Gumball 3000, Antonovs 124.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Om de paar jaar wordt er een duur, exclusief auto rally'tje gehouden.
De Gumball 3000.
Dit vindt plaats op verschillende continenten en het vervoer van de ene naar de andere rit wordt doorgaans verzorgd door de Antonov vrachtvloot.

Drie Antonovs 124 staan ter beschikking voor de dure bolides en het begeleidende spul.

Hier volgen wat foto's uit 2006, genomen te Petropavlovsk in Kamchatka, in Belgrado en Pukhet in Thailand.
Petropavlovsk was alleen een fuel and go stop tussen Pukhet en Salt Lake City.
Kennelijk was er ook nog een auto probleem, want de loading ramp is opgetuigd.









Een zoon reageerde op een open gevallen plaats en vloog zodoende een paar trajecten mee als Load-controller/ Paymaster.
Load-controller is zijn vak, Paymaster niet.

Er zat voor een vermogen aan cash in de door hem bewaakte kluis aan boord.
Er werd cash uitbetaald aan het personeel, na iedere vlucht.
Een formule met daarin vlieguren, tijdsverschillen, functie, aantal auto's, en nog een lijst aan factoren, vormde de basis voor zijn beleid.

Omdat het van een zéér grote hoop ging, werd er in de praktijk voor iedere scheet betaald.
Geld speelt voor Gumball-deelnemers geen rol per slot.













Belading vindt plaats in twee lagen.
En zo als dat heet "veilig gestuwd en gesjord" vormde dat geen enkel probleem.

In Pukhet ging het mis met de alternatieve deelnemer.
De VW-bus kon wel recht de ramp op naar binnen, maar achteruit naar beneden kostte een uitlaat.







Vervolg

[Tracker "Jaap de Moor"]

Gumball 3000, vervolg.

Het is een crew-kist operatie.
De vaste kern, allemaal Kazakken en één Hollander, woonden aan boord.
Drie weken lang.











De cockpit van de 124 is een mengeling van oud en nieuw.
Moderne warning-light panels, later toegevoegde FMS'en ( Flight Management Systems).
Een 'tiller' voor de neuswielbesturing, geen onhandig wiel meer, moderne zuurstofmaskers, (links naast de stoel).
Redelijk moderne control columns, een TCAS, Traffic Collision Avoidance System, zichtbaar rechtsboven door de knuppel heen.
Het is een electronische Vertical Speed Indicator die bij botsings-dreiging aan geeft te klimmen dan wel te dalen.
Dit altijd in combinatie met een luid hoorbare waarschuwing 'Climb Climb' of 'Descend descend'.
Dat moet dan zonder nadenken worden opgevolgd. 'Mandatory' heet dat. Het redt levens, weet ik uit ervaring.

Dan is er nog het Gear Handle, dat er uit ziet als om met een kanten handschoentje bediend te worden -lieflijk.
Maar ach, het is maar net wat je gewend bent.
In de RLS Beech D18S gingen de wielen electrisch in en uit, en dus was het 'Gear Handle' een wat dikke schakelaar. Zag er niet uit.





Maar dan opeens zijn daar weer de TU 104 en de IL 62 ventilatoren tegen de windshields, zijn alle opschriften in Cyrillisch schrift.
Voor ons niet te ontcijferen en onveilig in een wereldluchtvaart die Engels geörienteerd is.
Vlakbij dat moderne zuurstofmasker zijn vreemde, hoge draaiknoppen te zien uit een vervlogen tijdperk.

Links onder op het dashboard zit nog een oorspronkelijke VSI, Variometer.
Lekker Russisch, geijkt in meters per seconde, i.p.v.feet per minute.

De bloem is een tijdschrift-cover dat daar even geparkeerd is op de approach-plate houder. Ik vroeg me lang af wat het voorstelde.

O ja, dan is er nog het Left number two Winshield, dat open kan schuiven.
En dus áltijd ijskoud is, iets lekt en fluit als de cabine onder druk staat op hoogte.
En met welk doel?
De cockpit hoogte boven de grond is aanzienlijk, even iets aanreiken is er niet bij.
Trouwens, als de neus omhoog geklapt is zit je behoorlijk voor lul met je open raam...

Even mopperen hoor.







Twee stukjes cockpit van de Antonov 225 die langs kwam.
De cockpits van de 124 en 225 komen redelijk overeen.

Op de 225 is de FMS alleen voor horizontale navigatie.
Met zijn zes motoren en maar een paar vliegtuigen is hij zó afwijkend qua kruisgrafieken, dat deze maar 'aangeplakt' zijn.
In KLM legde de BWK regelmatig een vers 'kruisbriefje' voor de power levers, met afnemend totaalgewicht.
Daar stond alles op wat het eerste uur nodig was. Inmiddels achterhaald door het FMS.

De 225 heeft ook nog verduisteringsgordijnen; die hadden we vroeger ook.
Het had wel wat.

Een laatste opmerking.
De zoon trad aan voor deze hop zonder camera, het ging wat plotseling.
Alle foto's zijn daarom met een mobieltje van toen gemaakt, en matig van kwaliteit.
We zijn daar nog steeds niet over uit gesproken...

Tracker.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Voor de auto liefhebbers heb ik nog 16 foto's van de vervoerde bolides.
Die zullen ook wel al uit en te na in tijdschriften hebben gestaan, maar als er behoefte aan is, laat me dat dan weten middels een privé bericht.
Ik mail ze dan apart.

Tracker

[jan wullink]

Mooie reportage van een markant toestel

[ruudvanom]

Hallo Jan Wullink.

Ben ik met je eens en zie je ook hoe prettig handelbaar de afmetingen van de foto's zijn??
Geen geschuif van links naar rechts bijvoorbeeld!!

Ruud.

[jan wullink]

Hallo Ruud

De laatste foto's die ik geplaatst had zijn met de zogenaamde paperclip techniek gedaan , maar ik heb zelf niet het idee dat ze kleiner geplaatst worden .
Misschien wordt het toch tijd voor een groter scherm

[sander]

mooie raportage, krijg je ook weer een keer te zien hoe zo'n actie er achter de schermen uitziet! persoonlijk zou ik graag de auto foto's wel willen zien, maar ik weet niet of de rest dat ook wil?
Gr,
Sander

[ruudvanom]

Hallo Jan Wullink.

Nu heb ik een 24" scherm en ik wil een tweede monitor aan mijn Mac hangen zoals bij mijn vorige het geval was. Om andere redenen maar voor dit forum is het DE oplossing.

Ruud.

[jan wullink]

Prachtig, dan is jou probleem opgelost

[Tracker "Jaap de Moor"]

Testfoto Jan W. Schiphol, 1700X2400, 579 kb.
De oorspronkelijke foto is hier geplaatst op de manier, hieronder geschetst.

Tekst typen.
Foto(s) uploaden,
(of eerst alle foto's (max 20) uploaden en dan gaan typen.)

2 of 3 maal 'enter' om spatie onder de tekst te krijgen tot de eerste foto.
(check dat de cursor een paar regels lager staat te knipperen)

Paperclip aanklikken.
De uploaded foto(s) aan klikken.
Deze springt dan als [attach-nummer-attach] achter de cursor.

even tussendoor:
(Het nummer dat verschijnt als attachment is door de site gekozen, en heeft niets te maken met het door u gekozen fotonummer.
Dat is vervelend met meerdere foto's; ik schrijf dan het eerste grote nummer (hier was dat 7418) op om bij te houden wat ik aan het doen ben.

vervolg......achter de cursor.
Op deze manier zorgt de site in zijn oneindige wijsheid voor een aangepast formaat van de foto, door een verkleiningsfactor toe te passen.
Dit wordt dan het eindresultaat, maar is ook al te checken na het plaatsen door 'voorbeeld van bericht' aan te klikken.

De gele regel boven de (nu normaal-formaat foto) geeft de mogelijkheid om de volle grootte te bekijken indien gewenst.

Die zal dan vaak niet binnen het normale kader passen en kan alleen in zijn geheel bekeken worden door naarstig heen en weer te schuiven.
Hetgeen Ruud, en mij, zeer vermoeit...




Na het attachment heb ik 2 keer op enter gedrukt om spatie tot deze regels te krijgen.
Ik heb weer even op 'voorbeeld van bericht' gekeken of het allemaal nog is zoals ik het wil. Het klopt nog.

Het zal best kunnen dat ik een handeling vergeten ben te noemen.
Ik ben geen IT'er, verre van.
Ik ben gisteren twee keer opnieuw begonnen--te veel foto's kwam ik achter...

Jan, ik ben zo vrij geweest de foto wat bij te kleuren.


Het merkwaardige 'kunstwerk' voor het RLD gebouw roept een herinnering op.
Ons parkeergebouw was links achter, ik ben het garage P-nummer even kwijt.
De loop naar het oude bemanningscentrum liep dus langs, of onder het bouwwerk door, voor de niet-bijgelovigen.
Daar waren, aangetrokken door het kunstwerk, nogal wat vogels die er hun stekkie hadden gevonden.
Klein spul, met natuurlijk wat duiven enz...Zo dacht ik.

Ik liep daar met mijn koffer te ratelen in het ritme van de tegels, toen er opeens iets door mijn blikveld zoefde.
En dan wéét je gewoon dat het fout zit...
Ik keek snel omhoog, achter me, en zag een soort grijze mantelmeeuw héél precies de andere kant op kijken, en ook wat hooghartig meen ik.

De linker kant van mijn colbert was drager geworden van een forse witte vogel-flats. Het droop over de 'wing' naar beneden.

Eenmaal in het bemanningen centrum trek je dan wel de aandacht...
Maar ik werd lief geholpen.

Vreemd kunstwerk

Tracker