Dan moet je 'm mohllen man :D
Printable View
Dan moet je 'm mohllen man :D
Alle grappen even terzijde denk ik dat het draaiorgel niet verscheept werd, maar dat het gebruikt werd om de festiviteiten wat op te vrolijken en het een Hollands tintje te geven. Over deze gebeurtenis heb ik wat tekst en foto's in mijn verzameling:
Het stadje Holland in Michigan USA vierde op 11 t/m 13 Augustus 1947 haar honderdjarig bestaan. Het stadje werd gesticht door Nederlandse emigranten in 1847. Er bestaat nog steeds een sterke Hollandse invloed. Er is bv. elk jaar een tulpen festival. De KLM besteedde bijzondere aandacht aan de ‘centennial’ in 1947. Op 11 Augustus van dat jaar was er ’n extra vlucht Amsterdam – Grand Rapids (Michigan) . De vlucht werd uitgevoerd met L049 Lockheed Constellation PH-TEO ‘Overloon’ . Het toestel kreeg de tijdelijke naam ‘Holland Michigan’ en de KLM gaf een speciale envelop voor verzamelaars uit. De vliegers van de PH-TEO waren Hakkenberg en George.
Bijlage 21302
Natuurlijk moesten er bloemen mee voor het festival
Bijlage 21303
En de verzamelaars zorgde voor een flinke voorraad speciale enveloppen.
Bijlage 21304
Deze foto werd gemaakt bij het vertrek van de Constellation.
JanJr.
Vervoer van een stier in 1924.
Fokker H-NADP , Schiphol 1927.
Waarschijnlijk aankomst of vertrek reis met Van Lear Black naar Java tussen 16-6-27 en 23-7-27.
Hans
Op blz 2, #19, heb ik een Connie geplaatst die was geland op baan 14 Schiphol.
Ze was een beetje aan het dweilen ten opzichte van de centerline, en om die reden interessant.
De foto was een scan uit een blad of boek.
Maar vanmorgen vond ik de foto terug vóórdat hij door de handen van de drukker was gegaan.
Reden om hem nog een keer te plaatsen.
Bijlage 21338
Tracker.
Het kan ook zijn dat de Connie zich aan het positioneren is om linksaf te slaan richting het platform naar het toenmallige stations gebouw. De roeren van de Connie staan ook al klaar voor linksaf.
http://images.delcampe.com/img_large...20/538_001.jpg
.
Pim,
De richtingsroeren staan inderdaad wat naar bakboord, maar dat heeft slechts erg weinig invloed op de neuswielbesturing.
De Connie hier is niet bezig de hoek om te willen.
Het neuswiel zit aan de rudderpedals gekoppeld, maar voor een wiel-uitslag van niet meer dan een graad of twee.
Nét genoeg om op lange rechte, wat sneller gereden taxibanen de boel op de centerline te houden met je voeten.
De hoek om, dus met een wiel-uitslag van enige betekenis gebeurt met een apart stuurwieltje.
Dat zat bij ons links, omdat er alleen vanuit de linker stoel werd gevlogen, normaliter.
Het was rond, steevast te klein, en daarmee ergonomisch een onding.
De Connie cockpit.
Bijlage 21344
Bij de F27 waren er stukjes uit de rand om meer grip te hebben; Douglas had dikke ribbels voor dit doel op de Acht en de Negen.
Bijlage 21345
Vooral de vroege Friendship was een onding om een bocht te initiëren, ook al omdat het niet hydraulisch werkte maar pneumatisch.
Witte knokkels en soms voorover buigen om er met twee handen een (nette) slinger aan te geven.
Met de komst van de 747 gingen we "Fixed seat' vliegen.
De Baas vanuit links en de Co rechts, ook taxieënd en in-parkerend aan de gate; dubbele grondbesturing.
Boeing introduceerde toen de Tiller, de helmstok, om het neuswiel te bedienen.
Nam geen overbodige ruimte in, had een langere stuur-arm, en de ovale draai-knop paste goed tussen de vingers.
Een ideale oplossing.
Bijlage 21346
Er zijn ook nog stuur-segmenten in allerlei uitvoeringen.
Bijlage 21347 Bijlage 21348
Voor het kleinere spul gebruik je 'differential braking' met een 'free swiveling 'neuswiel.
Links en rechts remmend, met een neuswiel dat noodgedwongen volgt.
Maar ook nog op de Tracker, die daarvoor al wat aan de grote kant werd.
Men redeneerde dat het stukje dat er getaxied werd op het vliegdek te klein was en te gehaast om er profijt van te hebben. En dat was ook zo.
Waarmee ik dus eigenlijk, zij het wat uitvoerig, wilde zeggen dat mijn oordeel over de Connie die naast het midden van de baan rijdt, in stand blijft...
Tracker.