Spit met een verhaal

[Tracker "Jaap de Moor"]

Een paar dagen geleden viel mijn oog op het woord 'Spit' in de lijst van discussies.
Ik was doende met mijn belastingaangifte, en liet het liggen, maar het bleef in m'n gedachten.

Ik had namelijk nog iets met een Spit, iets onnozels eigenlijk.

Omdat ik kort geleden iets schreef over het oude Meudon, zat het woord 'verzameling' me nog in het hoofd.
Het gaat hier ook over verzamelen, maar dan qua aantal in bescheiden vorm.
Eén stuks namelijk.
Precies één Spit.
Maar je zal hem maar hebben!

Ga in Google Earth eens naar N 50.26.06 en W 4.58.31.
Een Engels countryhouse.
En er naast staat één stuks verzameling.
In de laatste 8 jaar al dan niet getooid met invasie-strepen.

Ik vind het prachtig om zo iets tegen te komen.
Maar wat brengt een mens er toe om daar te gaan rondgooglen?
De reden was dat ik er iets had te zoeken.

Ik was er geweest in 1965, october.
En al heet het nu Newquay Cornwall Airfield en is het burger geworden, het was RAF St Mawgan.

Ik, Tracker, vloog Tracker op de Karel Doorman. We waren met de vloot op weg naar de NATO oefening Totem Pole.
Ter voorbereiding deden we eigen oefeningen, CASEX-en. Combined Anti Submarine Exercise.
In dit geval nummer A41 waarvan de betekenis me inmiddels een volslagen raadsel is.



De hele logboekpagina geeft een beeld van wat we deden.
Vanaf oct 14 begon 'Totem Pole', en heetten de vluchten Totex.
'Totex off ops' als opdracht betekent Offensive Operations.
Stel je voor, Offensive Ops met een knollig vliegtuig als de Tracker...

Terug naar oct 5, Casex A41.
Een uur of drie oefening met voor onze crew een leuk staartje in de vorm van een bezoekje aan St Mawgan om een 'dispatch-baal' met documenten af te leveren.
Zo geschiedde, met de welbekende 159.



Wat me bij is gebleven van die trip was de aankomst.
We kregen baan 31 op om te landen, maar wat voor baan lag er!
Het zat hem niet zozeer in de lengte van 2800 m, die was men op Schiphol ook al aan het aanleggen, maar het was de breedte die opviel.
Normaal was 45 meter, maar deze was breed!
We zakten tijdens de landing naar een zee van beton toe, links én rechts 45 m, totale breedte 91 meter!

Als we naar een paar maanden op zee, met deklandingen, weer op Valkenburg aan kwamen was het altijd al even wennen
aan de overvloed aan ruimte.
Maar dit was absurd.

Wat men er ooit van af had willen laten vliegen weet ik niet, maar het moet een 'groots' idee zijn geweest.



De foto toont de oorspronkelijke breedte, nog militair.
In 2008 is er een 48 m brede baan op geschilderd, zo als die nu in Earth is te zien.
Even tussendoor: het is nu baan 30 geworden i.p.v. 31, de variatie, weet u nog, maar het is grappig dat er aan de andere kant geen '12' geschilderd is, terwijl er daarvoor wel 13 stond...

Mijn bootcommandant, (toen) Ltz 1 Jack van der Schraaf, zette de kist zachtjes neer op de betonzee.
Het gas moest er weer behoorlijk op om ergens aan te komen op dat veld.
Per slot konden we ruim binnen de hele breedte van deze baan landen op onze geliefde Doorman.

Met draaiende motoren werd de 'dispatch-baal' over gegeven, we wisselden van stoel, en ik taxide uit voor de trip naar het schip.
Dat lag in 4 uur tijd een stuk verderop, maar daar was onze plotboard navigatie op ingesteld.
Het navigatorisch kunststukje “actieradius met verplaatsbare basis” hadden we helemaal in de vingers.



Wat me ook is bij gebleven is deze terugvlucht.
Een uur vliegen was het, gepland.
Inmiddels was de vloot, met de Doorman, een mistgebied tegen gekomen.
De Smaldeelcommandant in zijn wijsheid besloot door te varen om er verderop weer uit te voorschijn te komen.
Dit ondanks het afraden daarvan door de Meteo officier.

Helaas was er geen verderop.
Het mistveld bestond uit advectieve mist en die blijft gewoon mist boven zee tot aan windkracht 6, zonder dat het breekt.
Omkeren -wat men na enige tijd deed- was vruchteloos, want de mist 'woei' harder dan het schip kon varen...
Men bleef er dus in zitten, tja, de meteo-off, enz...

Het zicht was veel minder dan de halve mijl die we nodig hadden om met een CCA, een Carrier Controlled Approach, te landen.
Het was al snel duidelijk dat het niets zou worden.
We keerden om, terug naar St Mawgan.

Nu was het mijn beurt om in de zee van beton te landen.
Het was een leuke dag aan het worden.

Het derde wat me bij bleef was dat de aanwezige Shackleton crews al heel lang geen Hollanders hadden ge-entertained, en de aanwezige WAAF's nog nooit.
Dat werd die avond meer dan goed gemaakt!

Er kwam een telex-seintje binnen rond middernacht dat we pas na de middag werden terug verwacht aan boord, met de nieuwe geplande positie van het schip, een eind om de Zuid.
Dat kwam erg goed uit, want er moest een stevige kater worden overwonnen...

En dáárom dus googlede ik daar rond.
En vond een Spit.



Dat had ook in één zin gekund, maar ach...

Tracker.

[Verbeek]

Tracker, alstublieft, dit soort verhalen niet in een zin!
Blijf ons verbazen met je levens verhalen, we smullen er van.

[ruudvanom]

Hallo Tracker.

Sluit me aan bij Verbeek. Dit zijn smulartikelen. Doorgaan a.u.b.
Je schrijfstijl is zo aangenaam dat ik ze graag in boekvorm zou zien.
Een idee voor de oude dag, beschouwelijk terugkijken op je vliegerleven?
Nog even een vraag. Woon je soms in de omgeving van Apeldoorn? Alles wat je publiceert doet me denken aan iemand. Actief in de zweefvliegerij.

Ruud.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Dank, maar nee Ruud, mijn apenheul ligt in de kop van Noord Holland tegenwoordig.

Door het dijkje langs mijn huis had ik de afgelopen dagen mooi High-speed windtunnelproeven kunnen doen...

Het doet ook denken aan de standaard wind over dek van toen.
Hier staat een marshaller een heli binnen te halen.

Hij heeft de vliegdekbaret op.
Petten waren verboden, want bij afwaaien heeft de gemiddelde ziel de neiging er achteraan te gaan hollen.
En dat wil je op een vliegdek met draaiende motoren niet hebben...



Tracker.

[Classic]

Het ene verhaal lokt het andere uit!
Alhoewel het hier niet gaat om een propeller vliegtuig, maar een Jet, toch dit verhaal.

Bij het lezen van een baan met een breedte van 91 meter ging er bij mij meteen een lampje branden.
In 1997 had de KLM een contract getekend, bij Boeing, om twee 747's om te bouwen tot vrachtmachine.
Aangezien de technische vliegers niet beschikbaar waren mocht ik de tweede machine (PH-BUI) naar Whichita, Kansas vliegen.
Een veld met twee parallel banen, elk 3657 lang. Die ene baan was 91 meter breed!



En op die baan (19L) mochten wij gaan landen, ook voor een 747 een baan die zeeeer breed is, gelukkig was het geen harde landing.
Onze landing werd gefilmd, maar de film ploeg stond bij de smallere baan van slechts 61 meter breed.
Zij verwachten niet dat de "brede" baan gebruikt zou gaan worden.
Het zijn toch nog mooie beelden geworden.

Ondanks de verschillende afmetingen van machines, kan ik mij indenken wat Tracker zag met een 91 meter brede baan voor zich.

Zouden deze banen soms gebruikt zijn voor de B-52?

Classic

[ruudvanom]

Hallo Tracker.

Nieuwsgierigheid na je verhaal liet me zoeken naar de geschiedenis van de brede baan van RAF St Mawgan. Het enige wat ik vond over de breedte van de baan was "i.v.m. de komst van de nieuwe grote viermotorige bommenwerpers".
Interessant is dat RAF St Mawgan (sinds februari 1943) niet het originele vliegveld was, dat was RAF Trebelzue een satellietvliegveld van RAF St Eval. Vanwege weerproblemen heeft men dit vliegveld een stukje opgeschoven. De RAF heeft nu alleen nog een klein deel van het vliegveld in gebruik, de rest is nu civiel.

Trebelzue 'Big Field' airfield first opened as a grass civil airfield in the mid 1930s.
Requisitioned by the Air Ministry at the outbreak of WW2 the airfield was rebuilt with two runways in 1940/41 and reopened 09/41.

Due to short runways, crosswinds and very bad weather conditions it was decided to rebuild the airfield further inland in 1942/43. Trebelzue airfield was incorporated as a dispersal area of the new airfield which became St Mawgan on 24/02/43. At this time its 32/14 runway (300ft) was the widest in Europe, and by the end of extension work 05/44, one of the longest at 9000ft.

Op onderstaande link is ook het huis met de "Spitfire corner" aangegeven. Het behoort toe aan een artiest, Barry Wallond en er schijnen veel aircraft relicts op zijn grondgebied te zijn.

http://www.raf.mod.uk/rafstmawgan/ra...CD6DAA03E5.pdf

Ruud.

[Verbeek]

Tracker, het is wel een ...... nep Spit!

Man builds lifesize Spitfire in his back garden | The Sun |News

en

spitfire newquay - Flickr: Search

[Tracker "Jaap de Moor"]

Ik was bezig met een vervolgverhaal en antwoord.
Na een uur drukte ik op ALT, om vervolgens met 248 het gradenteken te typen.

Dát nu pikt de site niet en weg! is alles.

Ik ga even wat anders doen...

Tracker.

[Gerard]

Hallo Tracker,

In je logboek zie ik op 15 oct.1965 2e vlieger Muizer staan. Was dit Willem Muizer die in de jaren 80 instructeur was bij de basis vliegeropleiding Kon.Marine op Eelde?

Gr.Gerard

[Tracker "Jaap de Moor"]

Helemaal correct Gerard.
Heb je daar gevlogen?

Tr