Monumenten in België

[j.weel]

Luchthaven van Antwerpen.

ok het geintje dan

De belgiese luchtstijdkrachten tijden WO1
een modern en geducht wapen
de M A N 1

[ruudvanom]

Hallo j.weel.

Wees voorzichtig met belgenmoppen, ze kunnen als een boemerang terug komen.
Wij van onder het Noordzeekanaal lachen namelijk over die van boven het kanaal.
Je weet wel, die Westfriezen die de klemtóón overal verkeerd leggen.

Ruud.

[j.weel]

doe ik een keer leuk

[Dutchplanes]

ok het geintje dan

De belgiese luchtstijdkrachten tijden WO1
een modern en geducht wapen
de M A N 1

Je hebt er trouwens wel lang over gedaan om bovenstaande te verzinnen!

Hans

[j.weel]

nee hoor had het al in men hoofd dat ik de foto voor het eerst zag
maar ik wou beschijden zijn en de andere voor laten gaan

nu maar weer terug naar het topic

[jan wullink]

Ballonloods uit 1929 op de voormalige Serge Ecksteinkazerne in Relegem.

[jan wullink]

Een ronde betonplaat op het voormalige Duitse vliegveld Bij Grimbergen.
Op deze betonplaat werd het kompas gedemagnetiseerd.

[Mathieu]

Op deze betonplaat werd het kompas gedemagnetiseerd.

Hoi Jan,

Volgens mij werd die gebruikt om de deviatie te bepalen op de verschillende voorliggende koersen. Deviatie is de afwijking van het kompas de metalen in de buurt van het kompas. Hier dien je met de navigatie wel rekening mee te houden.

Groet,

Mathieu.

[Tracker "Jaap de Moor"]

Bijna goed Jan.

Een vroeger kompas wees aan dankzij het aardmagnetisme, en wist zodoende bij benadering waar het Noorden lag--en dus ook de andere richtingen.

Als je dat De-magnetiseert, zoals je schrijft, dan is de taak van het kompas onmogelijk geworden.
Het lééft juist dankzij magnetisme!

Wat je bedoelt is het 'compenseren' van het kompas.
Dat is noodzakelijk om alle kleine afwijkingen die zich voordoen, en die per richting veranderen, zo'n 1 of 2 graden in de regel, in een tabelletje te vangen, voor dagelijks gebruik.
Het is de Deviatietabel.

Het vliegtuig parkeert voor dit doel op een betonnen cirkel, exact op de beginkoers Noord.
Die cirkel is getest magnetisch neutraal.
Op Valkenburg lag hij ergens bij de kop van baan 35.

Alle normale boord-systemen zijn ingeschakeld, want electrische stromen hebben invloed op de kompaskoers, en er werd met de Tracker een toerental van 1800 rpm aangehouden.
Zware sleutelbossen mocht je niet bij je hebben, een Zippo mocht wel.

Vijftig meter vóór het toestel stond de waarnemer met een Pelorus, een handpeiler, en noteerde de preciese, ongestoorde magnetische richting, maar dan tegengesteld, die het vliegtuig heeft op dat moment.
Hij moest dus ook geen sleutelbos in de zak hebben...
Het verschil tussen de twee getallen is de kompasfout.

Dat doe je dan 12 maal, iedere 30 graden, klokje rond.

Er zijn ook andere methodes denkbaar, met strepen op de grond, net andersom, maar het principe blijft:
Per 30 graden de afwijking van het kompas, of kompassen, meervoud, vast te stellen.
Een heel gedoe, maar bedenk dat 2 graden fout op een navigatiebeen van 300 mijl al een fout van 10 mijl veroorzaakt...

Dit moest met regelmaat gebeuren, maar zeker voordat we 'opvlogen' aan boord van het schip.
Een goed kompas was dan wel prettig, teneinde je thuisbasis op de oceaan terug te vinden.
Want daar waren weinig tot geen landmarks...

In de zomer mopperde niemand wanneer hij ingedeeld was op de dagelijkse orders voor 'compenseren' gevolgd door een tijd en een vliegtuignummer.

Maar 's winters was het een ander verhaal.
Voor de officier Waarnemer was het een koude klus om met vaste hand het pelorus steady te houden in de vrieswind, en zijn uiteindelijke bevinding door te schreeuwen naar de vliegtuigmaker-instrumentmaker van dienst, die met opschrijfboekje naast hem stond.
Schreeuwen, want er stond een Tracker stevig 1800 toeren te draaien, en een interphone systeem was er niet.
Verder stond hij op ongelijk keihard bevroren graspollen, of op Marine uitgifte rubberen laarzen in de modder.
En soms moest de procedure onderbroken worden omdat je met 1800 toeren ging slippen op de niet ont-ijsde betonnen cirkel.
Zonder enige verbinding met de mannen buiten zag men dan een Tracker een rondedansje doen, om zich uiteindelijk te settelen op een beter plekje.

In de cockpit werd er dan wat gezwaaid, en de Waarnemer buiten hief zijn armen ten hemel en maakte moedeloze gebaren: Schiet op man! Het is hier koud!
Maar als ze dan na afloop glibberend om de stuurboord vleugel heen het trapje bestegen en de deur dicht trokken was alles weer snel vergeten.
Het hoorde er gewoon bij.

Ik heb nog een peiler liggen.
Een Mumbai neppe koperen peiler, maar hij ziet er mooi uit.



De deviatietabel, met de hand ingevuld, is goed te zien in de PH-UD en nog wat van de RLS.
We zijn onderweg van Eelde naar Luxembourg. Er wordt op de hand gevlogen, op (bijna) 6000 ft.

Het is 1961, en de term 'Flightlevel 60', i.p.v. 6000 ft was nog niet eens ingevoerd...







Ik zit me opeens te bedenken dat dit hele verhaal misschien niet opgaat voor Grimbergen.
Dat is België, en daar is alles anders.
Misschien hadden de Belgen wel een manier gevonden om geheel juist koersen te vliegen op een totaal 'Gedemagnetiseerd' kompas!

Je weet het maar nooit...
Ik heb er een dochter wonen, en haar GPS deed laatst ook al een beetje raar.


Tracker.

[jan wullink]

Tracker en Matthieu bedankt voor de uitleg van de technische kant van het verhaal , ik gebruikte inderdaad de verkeerde term " demagnetiseren "
Demagnetiseren doe je met schepen die je wilt beschermen tegen magnetische mijnen ( maar dat is een hele andere discipline )