Luftwaffe. Manchmal aus der Reihe tanzend!

[Tracker "Jaap de Moor"]

De foto is wel wat op te knappen qua ongerechtigheden, maar qua scherpte is er weinig aan te doen.
Dat komt omdat er bewegingsonscherpte is die één kant opgaat.
Het 'terugzetten' van de bewogen foto in zijn oorspronkelijke beeld is niet mogelijk.
Als de onscherpte wordt veroorzaakt door een iets uit focus zijn, is het veel beter te corrigeren omdat de onscherpte dan in alle richtingen verloopt.



Met de Junkers producten is het zo wie zo opletten, omdat er door de ribbels in de huid bij scherp(er) stellen heel snel interferenties tussen de ribbels ontstaan.
'Corrugated iron', zoals dat in goed Nederlands heet is sterker dan een vlakke huid, maar men gebruikt wel meer materiaal, waar tegenover staat dat er weer minder spanten nodig zijn.
Qua gewicht is dat een afweging.
Bijkomend probleem is dat het omspoeld oppervlak, 'wet surface', groter is dan bij een vlakke huid, met toegenomen wrijvingsweerstand tot gevolg.
Bij hogere snelheden dan die van de voortploegende Junkers werd het alras een echt probleem, omdat de weerstand toeneemt met het kwadraat van de snelheid.
Zo werd alles op den duur weer glad getrokken.

Even iets tussendoor:
De neus ziet er vrij schoon uit, geen kunstwerk van verbogen propellerbladen.
Wat te zien is, is de motor-as, met nog drie overgebleven stompjes van de houten bladen. De rest ligt in het gras verspreid...

Dan de landing van een 'tail dragger'.
Er zijn twee manieren.
De eerste is het met de normale landingssnelheid netjes neerzetten van de hoofdwielen, om vervolgens bij afnemende rolsnelheid de staart zachtjes in contact te brengen met de grond.
Dit heet een 'Wheely'.

De andere manier is het maken van een 'Driepunter'.
Met de hoofdwielen vlak boven de grond wordt er snelheid geminderd door heel voorzichtig gas terug te nemen.
De neiging dan iets te dalen wordt tegen gegaan door de neus ever so lightly omhoog te brengen waardoor de lift weer iets toeneemt en de wielen de grond nèt niet raken.
Omdat er nu minder gas op staat loopt de snelheid terug, met daardoor nog minder draagkracht. Doorzakken wordt weer voorkomen door de neus nog iets op te trekken.
Dit proces van 'uitmelken' gaat door totdat de minimum vlieg-snelheid van het vliegtuig bijna is bereikt.
Dát nu is het moment waarop beide hoofdwielen én het staart wiel op de grond worden gezet, tegelijkertijd.

Schier onmenselijk kunnen..., mooi om te zien, mits goed uitgevoerd...

Op een hobbelig grasveld, en daar waren er vele van in oorlogstijd, was het met de Wheely lastig als er tegen een hobbel werd aangevlogen.
Het vliegtuig veerde op, weer de lucht in, omdat het nog vliegsnelheid bezat.
Al was dat maar een meter of zo: er moest dan toch soort van opnieuw worden geland, terwijl dat dan al een beetje op een driepunter ging lijken, omdat bij de wheely het gas al dicht is. De snelheid was er dus al aan het uit lopen.
Met de Wheely in het hoofd moet er nu opeens Driepunter worden gedacht.

En dát was niet iedereen gegeven!
Vandaar de neusstanden die er te zien zijn.

Een hobbel van enige omvang ontmoeten tijdens een goede driepunter heeft weinig effect omdat het vliegtuig al veel minder nog de neiging heeft te willen en kunnen vliegen.
Hij 'staat', in één keer, vooral ook van belang bij de dwarswindlanding.

Op de RLS in mijn tijd werd dat uit en te na beoefend op de Beech 18.
Beton, grasbaan, dag en nacht, alles door elkaar.
De burger luchtvaart was toen echter al een paar stappen vooruit, zoals altijd.

Ik heb verder uitsluitend neuswielen ontmoet.
En om het staartwiel nog eens te ervaren, een paar uur op de Piper Cub rondgedard.

Ik weet dat ik weer behoorlijk off-topic ben geraakt, maar Ruud, dan had je de vraag maar niet moeten stellen...

Tracker.

[ruudvanom]

Hallo Tracker.

Het is leuk als een plannetje lukt. Hoezo voorspelbaar!?!
Ik zit nu dus te grinniken.

Groet,
Ruud.

P.S. Deze foto is al bewerkt maar het werd niet veel beter.

[ruudvanom]

Foto 160.
De eerste zwever die ik plaats.



Ruud.

[ruudvanom]

Foto 161.
Blohm und Voss Bv 138 aan boord van de "Friesenland". Voor de oorlog was de Friesenland een "Katapultschiff" van de Lufthansa maar werd bij het uitbreken van de oorlog gevorderd door de Luftwaffe en ging daarna verder als "Schleuderschiff für Fernaufklärer" nadat er vier stuks 20-mm luchtafweer op was geplaatst.
Ik vond deze foto interessant vanwege de strepen op de rompzijde. De Henschel Hs 126 had er daarvan vaak 4 op de rompzijde met de getallen 1000, 500, 100 en 50 voor de hoogte er bij. Die werden gebruikt als bommenrichtmiddel. De Bv 138 lijkt voor dezelfde functie veel meer lijnen hebben, tenzij bijv. de kortere lijnen die er op staan nog voor iets anders gebruikt werden. Wie het weet mag het zeggen. Of er bij het bommen werpen iemand met zijn hoofd buiten het raam langs die lijnen keek of misschien nog een soort kijkertje had? Wat heeft de persoon daar in het venster staan?



Ruud.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Mein Name ist Hase...

[ruudvanom]

Schade….

[ruudvanom]

Foto 162.
Junkers Ju 52.
Deze foto trok mijn aandacht vanwege de onderzijde. Deze constructie heb ik nooit eerder gezien bij "Tante". Er "lijkt" zo'n omlaag te draaien geschutsbak (Gondeltopf) onder te hangen die vaker bij een vroege uitvoering te zien is die als bommenwerper werd gebruikt, wat daarvoor zit is niet te onderscheiden hoewel er soms een extra gondel voor een bommenrichter werd gevoerd die vóór de geschutsbak was gemonteerd. Die schuin staande uitsteeksels als een soort Stummeln heb ik nog nooit gezien. De uitvergroting laat de onderzijde zien maar geeft geen antwoord. Indien iemand dit bekend voorkomt... laat het weten a.u.b.




Ruud.

[Heron]

Van wikipedia:

In 1934, Junkers received orders to produce a bomber version of the Ju 52/3m to serve as interim equipment for the bomber units of the still-secret Luftwaffe until it could be replaced by the purpose designed Dornier Do 11.[7] Two bomb bays were fitted, capable of holding up to 1,500 kg (3,300 lb) of bombs, while defensive armament consisted of two 7.92mm MG 15 machine guns, one in an open dorsal position, and one in a retractable "dustbin" ventral position, which could be manually winched down from the fuselage to protect the aircraft from attacks from below. The bomber could be easily converted to serve in the transport role

De pagina op internet: Junkers Ju 52 - Wikipedia, the free encyclopedia

[ruudvanom]

Hallo Heron.

Dank voor je bijdrage maar dit is niets nieuws. Het achterste deel "lijkt" inderdaad op de bekende geschutsbak. Het gaat mij vooral om het voorste deel dat niet de indruk geeft dat het de extra gondel is voor de bommenrichter (het lijken lijnen te zijn maar wat is het?) en de schuin naar beneden lopende "Stummelachtige" uitsteeksels zijn voor mij ook een raadsel.

Ruud.

[Heron]

Tja, soms is een voor de hand liggende opmerking al wat nodig is, maar deze keer dus niet...
Ik heb ook gezocht in "Die_Deutsche_Luftruestung_1933-1945_-_Vol.3_-_Henschel-Messerschmitt", maar ook daar kan ik zo gauw niks vinden.