Fokker C.I 1/48

[Pieter]

Tijd voor een update! Niet zo'n grote dit keer, maarja, dat zit in de aard van het project. Een tijdje geleden had ik de motor definitief in het frame geplaatst. Maar het werk aan het motorcompartiment is daarmee nog lang niet over! In één van de laatste foto's kon je zien dat ik een bedieningsstang voor de gashendel had geplaatst. Die moest nog aan de motor geplaatst worden. Goede exacte foto's daarvan kon ik niet vinden, dus moest ik ook hier een beetje gokken. Ik nam er in elk geval een heel dun stripje metaal van een theelichtje en een stukje koperdraad van 0.3mm. Door het stripje boorde ik een gaatje van 0.4mm.



Dat stukje koperdraad plakte ik in een gaatje aan de zijkant van de motor. Daaromheen ging het stripje metaal wat ik weer vast plakte aan de stang die ik al eerder had geplaatst. Sorry dat de foto een beetje wazig is, ik vond het lastig om hem scherp te maken.



Hier zie je de uiteindes van de ondervleugels. Ik heb ze hier net op maat gevijld. De verf heb ik langs de naden gestreken om te kijken of en waar er plamuur nodig is. De vleugeltips heb ik trouwens met CA eraan gelijmd. Best wel eng om te doen. Aangezien ik ze stevig aan wil drukken en met superlijm heb je dan het gevaar dat er een beetje tussen de raakvlakken vandaan wordt geperst en dit aan je vingers kan komen. Maar alles ging goed (dit keer)



Tevens ben ik aan de uitlaat begonnen. Ik heb een resin motor geplaatst en ik wil de D.VII uitlaat van Eduard gebruiken. Natuurlijk past dit niet helemaal goed. Uit elke cilinder loopt een klein stukje van de uitlaat en uiteindelijk komen alle stukjes bij elkaar aan het einde. Voor zover ik kan zien (nameten is erg lastig) is de ruimte tussen de cilinders allemaal even groot. En de ruimte tussen de uitlaatstukjes bij Eduard is ook allemaal even groot. De totale lengte van de uitlaat van Eduard is exact 19mm. De aansluitpunten op de motor zijn verspreid over iets meer dan 21mm (ook dat is lastig te meten)



Het idee is nu dat ik de uitlaat vijf keer ga doorzagen en hele kleine stripjes plastic ertussen ga lijmen. Dit is zo klein freubel werk dat ik ze daarna op maat moet gaan vijlen/schuren. De stripjes plastic doe ik met normale plastic lijm aan elkaar plakken. Het plastic zal dan goed aan elkaar smelten en omdat het niet meteen vast zit, kun je de stukjes nog even verschuiven om ze mooi op te lijnen.



Dit lijkt mij mooi gelukt lijkt me zo.



Elke keer als ik er een stripje plastic tussen heb gelijmd wil ik dit minstens 24 uur goed uit laten harden. Want door het zagen kan er best wat 'spanning' op het plastic staan en het zou zonde zijn als de lijmvlakken weer los breken. Ik moet in totaal vijf stukjes plastic ertussen plaatsen, dus dit gaat minstens vijf dagen duren. Leuk voor de volgende update.

[Kaasjager]

Ik blijf dit vakwerk vinden Pieter, zo klein, zo nauwkeurig, en het lukt toch! Respect!

[Pieter]

Vorige week heb ik geen update gedaan, maar de vorderingen waren ook niet zo spectaculair dat dit een update zou verdienen. De progressie is maar langzaam in dit stadium. Maar dat komt ook omdat veel details zelf verzonnen moeten worden. Daarover later meer. Ik begin eerst met de uitlaat. Om de Eduard uitlaat aan te sluiten op de resin motor moest ik deze aanpassen. Dit wilde ik doen door er steeds stukjes uit te zagen en dan aan elkaar lijmen met stukjes plastic plaat ertussen zodat de zes uitlaatstukjes precies met de cilinders opgelijnd zouden zitten. Dit is een langzaam proces, maar opzich niet zo heel ingewikkeld. Maarja, het ging dus fout. Ik zat dus op een rustig avondje voorzichtig in de uitlaat te zagen. Op het moment dat de zaag door het plastic heen was, sprong het stukje van de uitlaat weg. Ik zag het in de prullenbak, onder de tafel verdwijnen. Die prullenbak zat behoorlijk vol en zo'n klein onderdeeltje ga je dan niet meer terug vinden. Met andere woorden, UITLAAT VERPEST!!!



Ik wist even niet meer wat ik er mee aan moest. Ik heb nog even online gekeken, maar volgens mij zijn er voor de Fokker D.VII (of C.I) uitlaten apart te verkrijgen. En de tweede Fokker D.VII in het Eduard pakket wil ik toch intact laten. Daarom heb ik de brokstukken van de uitlaat maar even opzij gelegd. Toen begon ik aan de olie tank. Bij de eerste modellen van de D.VII zat de olietank aan de brandstoftank gelast. Dit gaf problemen met condensatie in de brandstoftank en op de latere modellen van de D.VII hebben ze die olietank ergens anders geplaatst. En wel aan de rechterkant van de motor. Het leek me wel zeer aannemelijk dat dit bij de Fokker C.I ook zo zat gemonteerd. En de rechterkant van de motor kon nog wel wat details gebruiken. De afmetingen daarvan zijn gemakkelijk terug te vinden op het internet. Ongeveer 25cm breed en 40cm hoog. Toen ik de plastic plaatjes op maat maakte, leek dit prima te passen in mijn model. Dit is dus een typisch voorbeeld van een detail wat opzich niet zo ingewikkeld is om te maken. Maar door het gebrek van goede referentie hierover moet je toch veel zelf verzinnen.




Ik heb de olietank uit meerdere laagjes plastic gemaak en wat details aangebracht zoals een soort hijsoog van koperdraad, een vulopening van ijzerdraad, bevestigings beugels van zilverfolie en nog een soort aftap/overflow/ontluchtingsleiding ding. De vorm van de tank heb ik ietsjes aan moeten passen om deze in het model kwijt te kunnen, maar hij heeft de correcte afmetingen. (en het past gewoon!)



Hier nog een fotootje van de rechterkant. De olietank is zichtbaar maar ook de uitlaat. Deze heb ik even los op het model geplaatst. Het missende stukje heb ik met strectched sprue er tussen gelijmd. Inmiddels zit er een klodder plamuur op de aansluitpunten en moet het nog recht gevijld worden. Maar dat zal wel lukken.



Ik heb tevens een olieleiding gefabriceerd van koperdraad. Die loopt van de tank zo naar de achterkant van de motor. Kijk ook naar de vulopening van de tank. Die is van ijzerdraad en heb ik niet geverfd. Tevens heb ik het uiteinde vlak gevijld. Ik hoop dat ik nog iets van PE kan vinden wat voor tankdop door kan gaan. Tevens zie je wat vlekken op de motor zitten, dit is de aangebrachte verwering.



Deze week heb ik vrij genomen (joepie!) en zal ik lekker verder kunnen werken.

[Pieter]

Tja, het is inmiddels al een tijdje geleden. Ik ben ook bezig met een andere hobby namelijk. En dat heeft te maken met onderstaand plaatje.



Maar ik ben wel ietsje verder gegaan met de Fokker C.I. Ik had even een beetje 'genoeg' van de detailering romdom de motor en besloot een ander karweitje aan te pakken. Het onderstel. Hoewel Eduard een goede fabrikant is, had ik zo mijn bedenkingen rondom hun constructie van het onderstel.



Alle pootjes moesten individueel in het onder plankje gestoken worden, In totaal vijf onderdelen die perfect uitgelijnd moeten worden om correct aan het model bevestigd te worden. Nogal een opgaaf. Ik heb het even geprobeerd eronder te passen en dit ging totaal niet. Ik heb er even vergeten een foto van te maken, maar het idee is duidelijk. Dus moest ik zelf maar aan de klus.

Eerst maar een malletje maken.







Dit was nog behoorlijk intensief om alles goed uit te meten, op te lijnen en RECHT te snijden. Maar uiteindelijk goed gelukt. lijkt me zo.



Ik heb de Eduard pootjes eraf gezaagd en deze twee foto's geven een indruk hoe de Eduard pootjes sowieso niet hadden gepast op mijn model. Maar dat komt ook doordat het nogal anders in elkaar zit dan de D.VII van Eduard. Het voorste pootje is te kort en het achterste pootje te lang.





Dus ja... Ik heb de Eduard pootjes eraf gezaag en de bevestigingspunten even ingeboord. Ik heb wel een hele tijd na moeten denken over wat voor materiaal ik nu moest gebruiken voor de pootjes. Fokker gebruikte hiervoor enigzins afgeplatte stalen buizen. Ronde koperdraadjes zoals ik voor het motorframe gebruikte zouden erg lelijk zijn. Als ik plastic staaf gebruikte en dit af zou vijlen tot de juiste vorm, dan zou dat veel te slap zijn. Dus ging ik nog eens door de onderdelen doos spitten. En ik vond een koperbuisje met een buitendiameter van 0.8mm.



Koper is relatief zacht en het liet zich gemakkelijk plat drukken. Ik had ook een messingbuisje, maar messing is daar te stijf voor en zal in de lengte doorbreken. De koperdraadjes die ik voor de rest van het frame had gebruikt lieten zich niet plat drukken. Maar bij de koperen buisjes ging dit hardstikke gemakkelijk! En zo begonnen dus eindeloze vijl en pas sessies om de koperbuisjes op maat te maken. Ik heb ze met superlijm in het onderplankje vast gezet en van boven zette ik ze in de mal die ik had gemaakt.



Uiteindelijk niet een een al te gek resultaat. Aan deze kant van het vliegtuig leek het redelijk te passen. Aan de rechterkant was het echter een ramp. De mal die ik had gemaakt bleek bijna op maat te zijn. Ik moet de koperen buisjes er uit trekken en opnieuw oplijnen. Maar ik ben vooral heel erg blij dat ik een methode heb gevonden om zelf gestroomlijnde 'struts' te maken en die op een accurate manier in te passen.



In het bovenstaande shot kun je nog even het motorcompartiment bewonderen. Dat doe ik namelijk ook Ik ben nu even aan het oefenen voor de LLTM, LowLand Tiger Meet | European Flightsim Event maar daarna ga ik weer lekker aan de modelbouw.

[Kaasjager]

Mooi hoor Pieter, ik ga het eens op mijn gemak doorlezen!

[Pieter]

Het is een hele, hele lange tijd geleden dat ik bezig ben geweest met modelbouw. Ik heb me een tijdje bezig gehouden met het knutselen aan Joysticks, maar op een gegeven moment is dat ook wel klaar. En ja, wat ga je dan bouwen?? Maar verder met de C.I dus.

Als eerste maar het gat in de romp dichten. Hierachter bevind zich allemaal kleine geheimpjes die geen enkele modelbouwer wil laten zien. Het geultje aan de linkerkant is bestemd voor de vickers mitrailleur.



Excuus voor de kwaliteit van de foto, maar zo moet het er uit gaan zien.



Verder heb ik een setje ailerons gemaakt voor de bovenvleugel. Dus moet ik weer ribben inkrassen in een stukje plastic. Maar daar ben ik inmiddels zeer bedreven in geworden.



Even kijken of ze wel goed passen... Lijkt me geen probleem.



Wat ik even vergeten ben om te fotograferen is dat ik nog een stukje hout tussen de twee ingekraste stukjes plastic heb gelijmd zodat de ailerons een realistischer profiel krijgen. Maar okee, zo interesant is dat ook niet. De ailerons zijn een stuk eenvoudiger te maken dan de vleugels. Een leuk klein detail leek me om de drie scharnierpunten er in te maken.



Ik heb uitkepingen gemaakt en er dubbel geslagen koperdraad in gelijmd.



Het is lastig om de stukjes koperdraad geheel vlak te schuren, dus heb ik maar gaten in het zachte hout van de vleugel geboord zodat de scharnieren er in vallen. Zo zit de aileron rete-strak tegen de vleugel en is er net genoeg 'kier' te zien om het een overtuigend rolroer te laten lijken.



Echt veel details hoef ik niet meer te fabriceren. Maar er moeten nog veel kleine putjes en randjes worden geplamuurd en geschuurd. Dat is vooral tijdrovend werk vanwege de droogtijd van plamuur. Éénvoudig maar saai werk dus.

[willem farman (R.I.P.)]

fantastisch prima werk hoor +++++

[Pieter]

En weer lekker verder met de Fokker. De prioriteit ligt voor mij nu om het geheel spuit-klaar te krijgen. De voorkant van de romp heb ik compleet gemaakt met een stukje draad uit een cat5e kabeltje. Dit heb ik gebogen en op de romp geplakt zodat het net een stoot-rand lijkt waartegen de piloot zijn hoofd tegen aan kan slaan en niet gewond raakt. Althans, dat zal het idee zijn. En dan is het maar te hopen dat de mitrailleur er niet in zit, anders bezeert hij zig alsnog.



Even kijken of het stabilo gaat passen. Natuurlijk niet, er is een flinke kier te zien! Al met al bijna een milimeter.



Daarom maar een beetje op de gok een stukkie van de romp afgezaagd.



En aan het uiterste achtereind van de romp heb ik nog een plastic stripje geplakt zodat het richtingsroer nu goed aansluit op de romp. Ik heb er geen foto van, maar het hele zaakje is al gelijmd en geplamuurd. Minus het beweegbare deel.



Voordat ik echt alles zou lijmen heb ik wat gaten geboord. Hierdoor komen verschillende besturingskabeltjes te lopen. Aangezien ik gewoon het Eduard stabilo gebruik heb ik ook de gaten voor de kabeltjes rechtstreeks over genomen van de Eduard romp. Hiervoor deed ik ze eerst overnemen op het plakkertje en daarna het plakkertje op de romp van de C.I en zo kon ik de gaten exact plaatsen waar ze moeten.



Op het richtingsroer moet nog een Nederlandse vlag komen. Het rood heb ik gemengd met wat kleurtje (dark earth geloof ik) om het wat donkerder te maken. Want het rood van Vallejo zo uit het potje lijkt wel dayglow... Hier lijkt de tint aardig in de buurt te komen, misschien moet ik er nog een laagje grijs over misten om het wat minder fel te laten lijken. Ik zie nog wel.



Het staartroer staat te wachten totdat ik een flesje blauw heb gekocht. Maar er zijn nog duizend en één dingen te doen. Op naar het volgende klusje! Ik wilde de beide ondervleugels aan elkaar maken. Het hele zwikje wordt dan op een bepaalde manier aan de romp gelijmd. Als dat klaar is, dan kan ik de romp gaan spuiten. Anyways... de ondervleugels worden in principe aan elkaar gezet met twee aluminium buisjes. Alles moet natuurlijk haaks en recht zijn en daarvoor heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van wat stukjes lego.



Gebruik gemaakt van een combinatie van superlijm en milliput om de staafjes en de vleugels op de goede manier te verlijmen.



En snel even alles aangedrukt met de romp ertussen om de juiste afstand tussen de vleugeldelen te garanderen.



En ja, soms gaan dat soort dingen niet in één keer goed. Het achterste buisje zit net een milimetertje teveel naar achter waardoor de romp net iets teveel naar achter tussen de vleugels komt te zitten. Dus heb ik het achterste buisje ertussen uit geknipt en een nieuwe ertussen gemaakt die precies goed zit. Opzich niet zo'n groot probleem, maar het kost wel weer extra tijd om het te corrigeren.



Voordat ik de vleugels ga spuiten wil ik ook gaatjes boren op de plekken waar de vleugelsteunen moeten komen. Daarom eerst met behulp van potlood, geodriehoek en wederom lego wat kruisjes gezet op de juiste plekken.



Daarna heb ik met een pinnetje een klein gaatje geprikt (als centerpunt) en daarna uitgeboort. Met de pin kun je veel preciezer gaatjes zetten dan met de boor. Het ziet er misschien niet zo uit, maar uiteindelijk heb ik nog zo'n 2 uur kwijt geweest met het boren van die gaatjes.



Nog zo'n detail. Ik was het bijna vergeten. Maar ik moest nog een sleufje hebben voor de patroonband van de Vickers. Die wil ik er in hebben voordat ik de romp ga spuiten. Het sleufje is klein, ongeveer 0.5 bij 1mm. Zelfs op deze foto is dat bijna niet te zien.



Er is dus nog genoeg te doen aan de Fokker. Ik heb op het moment veel vrije tijd, maar inmiddels heb ik geleerd om niet al te lang op een dag bezig te zijn met bouwen. Dit omdat hoe langer ik bezig ben, hoe ongeduldiger ik word. En dat hoe sneller ik dus foutjes ga maken. En dat kost weer tijd om te corrigeren. We zien wel hoe het verder gaat!

[Verbeek]

Het is een pracht werk wat jij er van maak.
Het blijf genieten om je bouw te volgen.

[Pieter]

Vorige week heb ik geen update geplaatst omdat de vorderingen niet echt spectaculair waren. Inmiddels heb ik ook weer gewoon een opdracht dus ben ik door de week gewoon weer aan het werk.

Deze keer begin ik met een foto van het richtingsroer.

Op veel C.I's waren deze in de nationale kleuren gespoten. Ik ben nog relatief nieuw met de airbrush. Hiervoor gebruik ik exclusief verf van één merk (Vallejo model air) om problemen met mengen te voorkomen. En ik wil geen giftige terpentine dampen die door mij ingeademd kunnen worden. Wat wel een groot verschil is wat niet meteen duidelijk wordt is dat de kleuren die uit de airbrush komen ontzettend fel zijn. Misschien ligt het aan Vallejo, maar eigenlijk moet ik altijd wel mengen om de juiste tint te krijgen.Het wit is gewoon de primer die ik in een dun laagje aan heb gebracht omdat wit een veel te felle kleur is. Het rood heb ik met twee andere kleuren gemengd om er een acceptabele tint er van te maken en het blauw heb ik ook iets mee gedaan. Hier ben ik net strookjes plakband aan het plakken op de ribben van her richtingsroer. Daarna ging ik er even overheen met een iets donkere tint van de basiskleur zodat het lijkt alsof de ribben echt door de bekleding heen steken. Hetzelfde wil ik doen met de vleugels. Helaas even vergeten het resultaat te fotograferen. Maar er is nu een subtiel effect zichtbaar.



En toen wilde ik voor de tweede keer de onderkant van de vleugels blauw gaan spuiten. Maar och ramp! Er was een verschrikkelijk grote kier ontstaan bij de rechter tip aan de onderkant! Trouwe lezerjes weten dat de vleugel bestaat uit een profiel van balsahout. Dit is bekleed met een dunne laag plastic met ingekraste ribben. De tips zijn van massief plastic, gelijmd met superlijm. Door het afbijten van de verf zal het materiaal wel zijn gaan 'werken' en zo zal het wel gebarsten zijn bij de raakvlakken. Dus moest ik maar weer erlangs met de plamuur.



Inmiddels had ik de vleugelwortels aan de onderkant ook geplamuurd. Dit deed ik met de eerder uitgelegde acryl plamuur en een vochtig wattenstaafje om het overtollige plamuur te verwijderen. Ik heb het niet bijgehouden, maar de naden hadden twee of drie behandelingen nodig om tot een acceptabel resultaat te komen.



Tevens heb ik van het Eduard onderdeel en wat stukjes plastic een radiator in elkaar geknutseld. Die moet er ook op komen. Maar dat kan pas nadat het vliegtuig gespoten is.



De radiator is een relatief klein onderdeel. En ik vond het een mooi proefstukje om het LVA khaki op uit te proberen. Dit is een mengelmoesje van donkergroen, licht zand en een paar druppies wit.



De romp heb ik afgeplakt voor de primer. Als de radiator er op zou zitten dan zou die zeker afbreken.





Hier heb ik net de romp in de primer zitten. Een volledig dekkende laag is denk ik niet nodig. Ik heb er al eerder wat over gezegd, maar soms is de primer vrij korrelig. Dit is denk ik omdat die al een beetje is opgedroogd op het moment dat het de airbrush verlaat. Daarom doe ik na het drogen van de primer er nog even heel lichtjes overheen met een polijst papiertje. Dit maakt de primerlaag aanmerkelijk gladder. Niet teveel schuren natuurlijk.



En tevens maar het blauw gespoten. Ook weer een mengseltje van vier kleuren. Het is ook een veel betere tint dan wat ik eerder had gespoten. Helaas aan de onderkant van het stabilo is het niet helemaal goed gegaan met het afplakken. Opzich zou het donkere groen wat op de bovenkant van de romp komt wel het lichte blauw afdekken, maar het leek me een goed idee om de zijkant van de romp ook af te plakken. Dat is niet helemaal goed gegaan zodat er nog een klein hoekje wit aan de onderkant van het stabilo over blijft. Tevens is het niet te zien op de foto, maar omdat ik niet genoeg verf had gemengd voor de (boven)vleugel en de romp heb ik die met een tweede mengsel moeten bespuiten. Daardoor is er een licht kleurverschil te zien. Wellicht kan ik dit nog corrigeren met een filter ofzo. Maar zo erg zichtbaar zal het niet zijn als het model met de goede kant naar beneden staat.



Nu laat ik eerst het blauw grondig drogen voordat ik met het (donker)groen aan het werk ga. Ik moet het blauw grondig afplakken en ik laat het goed drogen omdat ik geen schilfers op het plakband wil hebben als ik het er weer aftrek.
p.s. voor de kleur-puristen onder ons... ik haal de foto's altijd even door een standaard photoshop bewerking heen. In het echt zijn de kleuren een tikkie anders dan op de foto's.