Een retourtje Abu Dhabi, UAH, en zo meer.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Ik was en weekje heen en weer naar Abu Dhabi, AUH, in het bijzonder naar Etihad Headquarters.

Mijn zoon heeft daar tot taak om 1% aan brandstofkosten te gaan besparen, wat zijn specialiteit is.
Hij was daar net begonnen, na een dergelijke klus bij LOT in Warschau, en had wat te vieren.

Op veel gebieden, zoals technisch, vliegtechnisch, operationeel, vliegers fuel policy, meteorologisch en vakbondstechnisch, is daar van alles aan fijn te slijpen, ook nog na al eerdere rondes op dit gebied.

Vliegend met Turkish via Istanbul is me erg goed bevallen.
De pitch van de stoelen, de onderlinge afstand, was wat aan de krappe kant.
Maar de uitvoering en verzorging op alle vier trajecten met de Airbus 321 was goed en voor herhaling vatbaar.

Mijn eigen KLM-club vloog niet op de dag die ik wilde, vandaar deze Türk Hava Yolari uitstap.
En voor €400 retour i.p.v. €1400, is de keus niet moeilijk, ook al zit er een tussenstop in.
Vijf uur stopover op IST is best aan te bevelen trouwens.
Als knooppunt van een aantal continenten, waarbij vrijwel iedereen een overstapje maakt, is er een enorme verscheidenheid te zien aan mensen, groepen, huidskleuren en kledij.
Als je er van houdt is het prachtig...

Ik heb wat -niet reuze spectaculaire- foto's gemaakt die ik voor een deel zal plaatsen.

Een blik op Schiphol vanaf gate G4.
Het Europese uitgestrekte wolkendek brak gelukkig kort voor aankomst, zodat er een paar foto's zijn van de nadering voor baan 05 te IST.

De rest verliep in het duister; dus geen plaatjes van Abu Dhabi.
Op de terugvlucht in de buurt van Ankara kwam de zon op en de camera voorgaats.
De landing vond plaats op baan 23, en de daaropvolgende start naar AMS was van rnw 17R.
Ik ken die banen nog als rnw 24 en 18, maar sinds eind tachtig is de magnetische variatie een paar graden afgenomen, zodat de banen, die een magnetische richting hebben, hernoemd moesten worden.

Niets van het getoonde is bijzonder, maar weg gooien is ook zo zonde hè.













Het Schipholdeel.











De landing op baan 05 IST.



Een Airbus van de Afghaanse Ariana. Apart om te zien.
Men heeft eigen vliegers en leidt die ook zelf op, hoogwaardig.

Maar om halve politiemannen op te leiden in Kunduz moest Nederland zonodig vooraan in de rij staan.
Tikje overbodig, lijkt me zo.





Om de West vliegend, in de buurt van Ankara.
De zon is net op, waardoor het simpele oogje op de vleugel om een lijn aan te bevestigen een lange slagschaduw creëert.







De staafjes aan het eind van de 'canoes' zijn bliksem-afleiders.
Aan de buiten-aileron en de winglet zitten er nog 9.

Met tegenlicht zijn de ijskristallen en kleine krasjes in de ruit goed te zien.

Vervolg.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Vervolg AUH.







Het kleerhaakje lijkt me een hoistpoint, maar zou niet weten hoe en of het dat wel is. Suggesties?
De twee blokjes met het rondje op foto 16 was me ook niet helemaal duidelijk, maar dat veranderde toen de flaps uit werden gedraaid.
Het zijn de mechanische flapstand markeringen voor het afstellen daarvan.
Ik wist niet dat dat geen rond getal hoefde te zijn, 14 en 21 b.v., terwijl dat in de cockpit 'flaps fifteen' en 'twenty' heet.
Full landing flaps zal rond de 30 graden liggen.
Waarom er voor die wat verspringende blokjes is gekozen en niet voor een standaard graad-verdeling met getallen er naast is me niet duidelijk.









De trailing edge, achterlijst, van de flaps lopen nog wat verder door naar beneden, voor een optimale werking.
In 20 staan de Flightspoilers een 'crack' open omdat ze mee doen met de rolbesturing wanneer de flaps down zijn.
In 21 worden ze Groundspoilers. Op het moment van touchdown, maar wel aan beide zijden, komen ze er vol uit om de lift te dumpen. Hij wil dan echt niet meer vliegen...
22, Bij het afdraaien van baan 23, naar rechts, gijpt de kist door de zon,waardoor de flaps van kleur verschieten.





De start van rnw 17R, vierde traject, vierde A321.



Lawaaiig wijkje...



Rechter bocht naar ruwweg koers 310.
Het veld met de startrichting is rechtsboven zichtbaar.



Nederland, Flevo gepasseerd voor een straight-in landing op baan 27.



De brandweer Boeing.

Er werd even vóór schema aankomsttijd geland.
Helaas werd het wachten op een gate. Rondje D-pier en uiteindelijk naar G4, wat ook de vertrekpier was, cirkel rond.
Meestal is er dan meer aan de hand, en ja hoor, het werd de verst verwijderde bagage belt in aankomst 4.
Dat is ver en opeens ben je dan 50 minuten verder...
Maar dat lag niet aan Turkish Airlines!

Met 'En meer' in de titel hoop ik dat er meer fotoverslagjes volgen van anderen.
Er wordt vast het een en ander afgevlogen door deze en gene, toch?

Tracker.