Poststukken, zegels en luchtvaart souvenirs

De geschiedenis van de luchtvaart is prachtig te volgen door iemand die op dat gebied verzamelt. Als men de postzegel vergroot krijg meestal een klein kunstwerkje te zien. De luchtvaart landen zijn trots op hun vliegers en vliegtuigen en tonen die graag op hun zegels en z.g. 'first flight covers'; de onbelangrijke landjes stelen gewoon de ideeën van naties die werkelijk wat betekend hebben op luchtvaartgebied.

1929 Eerste vlucht met raketaandrijving: Opel - Sander- Hatry; RAK3

Bijlage 20301

IN 1983 gaf Paraguay een postzegel en 'n eerste dag envelop uit ter herdenking van deze vlucht. Deze brief is geadresseerd aan Mevrouw Doris Dornberger en dat moet, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, de weduwe zijn Dornberger de bekende (later beruchte) raket deskundige, die samen met von Braun de V2 ontwierp.

Een van de eerste vliegvelden van Duitsland lag even buiten Frankfurt.In september 1929 bouwden daar technici van de Opel fabriek in Rüsselsheim een lanceerplatform van 18 meter voor een merkwaardig vliegtuigje. Het was vervaardigd door vliegtuigbouwer Julius Hatry en had achterin 12 raket motoren, die waren ontworpen door Friedrich Wilhelm Sander.

Bijlage 20302

Het totale project was echter een concept van Fritz von Opel. De raketmotoren waren reeds in de jaren ervoor op zijn race auto's uitgeprobeerd. Hij was nu ook de bestuurder van het vliegtuig. Er werden een paar pogingen gedaan en bij de derde start lukte het.

Bijlage 20303

Met een snelheid van meer dan 100 km/u schoot het vliegtuig de lucht in en maakte een cirkel op een hoogte van 20 tot 30 meter, een spoor van witte rook achterlatend. Het toestel vloog anderhalve minuut en legde 'n afstand van 2 kilometer af. De naam RAK 1 werd veranderd in RAK 3 omdat een raket race auto ook al RAK 1 heette. JanJr

Ik kom terug op foto 177 uit de serie 'U.S. Military Aircraft etc.' van een Martin 'Mars'. In augustus 1948 maakte de 'Caroline Mars' een recordvlucht van Honolulu naar Chicago. Rechtstreeks, met 42 personen aan boord EN deze envelop die intussen in mijn verzameling zit:

Bijlage 20331

Voor postfreaken, zoals ik, zit er een kleine bijzonderheid in. 'Federal regulations' verboden om U.S.mail in vliegboten over land te vervoeren, dus konden de posterijen de brief niet afstempelen voor vertrek. De cover werd afgestempeld in Chicago na aankomst. Wij mogen Glenn Martin toch wel vertrouwen dat het poststuk echt met de Mars is vervoerd. Het toestel werd op 29 Augustus gedoopt en kreeg toen pas de naam 'Caroline'Mars. Hier een foto uit mijn collectie

Bijlage 20332

JanJr.

De Franse posterijen geven veel postzegels uit op luchtvaartgebied, waaronder een ter herdenking van de eerste vrouwelijke piloot van de Franse Luchtmacht. Hier is de vergroting van deze zegel, die er in dit formaat veel smakelijker uitziet:

Bijlage 20353

Geboren in 1974 als dochter van een militaire arts had ze alle mogelijkheden en kwaliteiten om een belangrijke luchtmacht-functie te krijgen. Het was een klein opdondertje, waarvan je in eerste instantie niet zou zeggen dat ze het zo ver zou schoppen. Ze was eigenlijk haar hele leven in militaire dienst. Haar middelbare school opleiding was op het militaire lyceum van Saint-Cyr, waarna ze verschillende militaire hogere scholen doorliep op het gebied van techniek en wiskunde, zodat ze, als het ware, werd 'voorgebakken' om officier te worden. Omdat haar opleiding door het leger werd betaald, moest ze in dienst. Ze deed haar dienstplicht van 2 jaar bij de alpenjagers. Ze wilde dolgraag vlieger worden en en nam dienst bij de luchtmacht.

Bijlage 20354

Na haar opleiding kreeg ze haar vliegbrevet en begon haar training als jachtvlieger op straaljagers. Al gauw vloog ze op de betere vliegtuigen, zoals de 'Mirage 2000-5'. Ze klom op in de rangen en werd 'commandant de l'escadrille' (vergelijkbaar met 'majoor') Zoals gebruikelijk in veel luchtmachten geven de piloten elkaar een bijnaam. Caroline's familie naam was Aigle (adelaar of arend), maar omdat ze zo klein was noemde haar collega's haar le moineau ('mus'in het Nederlands).
Dat ze een taaie dame was bewees door een paar maal de triathlon te winnen. Een van haar andere passies was parachutespringen (vrije val). Ze was ook geselecteerd om astronaut te worden.
Getrouwd met een van haar beroepsgenoten, had ze een zoontje gekregen. Ze was in verwachting van haar tweede kind toen het noodlot toesloeg. Kanker, ongeneesbaar. Tegen het advies van de artsen, besloot ze het kind geboren te laten worden. Haar zoontje werd geboren na vijf en 'n halve maand d.m.v. en keizersnee en overleefde het. Caroline overleed een paar dagen later. Zij werd postuum gedecoreerd met de 'Medaille de l'Aeronautique'. In verschillende steden werden scholen en straten naar haar genoemd. Daarmee wordt een bijzondere vrouw herdacht.

Dank voor je verhaal, Jan jr, ik heb het met genoegen gelezen. Een 'stevige tante" deze Caroline ! Zij mag dan de eerste vrouwelijke jachtvlieger in dienst van de Franse Luchtmacht zijn geweest maar zij was niet de eerste Franse dame met een militair brevet. Haar voorgangster heette Jacqueline Auriol, schoondochter van de toenmalige Franse President Vincent Auriol. Zij behaalde haar militaire pilot licence in 1950, vloog daarna straaljagers en werd test-piloot. Eveneens een "stevige tante"! Zeer uitzonderlijk in die tijd en mij daarom altijd bij gebleven...

Met vriendelijke groet,
Trudy

Hallo Trudy. Jacqueline Auriol was inderdaad een pittige tante. Zij inspireerde mij om mijn dochter ook Jacqueline te noemen (hoewel die bij iedereen als 'Jackie' bekend is). J.A. had inderdaad een militair brevet 'à titre honorifique', m.a.w. onbezoldigd en waarschijnlijk door schoonpapa Auriol betaald. J.A. was van huis uit een rijke dame die zelf haar vliegopleiding betaalde. Toen ze daarna de schoondochter van de Franse president Auriol werd waren er voor haar natuurlijk vele wegen open.
Zij was in de oorlog lid van het Franse verzet. Begon in 1947 met vliegen en kreeg het jaar erna haar privé brevet. In 1949 werd ze zwaar gewond als passagier van een watervliegtuig en ze crashte in de Seine. Haar gezicht lag totaal in de vernieling, het werd met 22 operaties opgeknapt en ze kon doorgaan met vliegen.

Voordat ik doorga over haar leven, eerst even een postzegel met dat opgeknapte gezicht:

Bijlage 20359

Ze haalde haar militaire brevet, commerciële brevet en helicopter brevet en ging als eerste vrouwelijke test vlieger deel uitmaken het test vlucht centrum van Bretigny. Op 11 mei 1951 verbrak zij het snelheidsrecord voor vrouwen in een Britse Vampire, dat in handen was van Jacqueline Cochran (een andere vrouwtjesputter) Het werd een vriendelijke strijd tussen de 2 dames.

Bijlage 20358

Jacqueline Auriol voor een Mirage III waarin ze Mach II passeerde

Om er geen boek van te maken, alleen de records van J.A.:
Op 21 dec. 1952 verbrak ze haar eigen record in een Mistral.Ze verbrak de geluidssnelheid op 3 aug.1953 (als tweede vrouw). Op 31 mei 1955 pikte ze weer het snelheids record af van de Amerikaanse Jacqueline in een Mystere IVN . Ze kreeg nog twee keer de titel 'snelste vrouw',een keer op 22 juni 1962 in een Mirage IIIC en nogmaals op 14 juni 1963 in een Mirage IIIR. Daarna was ze een van de eerste piloten die de supersonische Concorde vloog.
Ze werd overladen met lintjes en dat hoort er bij. JanJr

Hallo Trudy. Jacqueline Auriol was inderdaad een pittige tante. Zij inspireerde mij om mijn dochter ook Jacqueline te noemen (hoewel die bij iedereen als 'Jackie' bekend is). J.A. had inderdaad een militair brevet 'à titre honorifique', m.a.w. onbezoldigd en waarschijnlijk door schoonpapa Auriol betaald. J.A. was van huis uit een rijke dame die zelf haar vliegopleiding betaalde. Toen ze daarna de schoondochter van de Franse president Auriol werd waren er voor haar natuurlijk vele wegen open.
Zij was in de oorlog lid van het Franse verzet. Begon in 1947 met vliegen en kreeg het jaar erna haar privé brevet. In 1949 werd ze zwaar gewond als passagier van een watervliegtuig en ze crashte in de Seine. Haar gezicht lag totaal in de vernieling, het werd met 22 operaties opgeknapt en ze kon doorgaan met vliegen.

Voordat ik doorga over haar leven, eerst even een postzegel met dat opgeknapte gezicht:

Bijlage 20359

Ze haalde haar militaire brevet, commerciële brevet en helicopter brevet en ging als eerste vrouwelijke test vlieger deel uitmaken het test vlucht centrum van Bretigny. Op 11 mei 1951 verbrak zij het snelheidsrecord voor vrouwen in een Britse Vampire, dat in handen was van Jacqueline Cochran (een andere vrouwtjesputter) Het werd een vriendelijke strijd tussen de 2 dames.

Bijlage 20358

Jacqueline Auriol voor een Mirage III waarin ze Mach II passeerde

Om er geen boek van te maken, alleen de records van J.A.:
Op 21 dec. 1952 verbrak ze haar eigen record in een Mistral.Ze verbrak de geluidssnelheid op 3 aug.1953 (als tweede vrouw). Op 31 mei 1955 pikte ze weer het snelheids record af van de Amerikaanse Jacqueline in een Mystere IVN . Ze kreeg nog twee keer de titel 'snelste vrouw',een keer op 22 juni 1962 in een Mirage IIIC en nogmaals op 14 juni 1963 in een Mirage IIIR. Daarna was ze een van de eerste piloten die de spersonische Concorde vloog.
Ze werd overladen met lintjes en dat hort er bij. JanJr

Bijlage 20359:

Bijlage 20360

Bijlage 20358:

Bijlage 20361

JanJr.

Hans Grade was een Duitse technicus die, in het begin van de vorige eeuw, het eerste echte Duitse vliegtuig bouwde en er mee vloog. De eerste vlucht was op 28 oktober 1908 op de Cracauer Anger bij Maagdenburg. Hij bereikte een hoogte van 8 meter. Het was eigenlijk maar een sprongetje. Het toestel was een driedekker:

Bijlage 20385

In 2008 herdachten de Duitse posterijen dit met een geinige postzegel, waarmee gelijk bewezen wordt dat ook Duitsers gevoel voor humor hebben.

Bijlage 20386

Hans bleef stug doorvliegen en bouwen en kwam in 1909 met een nieuw vliegtuig, ditmaal een hoogdekker met de naam 'Libelle'. In dat jaar kreeg hij een vette prijs omdat hij de eerste Duitsers was die een platte '8' vloog, in een Duits vliegtuig met een Duitse motor boven Duitse grond, om 2 pylons die op een afstand van een kilometer stonden. Hier is dan een fotokaart uit mijn collectie van de Libelle boven de Cracauer Anger:

Bijlage 20387

In 1978 kwam er een postzegel die het toestel aardig weergeeft:

Bijlage 20388

In 1991 nog een zegel met 'Historische Luftpost beförderung' die meer met de fantasie van de ontwerper, dan met de werkelijkheid te maken heeft:

Bijlage 20389

Het blijft grappig. JanJr

Er zijn maar weinig mensen die van haar gehoord hebben. En dat is eigenlijk spijtig, want het was een pittige dame die flink heeft meegewerkt om de geschiedenis van de (hoofdzakelijk Franse) luchtvaart op de kaart te zetten. De Franse posterijen vonden haar zó belangrijk dat ze in 2004 een speciale postzegel uitgaven ter hare ere. Daarvoor vroegen zij het niet luttele bedrag van € 5,00. Voeg daarbij de handelsprijs in Holland, dan betaal je in principe een flink bedrag voor een stickertje dat eigenlijk in wezen niet meer waard is dan een reclame zegeltje van Albert Heijn.

Bijlage 20468

M.V. haalde al in 1910 haar brevet (# 281) en werd daarmee de derde vrouw in de wereld die dat presteerde. Zij maakte daarna 900 vluchten zonder de boel in de prak te vliegen. Jammer genoeg had zij in 1913 een flink ongeluk. Daarvoor, in 1910, had ze een duurrecord gemaakt met een vlucht van 52 minuten. Zij vocht, vermomd als man, mee aan het front, maar werd ontdekt en werd ingezet voor de evacuatie van gewonde soldaten. Ze wist zich toch in het vlieggebeuren te werken, verdiende zelfs in 1915 het ‘croix de guerre’ als eerste vrouw ter wereld die militaire missies uitvoerde, door het bombarderen van een Duitse kazerne in Metz.

Bijlage 20469

Volgende keer meer Jan Jr.

Dit begint zo langzamerhand een behoorlijk interessant draadje te worden, mijn complimenten! :thumbup: