Fokker C.I 1/48

[Pieter]

Nou Huub, ik dacht ook dat dat eerst zo simpel zou zijn. Daarom kocht ik de Dual Combo D.VII kit van Eduard. (Twee kits, 35 euro!) Helaas is de realiteit minder rooskleurig. De C.I heeft een geheel andere rompindeling, mede omdat de brandstof tank verplaatst is, is de positie van de piloot dus ook anders geworden. Dus alle 'locater pins' voor de cockpitinrichting kloppen niet meer. Tevens moet je het interieur van de waarnemer bijna geheel uit je duim zuigen omdat er geen afbeeldingen van te vinden zijn.

De bovenste vleugel heeft een vrij markant profiel als je die van voren bekijkt.



Een beetje smokkelen met het middenstuk is nog wel te doen, maar het is denk ik erg lelijk om stukjes vleugel tussen de taps toelopende delen te proppen. Dit zijn de redenen waarom ik heb gekozen voor zo'n ingewikkelde methode voor het vervaardigen van de vleugels. En de romp van mijn C.Itje was ook best ingewikkeld. Voor dat verhaal moet je maar de eerste paar pagina's bekijken.

[Pieter]

Tadaaaaa, tijd voor een update. Vleugeltje klaar.

Deze vleugel heb ik zelf gefabriceerd volgens de methode die Woodman beschrijft en die RobH en Ron Kootje ook hebben gebruikt. Met wat persoonlijke aanpassingen die mij handig leken.



Maarja, dat is natuurlijk niet echt een bouwverslag. Dat komt hieronder. Dit is nog het verslag van één van mijn proefstukjes. De verschillen leg ik dadelijk wel uit. Ik had eerst het idee om het bovenste stuk vleugel uit drie stukken te maken. Ik begon met het middelste stuk omdat dit het kleinste stuk het kleinste was en het gemakkelijkst te fabriceren. Ik begon dus met het afsnijden van een stukje 1mm balsa.



Dit verdeelde ik in drie stukken van 1, 2 en 3 centimeter.



De stukjes die ik overhield plakte ik op elkaar met een zeer genereuze hoeveelheid houtlijm. Tevens boog ik er alvast zoveel mogelijk een profiel in.



De koorde is 3.4cm. De 'koorde' van mijn stukje balsa is 3cm. Later bleek het dat ik de balsakern nog iets moest kortwieken aan de achterkant.



Anyways, houtlijm laat ik altijd een dag drogen. Na het drogen moet het profiel erin worden geschuurd. Balsa is erg zacht en laat zich makkelijk schuren. Ik vind dat met plastic nog wel lastiger namelijk.



Ik ga de plastic huid met dubbelzijdig tape vast zetten en Rob gaf me de tip om er eerst wat lak over te smeren. Een paar proefstukjes terug kwam ik erachter dat het geen goed idee is om dit onder te dompelen, maar het is beter om dit aan te brengen met een kwast.



Ook de lak moet een dagje drogen. Daarom ben ik maar verder gegaan met het plastic. Ik knipte een stuk plastic uit die een centimeter langer was dan het stuk wat ik nodig zou hebben. (Maar wel precies breed genoeg) Ik heb er geen foto van, maar dit stuk heb ik op de schaaltekening gehouden om de ribben er lichtjes in te tekenen met een vulpotlood. Daarna leg ik een stalen lineaal langs de potloodstreepjes en ga ik de ribben er stevig indrukken m.b.v. een oude balpen.Het is belangerijk dat de ondergrond enigzins sponsachtig is zodat de ribben er goed ingedrukt kunnen worden. Het foldertje dient weer om de krachten enigzins te spreiden. Aangezien je anders gemakkelijk door het plastic heen drukt.



En dan ziet het er dus zo uit. Onder het indrukken van de ribben zal het plastic gaan vervormen en het word ook aanzienlijk breder. Dus niet meer helemaal volgens de schaaltekening. In tegenstelling tot Rob heb ik elke rib vier ik ingekrast. Twee keer heen en twee keer terug. Als je de pen er meerdere malen langs haalt in maar één richting, dan zal het plastic ook weer anders vervormen waardoor het nogal lelijk krom gaat trekken.



Daarna zegt Woodman dat je het plastic dubbel moet vouwen tussen twee stukken hout en het moet verwarmen todat het dubbel vouwt. Elke keer dat ik dat probeerde werd de vouw veel en veel te scherp en werd deze ook vervormd zodat de voorrand niet meer recht was. Nogal lelijk dus. Daarom bedacht ik een constructie met materiaal wat ik voorhanden had. Het stuk plastic wil ik nu om het karton heen buigen. Zo kan de vouw nooit te scherp worden. Tevens zal het karton de plastic beschermen op de plekken waar je helemaal geen hitte wilt.





Voor het gemak legde ik de hele contraptie op de grond en hield ik het vast met een gewicht. De verfstripper had maar een paar seconden nodig met dit kleine stukje



En uiteindelijk ziet het er dan zo uit. De 'vouw' is mooi rond en zeker niet te scherp. Dit ziet er natuurlijk nog niet uit als een vleugelprofiel, maar daarom ga ik het ook vastplakken op de balsa kern.



Inmiddels was ook de lak droog en kon ik de balsa kern beplakken met stukjes dunne dubbelzijdige tape.

[Pieter]

En zo ziet het er dan uit. Ik was nog bezig met het teveel aan balsa af te snijden. Maar je kunt al zien dat het plastic mooi tegen de balsa kern aan gekleeft zit.



Uiteindelijk besloot ik dat het te ingewikkeld zou zijn om de vleugel in drie stukken te maken waarin het profiel naar de tips toe steeds dunner werd. Daarom startte ik wederom opnieuw...



In dit stuk vleugel zitten drie balsa kernen en twee stukken plastic verwerkt.Je ziet in het midden een klein naadje. Maar dat is niet al te moeilijk weg te werken met plamuur.



Je ziet dat de vleugel nog steeds te breed is. Helaas ook niet helemaal op schaal. Voor het uitmeten van het plastic en het aftekenen van de ribben heb ik de schaal tekening met een paar procent verkleind (om de eerder uitgelegde vervorming op te vangen) Uiteindelijk is het resultaat dus nog net ietsjes te kort.Ook zie je hier dat ik het plastic wat ruim heb gehouden. Maar dat is makkelijk te verhelpen met een scherp mes.



En zo zie je dat de balsa kern nog een stuk korter is dan het plastic. Dit is gewoon omdat de achterrand van de vleugel niet scherp is te krijgen als het balsa helemaal door zou lopen naar achter.



En ik ben echt heel blij hoe de vleugel is geworden! Uiteindelijk heb ik materiaal gemaakt voor zo'n beetje vier of vijf vleugels en allemaal in de prullenbak gegooid. Het is namelijk best wel een lastig karweitje. Het is belangerijk dat je methodisch te werk gaat en een tekentableau is eigenlijk onontbeerlijk. Het onderste set vleugels zijn minder groot en dus minder lastig te maken. Ook symetrie is niet zo heel erg belangerijk.

[Kaasjager]

Dit is vakwerk, zeer knap Pieter Elke keer als ik een update van je thread zie, denk ik: 'YESS! Gauw kijken!!'

Ga zo door!

[Pieter]

Het werk aan de Fokker vordert langzaam maar gestaag. Ik ben verder aan het worstelen geweest met de ondervleugels. Ik heb het balsa profiel een beetje taps toegevijld zodat die aan de tip iets dunner is dan bij de vleugelwortel. Ik hoop dat dit later is terug te zien.



Toen ik echter het eerste stuk plastic had behandeld met de verfstripper, bleek ik een stomme fout begaan te hebben. De koorde van de ondervleugels is ongeveer 2,5cm. Dus dacht ik dat ik aan een stuk plastic van 5 cm wel genoeg te hebben. Maar dat is dus veel te kort! Tja...



Hier nog even een foto van een proefstukje. Ik heb dus de tip iets afgevijld. Het plastic buigt er goed omheen, maar of je het effect ook ziet op het uiteindelijke model??? Maar hier zie je wel goed het effect van het inkrassen van de ribben.



Aangezien de vorige stukjes plastic te kort waren, ben ik weer ijverig verder gegaan met de zoveelste stukken. Tevens vervormt het plastic best wel ernstig als je er met de pen in krast. Om dit zoveel mogelijk op te vangen, doe ik elke 'rib' vier keer inkrassen. Twee keer heen en twee keer 'weer' (van heen en weer )



Desondanks zie je dat de stukken plastic niet helemaal gelijk zijn. Deze foto vertekent enigzins omdat het plastic wat omkrult, maar het moge duidelijk zijn dat het ene stukje net een iets meer uitgezet is dan het andere. Uiteindelijk op het model zal dit denk ik niet meer te zien zijn. Maarja, als bouwer wil je het natuurlijk zo goed mogelijk hebben.



Hier nog een voorbeeld van de vervorming die optreed. De achterrand van de vleugel is wat krom weg getrokken. Daarom is het ook zo mooi dat ik het plastic wat te lang heb gelaten zodat ik de achterrand met een lineaal en stanleymes recht en op lengte af kan snijden.



Van dat gedoe met de vleugels heb ik nu wel genoeg gehad. Ik blijf het een lastig karwei vinden. Daarom besloot ik maar eens verder te gaan met de motor. Deze heb ik eerst compleet in een alu kleurtje gespoten. Daarna heb ik met heel veel kleine stukjes tape het gedeelte afgeplakt wat alu moest blijven. De cilinders moeten namelijk zwart.



Effe spuiten, plakkers eraf en voíla! Eigenlijk best goed gelukt. Na deze spuitbeurt waren er eigenlijk geen alu plekken die zwart moesten zijn of omgekeerd. Enigzins voldaan over mijn mooie afplakwerk heb ik dit even weggelegd en gaan slapen.



Een dag of wat later ben ik verder gegaan met het schilderen van de details. De draadjes van de bougies moest ik weer even rechtbuigen om het verven van verschillende details te vergemakkelijken. Zo op de macro stand lijkt alles nogal grof uit, maar ik kan u verzekeren dat dit best wel priegelwerk is. Onder het verbuigen braken er natuurlijk een aantal bougies af. Maar die konden zonder veel problemen weer terug gelijmd worden.



Het beschilderen van de motor is nu zo'n beetje klaar. Hierna moet ik er aan de linkerkant nog wat leidingen op maken en aan de rechterkant wil ik nog een olietank fabriceren.



En daarna ben ik nog even verder gegaan met de bovenvleugel. De uitsparing voor de piloot heb ik eruit gevijld. De naad in het plastic heb ik dicht geplamuurd en de uitsparingen aan de vleugel achterrand heb ik eruit geschuurd met een schuurpapiertje wat ik rond het dopje van mijn favoriete potje superlijm had geplakt. Hier en daar zitten nog wat plamuurresten, maar dat word natuurlijk allemaal weggeschuurd.

[Pieter]

Het is de laatste tijd wat stil geworden rondom 'mijn' Fokkertje. Laat ik maar eens een update plaatsen. Hiervoor had ik een vrij rustig werk waarbij ik regelmatig mijn best moest doen om niet in slaap te vallen. Sinds ongeveer anderhalve maand heb ik een klus wat fysiek uitputtend is. En het bouwen van de Fokker C.I vergt toch veel concentratie en lange periodes van je aandacht erbij houden. Dus daarom kan ik eigenlijk doordeweeks niet meer verder.

Maar genoeg gezeurd! De motor mist nog een aantal onderdelen. Één daarvan was het inlaatstelsel. Dit heb ik uit acht stukjes koperdraad gemaakt van verschillend diameter en allemaal op de 0.1mm op maat gevijld. Dit was echt passen, stukje vijlen, weer passen, stukje vijlen... Sommige onderdeeltjes zijn niet groter dan een milimeter en die waren het lastigste op hun plek te krijgen. Er zijn twee verschillende diameters gebruikt. Net zoals het origineel.



Tevens heb ik de motor een wash gegeven en het aluminium gedeelte ziet er nu realistischer uit.



En meteen de koperdraadjes maar een kleurtje gegeven. Een mengeltje van blauw, bruin en zwart als ik het met goed herinner. Wel een iets andere kleur dan de cilinders. Maar nog steeds vallen de koperdraadjes een beetje weg tegen het zwart van de achtergrond. Nouja, ik kan ze moeilijk knal paars gaan verven...



En ja, dan ziet de andere kan van de motor er minder interesant uit. Het is nu éénmaal zo. Ik wil er nog een olietank bij maken. Bij de D.VII zat die eerst geïntegreerd met de brandstoftank. Maar na blijkbaar wat ongelukjes hebben ze de tank maar aan de rechterkant tussen de motor en het frame gepropt. Het lijkt mij vrij aannemelijk dat ze dit ook op de C.I gedaan hebben.



En ja, ge zult het niet geloven... Weer nieuwe vleugels gemaakt. Opzich is het vervaardigen van de vleugels een vrij simpele techniek. Het heeft alleen wel mijn volledige aandacht nodig en het is een paar uurtjes werk wat is uitgesmeerd over meerdere dagen. Eerst het balsa op maat snijden met een iets grotere spanwijdte dan strikt noodzakelijk. Daarna op elkaar lijmen met houtlijm en dit een paar uur laten drogen. Daarna vleugelprofiel erin schuren. Een karweitje wat eigenlijk geheel op het oog moet gebeuren. Daarna even in de beits gezet, zodat het dubbelzijdig tape beter hecht. Maar de beits moet gewoon een dag drogen.



Dan zou je opzich tijd genoeg hebben om even het plastic op maat te snijden en in te krassen. Maar ik heb geleerd dat als ik me vermoeid voel dat ik beter niet aan dit soort karweitjes moet beginnen tenzij je lekker uitgerust voelt en effe een uur niks te doen heb. Anyways, met het stel ondervleugels ben ik klaar.



Ze zijn allebei symetrisch en de ribben zijn gelijkmatig verdeeld.



Hoewel de ribben niet allemaal volledig 100% oplijnen met het voorbeeld, vindt ik dit goed genoeg en de totale spanwijdte klopt met de tekening.



De volgende stap is het integreren van de motor in het frame. Daarna moet ik nog een paar stukjes frame maken die ik niet kon doen zonder de motor erin. Dat is wel een maatklusje, maar niet echt lastig. Verder nog de olietank erin natuurlijk. Aan de bovenvleugel moet ik nog ailerons maken en zowel de onder als bovenvleugel moeten nog mooi afgeronde tips krijgen. Die ga ik net als Ron Kootje's Caproni uit stukjes plastic maken.

Nog een heel karwei dus.

[1.JaVA_Jumper]

wow Platypus

Gr Jumper

[Pieter]

Het werk aan de Fokker ligt niet stil hoor... Ik heb me er wel op verkeken hoeveel werk ik er aan zou hebben. De keuzes die ik heb gemaakt dwingen me een hele hoop moeite te doen over details die vaak kleiner zijn dan een milimeter. En dan kun je wel eens ontmoedigd raken. Maar ik heb teveel uurtjes en zweetdruppeltjes erin zitten om nu op te geven. Ik heb me enkele weken 'bezondigd' met computerspelletjes en de modelbouw even links laten liggen. Maar eigenlijk gaat het toch wel weer jeuken om verder te gaan.

Ik zat zo eens te passen en te meten. De motor heb ik even los in het frame gezet zodat ik de radiator kon passen. Het staat hier nog allemaal los enzo, maar ik weet niet zeker of de radiator wel helemaal past eerlijk gezegd... Nouja, dan moet ik het maar op een overtuigende manier passend gaan maken.



Tevens heb ik de propellor maar even passen gemaakt. Zoals ik die heb gemaakt is hij bijna exact net zo groot als de prop van de F2b brisfit. Dat toestel is toch wel ietsje groter dan de Fokker C.I en ik zit me ook een beetje zorgen te maken dat hij niet een beetje te groot is voor de C.I. Maar okee, dat zijn zorgen voor later. (als het onderstel eronder zit bijvoorbeeld)



Even mijn zorgen met de motor in het achterhoofd gestopt en verder gegaan met de vleugels. Voor de uiteindes heb ik een stapeltje plastic plaatjes op elkaar gelijmd. Daarna ruwweg in vorm gevijld. Ik gebruikte zo ongeveer dezelfde techniek als voor het vervaardigen van een (houten) propellor. Eerst lijm goed laten drogen (minstens 24 uur), daarna rondom in vorm vijlen. Vervolgens het profiel erin maken. De volgende stap (nog niet te zien op de foto) is het afronden van de rechte hoeken. Daarna boorde ik twee gaatjes om met een stukje koperdraad een locator pin te maken voor een preciezere en stevigere bevestiging.



Hier zie je het vleugeluiteinde helemaal compleet. Na het op zijn plek lijmen, ging ik er nog met een kwastje lichtbruine verf overheen. Zo kan ik beter zien waar er nog geplamuurd moet worden. Vervolgens de plamuur aanbrengen en schuren maar! Voor het schuren gebruikte ik zowel de schuur-sticks en de ouderwetse metalen vijlen. Het is lastig te zien op de foto, maar ik kan je verzekeren dat de vleugeluiteindes aardig in vorm zijn.



Hier zie je een (voor mij) expirimentele methode van het vullen van gaten. Al het vijlen en schuren produceerde veel plastic vijlsel. Dit bewaarde ik en ik mengde het een beetje met gewone plastic lijm van Revell. Dit lost het plastic op en dat gebruikte ik voor het vullen van de gaatjes. Het is wel effe kliederen en voor de zekerheid zou ik het te plamuren gat/scheur wel even afplakken, maar als plamuur is het prima spul. Het opvulsel in de gaatjes is van precies hetzelfde materiaal als waar het in zit. Dat merk je goed met schuren. Sommige plamuur soorten zijn nogal zacht en die schuren veel eerder weg als het plastic eromheen en dat is jammer.



Even een sfeerfotootje van het inschuren van de achtereindes van de ondervleugels. Ik heb de ondervleugels zo gemaakt dat elke vleugel zowel links als rechts kan zitten. Aangezien ik eerder al de fout had gemaakt hiermee en dus opnieuw een setje ondervleugels moest maken. GRRRRRRRR



Hier zie je de vleugelstips die op de ondervleugel moeten komen. Je ziet duidelijk de stukjes plastic die op elkaar gelijmd zijn. Uit papier heb ik de ronding geknipt en die op het plastic geplakt met tape. Het tape vormde een masker waardoor ik met verf de ronding precies op het plastic kon krijgen. Dit helpt me met het schuren van de omtrek.



Tevens heb ik na veel wikken, wegen en passen de motor op zijn plek gelijmd. Het stukje koperdraad dat er voor uit steekt heeft een diameter van ongeveer 0.25mm en zit vast aan de gashendel in de cockpit. (en is even aangetipt met Vallejo alu) Deze stang zit op een leuke manier aan de motor bevestigt, maar dat is voor een latere update.



Hier zie je het alu geverfde stukje koperdraad door de cockpit heen steken. Net zoals in het echt dus. Naast de gashendel zat er nog een tweede handel die geloof ik voor het bedienen van de radiator was. Of ik daar nog wat mee ga doen weet ik nog niet.



En ziehier de gashendel met de net aangebrachte bedieningsstang.



In het motorcompartiment zijn er nog heel wat dingen te doen. De olietank moet er nog komen, de radiator en alle bijkomende leidingen. Daarna moet aan de onderkant nog een paar stukken frame komen. Die kon ik niet eerder plaatsen want die hadden maar in de weg gezeten. Tevens moet ik de uitlaat aanpassen en plaatsen. Daarna de Vickers voor de piloot op zijn plek zetten en de huidbeplating die bovenop nog mist. Daarna de Vickers en uitlaat er weer af nemen en dan kunnen de vleugels eraan en....


Nouja, ik hoef me niet te vervelen dus.

[huub vink]

Mooi werk man! De Lego stenen geven een goed idee hoe klein dit model eigenlijk is.

Groet,
Huub

[Bazzmann]

geweldig gedaan en respect voor je geduld