1 Bijlage(n)
Varia. Zomaar wat Luchtvaart.
Er moet ergens in den lande een zeer duur diner zijn bedacht, om de benodigde aardbeien als
luchtvracht toetje aan te voeren met de Fokker FVIII.
De wijze van beladen doet niet erg praktisch aan met een deur in de romp zijkant waar de dozen ook door naar binnen kunnen.
Het oogt als een reclamespotje.
Dat geldt ook wel voor de volgende foto, hoewel hier nog het argument opgaat dat het niet door de zijdeur kon.
Het betreft een kunstwerk van behoorlijke omvang.
Maar alweer oogt het m.i. erg onpraktisch, door de onmogelijkheid voor de man links om het kleinood zo hoog op te tillen dat het naar binnen kan glijden.
Dat kon nog wel eens heel erg mis gaan..
Bijlage 24710
De Carvair was gebaseerd op de DC4, en daarmee juist het grotere broertje van de onbeholpen Bristol Freighter.
Tracker.
3 Bijlage(n)
Varia. Zomaar wat Luchtvaart.
Kaas,
Je suggestie lichtkogelhouders is juist.
Classic noemde het ook al.
Ik wist dat niet, daarom was dit deurtje een vraag waard.
Inmiddels vond ik een plaatje van een ander deurtje, met de vlieger er achter, waar behalve de centenbakjes ook een gun te zien is.
Dat is het Very-pistol.
Bijlage 24731
Dat maakte het duidelijk.
En natuurlijk was dat nodig, met eenmotorigen in een tijdperk zonder radio.
Na een geforceerde landing, of erger, was het de enige manier om de aandacht te trekken.
De goede man heeft heel wat kogels tot zijn beschikking, als alles gevuld is uiteraard.
Je opperde dat het nieuw voor je was dat civvies ook signalpistols hadden, uitgaande van militair.
Dat was weg gezakt bij me, maar in de zestiger jaren aan boord van de Doorman liep ik ook met een pistool met krom handvat en een kogelband schuin over de borst, onder het zwemvest.
Alleen voor nachtvluchten.
Het was een tien of twaalf milimeter 'bore' revolver.
Je kreeg hem uitgereikt vlak voor je het dek op ging; je liep er dus niet binnen in het schip mee rond. Ik snap waarom, want ik heb later een keer een paar rotjes afgestoken in de gang, om ze naar buiten te gooien. Leuk voor de kinderen.
Maar de voordeur viel dicht...Ravage, huwelijk op straat, door dichte deur en al..
Als we de plomp in zouden gaan dan was dat voor drie bemanningsleden de enige manier om te roepen waar je in het water lag.
De vierde had dan nog als super nieuwtje een eerste uitvoering van een survivalbeacon aan het zwemvest bevestigd, in een opbergzakje links.
Dat zond piepjes uit op 243 mc, de militaire UHF noodfrequentie, die twee maal 121,5 VHF was.
Een op vier, men was zuinig...
Om die zender te activeren moest er een kapje van af gewurmd worden.
Daar onder zat de antenne als roltong en een zoutwaterplug voor de voeding.
Je werd dus verondersteld in zee te liggen.
Geen probleem met het schip op de Atlantic, maar we vlogen ook langs Engeland, Schotland en Noorwegen.
Mocht je dan ge-noodland zijn op land, dan moest je in een sloot springen om de zender te starten...
Het is nooit zover gekomen.
De antenne was een gevaarlijk ding.
Hij zat opgerold als een rolduimstok, maar drie-laags, en sprong in één klap vrij uit zijn behuizing.
Dat kostte ogen en sneden in het gezicht.
Met bloed, en in zee was dat gevaarlijk, dus moest je dan ook snel je zakje Shark Repellent open trekken want je wist maar nooit, plus je zakje Dye Marker, om midden in als een grote uitdijende geel-groene paardenbloem aandacht te vragen voor je penibele situatie.
Ik heb geen foto van die heldhaftige uitrusting, domweg omdat er 's nachts niet werd gefotografeerd. Dat had te maken met de flitsers die er op de markt waren.
In feite kleine magnesiumbrandjes in een bulbje dat een beetje mocht smelten, maar niet ook branden.
Dat ging niet altijd goed, en daarom, met 115/145 octaan overal, zijn er helaas bijna geen nachtopnames beschikbaar. O wat jammer!
Dus maar een voorbeeld foto van de gun.
Bijlage 24735
Onze man boven in de FIII heeft een groot uitgevoerde Romeinse XIII op het schot boven zijn hoofd.
Dat is tevens de hoofdligger van de vleugel; hij zit in een uitsparing van de voorlijst.
Geen idee wat het aangeeft.
Bijlage 24736
Verder hangt er nog een soort wimpel, een band, van canvas, aan een kabeltje rechts van hem.
Zou dat een eerste vorm van een cockpit seatbelt kunnen zijn?
Over de dubbele wielen zal ik het niet meer hebben...
Tracker.
1 Bijlage(n)
Varia. Zomaar wat Luchtvaart.
Ik heb nog een aanvulling over het dragen van het Flare bullet Gun.
Wij droegen hem wat hoger opgetrokken tegen het zwemvest aan, links.
Dat paste beter qua seatbelts, en de loop bleef vrij van het kruis, als je wat krap op de dinghy was gezeten die in de bucket van de stoel was gevleid.
Ik heb het al eens eerder opgemerkt:
Gevleid was een relatief begrip.
Niet alle CO2 cartridges waren bij het 'pakken' van de dinghy aan de rand van het pakket waarop je zat terecht gekomen.
Soms lag er een nogal uit de kant onder de kont.
Dat kon goed uitvallen, zitbaar gewiebeld worden, maar soms ging dat niet van harte, lag dwars en veroorzaakte een doffe en/of pijnlijke gewaarwording aan deze of gene zijde van het zitvlak...
Vijf lange uren lang!
Bijlage 24965
Tracker.