Lockheed Constellation

[Tracker "Jaap de Moor"]

Hai peter,

Zoals ik al zei: Gewoon MLD dus...

Groet,

[Tracker "Jaap de Moor"]

Wederom Biak.
De PH-LDG, voorheen TFG, is gereed om de thuisreis aan te vangen.

Er wordt langzaam over het platform gewandeld, in overeenstemming met de buitenlucht temperatuur.
Dan ontstaat er toch nog een opstopping op de trap.
Kennelijk is dat van alle tijden...



In het tweede en laatste instapgroepje bevindt zich een Missie-pater, zich afvragend of zijn missie wel geslaagd is geweest.

Cabine koeling op de grondstop was niet voorhanden toen, en de vochtigheid behoorlijk hoog.
Als iedereen gezeten was, krap op elkaar en warm, was het wachten op het starten van de motoren.

In de cockpit werd met enig ongeduld gewacht op de Station manager, die met het finale, handgeschreven en daardoor vaak wat doorgelopen loadsheet kwam aanhollen.
Hollen, want zijn schema dreigde er aan te gaan omdat het ticket van die verdomde pater niet goed was ingevuld, of iets héél anders!
Maar er was bijna altijd wel iets...






Het belangrijke Loadsheet in drievoud, met twee steeds weer hergebruikte carbonpapiertjes, doorslagpapiertjes, er tussen. Het waren zuinige tijden...
De eerste kopie was nog leesbaar, voor gebruik door de BWK bij de eerstvolgende tussenlanding.

Je weet nu wat je weegt. Met wat er uitstapt en wordt uitgeladen, vermeerderd met wat er instapt en aangeleverd wordt aan lokale producten op het tussenstation geeft een gewicht waar dan weer de brandstof voor wordt uitgerekend, om zodoende aan een eindgewicht te komen.
Als dan ook nog precies verteld wordt in welke ruimen wat zit, dan kan het zwaartepunt worden bepaald, en is het loadsheet gereed.

De tweede kopie ging in de rode boordtas met andere afhandelingszaken.
Die papierbundel moest dan weer uitgespeld worden door de afdeling vervoersadministratie van KLM.
Als die kopie nog een beetje leesbaar was gebleven...

Het origineel, achteraf door de Station manager altijd wat mooier gemaakt omdat het oog ook wat wil -z'n naam stond er per slot onder- , werd op het station bewaard en periodiek opgestuurd naar Schiphol.
Het bewijs dat 'De lading veilig gestuwd en gesjord was', zoals het in de Wet heet.

Met het loadsheet aan boord, de deuren dicht en de checklist gecompleteerd, kan er worden opgestart.
Rook, soms vlammen, maar lópen, die vier R-3350's.

Als de BWK dan eindelijk de cabine blowers kan aanzetten worden er door de passagiers kreten van opluchting geslaakt: eindelijk!
Eindelijk kreeg het gewriemel aan de louvres zin, en kon de luchtstroom die er uit ging komen een beetje gericht worden op de meest gekwelde lichaamsdelen.

Maar het zou voor de hoog geëerde klant toch nog wel een uur vliegen nemen om af te komen van het gevoel dat hij met héél klamme liezen in een te krappe stoel zat.

De pater wapperde gewoon wat met zijn habijt...hij was hier duidelijk in het voordeel!

Maar in alle ernst: vliegen was een voorrecht.

De LDG was voorheen de TFG. Daar is een postcard van.



Cirkel weer rond.

Tracker.