Ten zuiden van Pillau op het schiereiland Frische Nehrung begonnen de Duitsers in 1937 een fliegerhorst aan te leggen , het Noordelijk deel was bestemd voor watervliegtuigen en bestond uit hangars en een betonnen oprit om vliegtuigen het water in te laten of om op land te brengen voor onderhoud .
Het zuidelijk deel bestond uit twee kruislings aangelegde startbanen met een lengte van 2000 en één met een lengte van 1180 meter.
De fliegerhorst werd aangelegd door de Duitse kriegsmarine en was in 1939 operationeel , men noemde de basis See Fliegerhorst Neutief of Fliegerhorst Pillau.
Over land was er geen verbinding met de basis zodat alles aangevoerd moest worden door de lucht of per schip.
De eerste gebruiker was de Flugzeugfuhrerschule en de 1./ en de 3./ bordfliegergruppe 196 en delen van de 2./ Aufklärungsgruppe 131.
Naast de vliegboten van de kriegsmarine werd er gevlogen met toestellen van het type HE 59 , HE 60 , HE 114 en de Ar 196.
De basis was één van de best uitgeruste vliegvelden in Oost Pruissen alhoewel het maar deelnam aan twee campagnes namelijk de bezetting van Noorwegen ( 1940 ) en van de baltische staten.( 1941/1942 )
Bij het naderen van de Russen in januari 1945 kwam er een commandocentrum voor alle luchtwaardige Luftwaffe eenheden en het werd de thuisbasis van het geschwader “Mölders “
Tevens werd het vliegveld overspoeld met vluchtelingen uit Oost Pruisen die deels verder trokken maar ook met vliegtuigen naar denemarken en Schleswig-Holstein werden overgevlogen.
Vanaf maart 1945 kwam het vliegveld onder constant vuur te leggen van Russische artillerie.
Toen de situatie onhoudbaar werd begonnen de Duitsers de basis te ontruimen door 5000 gewonde vluchtelingen met vliegboten van het type Dornier DO 24 over te vliegen .
Sommige toestellen stegen op onder zware omstandigheden in het met ijsschotsen bedekt water met wel 90 kinderen aan boord.
Op 25 april veroverden de russen de basis en de rol van de Duitsers in Oost Pruisen was definitief afgelopen.
Na de oorlog veranderde de Russen de naam Pillau in Baltyisk en vanaf de jaren vijftig werd er weer gevlogen vanaf de basis met watervliegtuigen van het type Be-12 Chaika .
Begin jaren negentig kwam er een definitief einde aan voor de basis , nu ligt het er geheel verlaten bij met nog alle Duitse gebouwen en hangars waar men nu nog zelfs de tekst “ Rauchen verboten “ op de wand tegenkomt.