Katrin in Callantsoog was geen radarinstallatie maar een zogenaamde leuchtfeuer .
Een leuchtfeuer diende als navigatiebaken voor de Duitse Nachtjacht en bestond uit een ronddraaiende lamp die door middel van lichtflitsen een morse code uitzond zodat de piloot kon zien wat zijn positie was op dat moment.
Er hebben verspreid over Nederland diverse leuchtfeuer gediend.
Later in de oorlog werd dit systeem vervangen door een Funkfeuer , het zelfde principe maar dan met radiogolven.
Katrin stond in de eerste instantie midden in het dorp Callantsoog ( tussen de Dorpsweg en de Jewelweg ) en was vanaf 1941 actief .
Ook bij de Engelsen wordt het licht regelmatig waargenomen waardoor beschietingen en bombardementen niet uitblijven.
Burgemeester Rehorst pleit bij de Duitse commandant ervoor om het licht te verplaatsen naar een locatie buiten het dorp.
In oktober 1941 is er een plek gevonden en wel op de hoek van de Rechtendijk en de Kruisweg .
Er worden daar een aantal lichte bunkertjes gebouwd die er vandaag de dag nog steeds staan als recreatiewoning.
Volgens het KTB van het 347 Inf. Div. is de stelling ( LN Stelle ) op 26-9-1943 bezet door 1 onderofficier en 4 man.
Voor de verdediging is er ook 1 machinegeweer aanwezig .
Na de oorlog verdween het licht naar een zolder in Groote Keeten waar het in februari 2002 opnieuw werd ontdekt.
Tegenwoordig is licht te bewonderen in de museumboerderij Tante Jaantje in Callantsoog.