-
Toch is Hooftman in mijn ogen belangrijk geweest voor de Nederlandse luchvaarthobby.
Zelf ben ik geinteresseerd geraakt in de luchtvaart midden jaren 50 en groot geworden met Meteors en Sabres op Twenthe. Vanaf 1960 heeft Hooftman de hobby een enorme boost gegeven door de uitgave van Cockpit. Hij wist altijd de meest fantastische foto's te voorschijn te halen en heeft daardoor mijn interesse in de geschiedenis van de Nederlandse militaire luchtvaart enorm vergroot.
Dat die foto's wel eens op dubieuse wijze waren verkregen en dat soms foto's nooit meer bij de eigenaar terug kwam is een feit.
Het feit dat we de Cockpit Waarnemings Organisatie (CWO) regelmatig voorzagen van wat er zoal op Twenthe landde en de publicatie daarvan, stimuleerde het spotten. Dat we daarbij de bordjes verboden te fotograferen negeerden, en af en toe hard wegrenden als er weer een jeep aankwam, maakte het alleen maar spannend.
Nu, na vele jaren geinteresseerd te zijn geweest in de historie van de Nederlandse militaire luchtvaart, zie je ook wel dat Hooftman er met zijn teksten er vaak een slag naar sloeg. Maar dat zie je ook nu nog, zelfs in dit forum. Af en toe voel je dan wel eens de neiging dat te corrigeren, maar vele fabeltjes zijn inmiddels tot waarheid verheven.
Kortom: Hooftman is voor mij belangrijk geweest door zijn uitgave van Cockpit. Alle andere Nederlandse bladen in de zestiger jaren waren niet de moeite waard, op Herkenning na. Daarnaast was voor mij in die tijd RAF Flying Review het blad.
Vliegtuigparade was in mijn ogen duidelijk minder dan Cockpit (misschien ook omdat je inmiddels al weer 10 jaar ouder was). Het was nogal kinderlijk geschreven.
Ik kende Hooftman niet persoonlijk, maar uit zijn geschriften kwam hij op mij over als een eenling die tegen de grote wereld vocht om zijn doel te bereiken en dat die grote wereld hem steeds maar tegenwerkte. Hij bezat echter niet de takt om daadwerkelijk dat doel te bereiken.
Of hij ervan moest leven, is mij niet duidelijk. Er gingen vroeger de geruchten dat hij afkomstig was van een Boskoopse kweker en met een behoorlijke erfenis zijn hobby beoefende. Het prachtige huis in Maarn en zijn Jaguar E-type kun je niet bekostigen met de abonnementen op Cockpit.
Mijn laatste herinnering aan hem was op een open dag op Soesterberg in de jaren 80. Hij zat met zijn vrouw achter een tafeltje oude Cockpits en Vliegtuigparades te verkopen. Dit was na zijn hersenoperatie en hij zat daar eigenlijk wezenloos voor zich uit te staren. Een trieste verschijning en geen schim meer van wat hij eens was geweest.
Voor André: ik ben niet geinteresseerd in een boek en ook een standbeeld is lichtelijk overdreven. Hij is een markante persoonlijkheid geweest in de luchtvaarthobby. Zijn positieve kant was de uitgave van Cockpit, zijn negatieve, behoorlijk egoïstisch en brutaal!
Hans
-
Hooftman is voor mij het begin geweest van mijn hobby luchtvaart.
Een goeden schrijver?
Weet ik veel, ik was nog een kind.
Beter schrijvers? Het zal best wel.
Maar hij was de geen waar ik boeken van kocht en kon vinden in boekenzaken.
En het boek over de Nederlandse luchtvaart in Indië, waar of wie had dat nog meer geschreven in die tijd? (Van Glenn Martins en Mustangs)
Of de twee boeken over de M.L.D. (Van Farman tot Neptune)
Of van Brik to Starfighter over de luchtmacht.
Dat was dus wel Hooftman.
En achteraf gezien niet het meest accurate oké, zoveel medewerking kreeg die nu ook weer niet van die diensten.
Maar voor mij waren het wel de boeken.
En als Andre ooit het boek afmaak is het waarschijnlijk ook een boek wat ik graag in mijn bezit wil hebben. Vooral dat Hooftman voor mij, en vele andere, die misschien nu niks meer durven te zeggen, een schrijver is die ons heeft op laten groeien met de luchtvaart.
-
Heren,
Ik kan me als gemiddelde goed vinden in de combinatie van wat Dutchplanes en Verbeek hiervoor hebben gezegd.
Ik ben er van overtuigd dat Hooftman in een grote, directe Luchtvaart lezen-en willen weten-behoefte heeft voorzien voor een groot aantal jeugdigen, en ook opgegroeide jeugdigen.
In die zin verdient hij zeker zijn plaats, en mogelijk ereplaats in die arena.
Ik vind intussen wel dat er geen sprake moet zijn van op een voetstuk plaatsen, of heldenverering in welke zin dan ook van de goede man.
Dat is wat me er toe aan zette een paar kritische opmerkingen te maken.
Hij heeft waarachtig zijn best gedaan...
Tracker.
-
Cor en tracker ik sluit me helemaal aan bij deze woorden :thumbup:
-
Cees van Steenderen
Even voor de nuance van mijn kant, ik heb niet de intentie wie dan ook op een voetstuk te plaatsen, en al helemaal geen standbeeld in mijn tuin te willen. :) De meningen van de leden van dit forum die hierboven zijn geplaatst zijn allen zoals gezegd waardevol. Prachtig dank daarvoor.
-
Bedankt Tracker voor uw reactie.
Aan helden verering doe ik gelukkig niet, bij geen een persoon.
Ook niet bij Hooftman. (Misschien een beetje bij Edwin H. :- )
En alstublieft Tracker, blijf posten met foto's en met kritische opmerkingen.
Daar leren we van en gaan we (ik in ieder geval) ook anders tegen dingen of personen aankijken.
Want er zit ook wel iets van waarheid in dat ik hem, Hugo Hooftman, vrij hoog had zitten door mijn jeugd.
Maar door op dit forum te zitten leer ik ook veel van andere schrijver en inzichten van u, forum leden.