5 Bijlage(n)
Prentbriefkaarten Nederlandse luchtvaart
Het ziet er naar uit dat Fokker van het begin af aan dubbele wielen heeft gemonteerd aan zijn FII.
De foto hierboven is een zeer bekende; daarom waarschijnlijk ook het over de dubbele wielen heen kijken van een iegelijk.
Dat hebben we ook weer gedaan bij de H-NABC in #34 van het Vink topic, de hangaar foto.
Ik had daar al eerder naar het stuurboord wiel gekeken, half verscholen achter de stijl van de ladder.
Conclusie was dat er een enkel wiel was, maar dat is bij nader inzien fout.
Het is wel degelijk een dubbele band, ook waarneembaar aan de andere wielpoot.
De band ziet er overigens schrikbarend deplorabel uit.
Het is een foto uit de praktijk, wat me erg te denken geeft...
De Aviodrome FII is na gebouwd, naar mijn gevoel iets te glad en te mooi, maar wel nauwkeurig.
Tot mijn schande heb ik nooit gezien dat er ook dubbele wielen aan zijn aangebracht!
We zullen daar toch te rade moeten gaan vanwege hun aanwezige kennis hier over en over de Deco-Vink overgang...
Komen ze:
Bijlage 24613
Bijlage 24614
De FIII HNBH die aan zijn staart over de Dam wordt gesleurd komt rechtstreeks uit de Fokker fabriek en heeft ze dubbel.
Deze, nog niet klaar, bij de fabriek, maakt het nog duidelijker.
Bijlage 24615
Maar er zijn voldoende foto's van F drieën met enkele wielen.
Vermoedelijk later, door de Maatschappijen zelf zelfs aangebracht.
Dat moet dan mogelijk zijn geweest binnen de normen van het Bewijs van Luchtwaardigheid.
Ik vond net een FV, het verkeerstoestel FV, (er was ook een driedekker met die naam), in een Wiki
verhaal.
Die FV wordt weer gebouwd met...jawel, dubbele wielen.
En nog zo wat bijzondere dingen die er hier niet toe doen.
Dec '22, en nooit gekocht, dus puur volgens inzichten van Fokker.
De ene foto die er van is splits ik op:
Bijlage 24616
Bijlage 24617
Het blijft een interessant gegeven.
Fokker, die vliegwei in de Haarlemmermeer beziende op een natte dag had al vroeg een conclusie getrokken:
Als ik vijf mensen tegelijk de lucht in wil tillen, dan moet dat haast wel met dubbele wielen aan iedere kant, anders wordt het helemaal niks!
Dit is niet meer dan een suggestie mijnerzijds..
Tracker.
2 Bijlage(n)
Prentbriefkaarten Nederlandse luchtvaart
Ruud,
Jouw fotograaf heeft bij het afdrukken wat gemanipuleerd, mogelijk geëxperimenteerd, óf de belichtings tijd bij het ontwikkelen niet goed bijgehouden.
De roundels zijn daardoor voor een deel prooi geworden van 'glare', met de schuin van achter inkomende zon, plus dat het donker ogende blauw vlekken vertoond door overbelichting.
Blauw in 1929 op de vleugel zat aan de achterkant, met wit dus rechtsboven, voor de goede orde.
Op de romp was het weer anders...
De Wal had servo-roeren aan ailerons en hoogteroeren volgens een eigen Dornier patent.
Oogmerk was de stuurkrachten te verminderen bij het in de luchtstroom bewegen van deze 'planken'.
Aerodynamisch zijn er elegantere manieren om dit te bewerkstelligen, maar Dornier zwoer hierbij.
Bij de gemiddelde foto vanaf de grond genomen vallen de servoroeren niet erg op.
Onderstaande uitsnee is van de D23, die ik nog had liggen om het werfhellinghulpwielenonderstel
(scrabble?) te tonen, maar toont ook de tegen het licht wegvallende hulproeren.
Bijlage 24640
Jouw prentbriefkaart is ook als losse foto in omloop met een andere belichting.
De foto heet op De Mok te zijn gemaakt, maar ik vrees dat er een tropenzonnetje op neer daalt, beetje vroeg in de ochtend, met de zon nog onder de zestig graden, en niet pal van boven.
Verder komt de zon van achter in, men vliegt dus koers West, en nu gaan de vrij hoog boven de vleugel staande servoroeren een eigen leven leiden en werpen hun schaduw vooruit over de roundel.
(binnen de politiek moet je daar tegenwoordig overheen springen, de kul.)
Op de prentbriefkaart blijven er dan een soort peren met steeltjes over, maar hier onder is te zien dat het het servoroer is dat de streep op de lage roundelkant veroorzaakt.
Heel duidelijk is het niet, maar ik heb niet beter voor handen.
Het oranje midden blijft donker zichtbaar omdat het nog net niet mee gaat spiegelen voorbij de bolling van het profiel.
De servoroeren op de hoogteroeren hebben ook hun schaduw vooruit op het stabilo.
Bijlage 24641
Nu ik toch aan het Wallen ben zal ik een paar foto's toevoegen aan het topic Dornier Wal D22.
Daar zijn ze beter op hun plaats.
Wat het gevaar van de formatie betreft:
Dat valt wel mee.
Natuurlijk was er het risico dat de onderlinge motorvermogens niet hetzelfde waren, daarom gaf de leider altijd nét iets minder dan vol vermogen, waardoor de volgers hem altijd konden bijhouden.
Bij een motorstoring in de start van de leider lijkt het alsof de anderen zijn vleugeltips er af gaan vliegen, maar dat is schijn. Oblique foto en zo, parallax.
Veel zal het niet schelen, maar bijna alle Navies werkten met het adagium "an inch is as good as a mile", en de MLD dus ook. men had het zelfs nooit hoeven vertalen.
Dat ging soms ver.
Tijdens een grote Nato oefening werden we met vier kisten afgeschoten.
Onze Karel Doorman had heel weinig manoeuvreerruimte achter in een konvooi van 23 bij elkaar gebrachte koopvaardijers. Die wisten van niets en ploegden voort op een lang zigzagbeen.
De Doorman zette vaart, en schoof er dwars doorheen.
Zette vaart om ons af te schieten.
Het betekende dat je vanaf de catapult maar volgas een kant moest opstuiven die de beste leek voor dat moment... Met bruggen en masten links en rechts.
Dat deed je dan. Jeugdige overmoed.
Vijf uur later, tijdens de de-briefing kwam dit gebeuren nog (even) ter sprake.
Het was toen dat ik de spreuk over de inch en de mile voor het eerst hoorde.
Varend deden ze het net zo.
Alleen áls men de inch óók verspeelde, dan stond eventuele verdere promotie in rang stil.
Dead as a dodo.
Zo lag er ook wel eens een vissersboot in de weg...
Sorry Ruud, dit ging niet over prentbriefkaarten luchtvaart.
Tracker.