '65 bezigheden.
Er valt me hier iets aardigs op.
Ik vlieg met Jack v d Schraaf, vaste bemanning tijdens operationele vluchten aan boord.
'Tot de tanden bewapend' en dat moest wel, want we doen Totex. Off. Ops.
Off Ops staat voor Offensive Operations.
Kun je je die Snoopy van een S2A voorstellen als NATO slagwapen in Offensive Operations?
Ik tóen een beetje, maar nú...
Volgt nog het navliegen.
Goed dat je de vraag stelde want het heeft een nieuw inzicht opgeleverd zojuist. En een bevredigende.
Ten eerste betekent navliegen niet meer dan een checkvlucht na Periodiek Groot Onderhoud aan de machine; het betreft dan alle relevante systemen.
Motor-navliegen moest gebeuren na het verwisselen van een motor.
De gloednieuwe R-1820 moest beoordeeld worden op zijn merites.
In plaats van de onderzeeboot bestrijder ging er dan een techneut mee.
Het technisch onderofficieren kader deed dat bij toerbeurt, zodat iedereen op den duur zijn begeerde deklandinkje meepikte..
Op 15 october moet de 172 worden proefgevlogen qua motor.
Gevoelsmatig werden de motoren aan boord opeens een stuk belangrijker dan ze in de regel voor de vlieger waren met diverse vliegvelden onder zich.
Dus hier was het serious business, na uitgebreid proefdraaien op het achterdek, de dag er voor.
Ik vlieg met co-pilot sergeant Willem Muizer en vanwege de rang ben ik de baas.
Landingen worden nooit in het doorsnee logboek genoteerd; What goes up must come down, per slot.
Maar ik schreef al eerder dat deklandingen wél werden bij gehouden.
Aan het eind van de regel 15 oct komen we bij de nu fameuze kolom 15, DL.
Daar staat 1B en 1A.
Dat ze in mijn logboek staan betekent dat ik degene was die vloog.
Normaal staat er dan 1, een landing is een landing.
Maar nu niet.
De A betekent nu Arrested landing, de normale gang van zaken op een carrier, en hij staat vermeld omdat er ook een :
B, Bolter wordt gemaakt.
Met Bolter bedoel ik hier een geplande doorstart, met de dekhaak OP.
Eigenlijk heet dat een Touch and Go.
De echte Bolter is een onbedoelde doorstart met de haak Neer, na alle kabels te hebben gemist.
Om wille van de Engine Check is die extra haakloze doorstart vereist om te beoordelen of de overgang van de Touch met gas dicht naar de Go met Full Power naar behoren verloopt.
Toeren, Manifold pressure, Cylinder Head temp, Fuel flow, gedrag van de uitlaat (luisteren) enz.
En dat allemaal strict getimed.
De motor sergeant was daar behoorlijk druk mee, tussen de vliegers in staande. De held.
Waar het voor de vlieger op neer komt is het feit dat als het dek onder je door is geschoven er met twee even hard trekkende motoren weer boven de 'drink' gevlogen wordt.
Als dat allemaal tijdens dat rondje in orde blijkt te zijn wordt er 'arrested' geland. Proefvlucht voorbij, landingen bij geschreven.
Vrij kort geleden ontving ik van de webmaster van de KarelDoormanR81 site een serie dia's die een opvarende had staan maken vanaf het eiland, in 1965. (er komt gelukkig nu en dan nog nieuw spul binnen, na zo lang).
Ze staan op die site via Vliegdienst, S2A index en de laatst toegevoegde 'vliegoperaties 1965'.
Foto 6778 toont een doorstart met haak OP van de 172.
Laat hij nou onbedoeld ondergetekende-in-actie hebben gefotografeerd!
Dat vind ik nou wel weer leuk.
Had er niet van geweten als je de vraag niet had gesteld en ik niet net die ene logboekpagina in het vorige stukje had genomen als voorbeeld.
Andere tijden.
Mooie herinneringen...
Bijlage 20192
Tracker.
Een Marine vlieger gevolgd.
Over doorgaan gesproken.
Ik was gisteren op bezoek bij Wout Kleppe, zie foto.
Na afloop had ik de ingeving naar het MVKV om te rijden; het was in de buurt
'
Via wat achterlangs-grasstrips kwam ik verbaasd uit op het Squadron 4 platform.
Het laatste in de rij aan de Wassenaarkant.
Ik was daar sinds 1968 niet meer geweest.
De hangardeuren waren vernieuwd maar de Duitse visgraat klinkertjes niet; nog helemaal intact.
Er hing de sfeer van totale rust.
Ik was er op de foto in '63, en nu weer, in 2015.
Bijlage 20217
Bijlage 20218
Bijlage 20219
Een poging om verder het veld op te gaan werd me streng belet door een Art 461- en nog wat bord.
Gedeeltelijk verscholen achter brandnetels.
Ik stond op de betonnen taxi-track die naar runway 24 leidde.
Nog steeds zijn er 'Vliegveld Verkeersregels van toepassing' voorbij het hek.
Als u dat maar niet vergeet!
Bijlage 20220
Op de foto van de dag van afvliegen was het koud, winter.
Gekleed in dompelpak.
Heel ander weer is het op de volgende foto, ook genomen op een dag van afvliegen, door telegrafist Stijn Coccoris.
Er gebeurt van alles.
De open hangar levert een mooi doorkijkje naar het belendende Sq 2.
Links is de 153 doende beide motoren te draaien. Zomaar, niemand die er voor staat.
Rechts doet de 162 hetzelfde met de bakboord motor. Niemand te zien.
De 151 op de rug gezien wordt inmiddels nog wat opgetopt.
Met tamelijk brandbare 115/145 Avgas.
Geen probleem, alles tegelijk.
Alle stuw-statische systemen zijn zijn extra gechecked met het oog op langzaam en laag vliegen in het circuit van de carrier, ook 's nachts.
Bijlage 20221
Quaerimus ut Vincamus was de wapenspreuk van Sq 4.
'Wij zoeken opdat wij overwinnen'.
Dat sloeg op het zoeken naar onderzeeboten en naar oplossingen zoeken om die te overwinnen.
Ik heb echt pas nét ontdekt dat het laatste ook op deze foto van toepassing is.
Wat gebeurt er: een laatste hand moet gelegd worden door een konstabel aan een raket-hardpoint onder de stuurboord vleugel van de 151.
Vandaar dat deze machine met gespreide vleugels staat, en daarmee noodgedwongen dwars op het platform.
Maar iedereen is meer dan druk en de werktrappen zijn op. Op,...MLD van toen.
Wat nu?
Dan neme men een squadronstoel, model KM, en je doet je werk.
Aanpakken. Klus klaren.
Daarom zal ik blijven schrijven zolang er stof is!
Bijlage 20223
PS.
De jongere officieren werden bij toerbeurt aangesteld als Officier Detail.
'Detail' is een volstrekt onbegrijpelijke term voor tafels en stoelen in de Marine.
Bij de jaarlijkse Squadron Inspectie door de CMLD en zijn trawanten, moesten alle aantallen kloppen, afgezet tegen minutieus opgestelde lijsten.
Ik heb -tot op de dag van vandaag- , nóóit begrepen waarom er af en toe zomaar een stoel ontbrak.
Met zeer geringe welwillendheid werd het ontbrekende meubelstuk dan van de lijst afgeschreven.
En ik kreeg een militair-strenge blik toe geworpen en een minpunt bijgeschreven.
Tot op de dag van vandaag!
En uitsluitend omdat ik er gisteren nog even was.
En die gezellige foto van telegrafist Coccoris weer opzocht.
En zo voort.
Tracker.
Een Marine vlieger gevolgd.
Ik heb antwoord op de schijf aan de prop.
Gerard Oukes, oudgediende bij de MLD Traka had het paraat.
Deze cirkel, gemaakt van hardboard, werd geplaatst wanneer er b.v. een familiedag of open dag was op Valkenburg. Het publiek kon dan zien hoe groot de draaicirkel was van de propeller. Ook voor opleidingsdoeleinden voor de aankomende vliegtuigmaker. Om hem/haar er van te doordringen hoe groot de draaicirkel werkelijk was.
Er was bij de tracker altijd een zeer gevaarlijk moment als motor 1 was opgestart en de waukesha startaggregaat kon worden weggenomen. Daar werden we tot in den treure op gewezen, hoe de kist te naderen en hoe achterlangs weg te lopen. Ik heb nog een foto bijgevoegd van een kist met die schijf gemonteerd op de flight tijdens een open dag op het MVKV. Groet, G.
Bijlage 20248
Het zijn inderdaad grote schijven die deze propeller maakt.
Stilstaand ziet men dat er niet zo aan af.
Om de Tracker met al zijn uitsteeksels (en dus weerstand), aan 140 tot 160 kts snelheid te helpen moest er veel lucht achterwaarts 'verplaatst' worden.
Tracker.