Waalhaven vlieg-feestje in 1934.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#11 : de 332 voorlangs.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#12 : een steile bocht boven het publiek.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#13 : drie D17's de wijde wereld in.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#14 en 15 : drie CV's in een strakke formatie.
Aan het eind moet de binnenvlieger wat extra helling aanrollen om de binnenbocht te kunnen volhouden; alleen wat meer rechts rudder volstaat niet meer.
En dat ziet het kritische publiek dan omdat het de formatie in de kont kijkt...

[Tracker "Jaap de Moor"]

#15





Ik heb nog liggen een lang aangehouden side-slip.
Dat vond men toen mooi om te zien en het was nodig te beoefenen zonder landingflaps om een beetje 'on the spot' te kunnen landen.
Verder nog een rugvlucht van enige lengte wat toen een probleem was met de
standaard vlottercarburateur.
Maar het heeft mijn 'demo-waarde screening' niet gehaald.

Wees blij, dit waren er al 176!

Tracker.

[Heron]

Ben er nog niet flauw van
Er zitten soms verrassend goede plaatjes bij, als je rekent dat dit amateur filmbeelden zijn zonder stabiele camera.

[LVA-40]

Ha Tracker,

Fantastisch weer! #12, 14 en 15 zijn weer D.XVII's. De JaVA vloog nog tot 1935 met C.V en D.XVII kisten. Ook de D.XVI nog, maar die werden voornamelijk gebruikt voor training en acrobatie etc. Formatievliegen werd vaak met de D.XVII's gedaan, zo ook hier. Mooi materiaal!

Groet,
Jan

[Tracker "Jaap de Moor"]

#1

Het feestje was nog niet voorbij.
Tussen de LVA formaties door werd er nog gevlogen met een paar reguliere Fokkers, maar dat staat niet op film.

Het celluloid werd bewaard voor het sluitstuk van de dag, de grootste in de wijde omgeving, enig in zijn soort, het raspaard waar men in 1934 nog heilig in geloofde.

Het gaat om de viermotorige F 36 van Fokker die aan het einde van de dag zijn opwachting maakte.

Als we er nu op terug kijken kun je stellen dat deze machine veel aandacht naar zich toe trok, getuige de vele foto's die op het net circuleren.

Ze zijn allemaal gemaakt in de vrij korte periode dat de 36 door KLM werd geëxploiteerd onder de naam 'Arend'.

Of er veel filmbeelden zijn van Fokkers grootste weet ik niet, maar in ieder geval heeft ze rond gevlogen op het inmiddels bekende middagje op Waalhaven.
Het is aardig dat ze daar is gefilmd, want Waalhaven was per slot niet het dagelijkse Arendsnest.

De beelden er van tonen de PH-AJA, vliegende in 5 stukjes en 2 tijdens taxiën.

Op de PH-AJA waren er twee kleurenschema's in gebruik, waarbij de letters KLM slechts summier waren aangebracht.
Er was het rechte licht/donker schema van de romp met de de letters in de donkere buik.
En het wat zwierige walvis-achtige schema met de letters in het witte deel.
We hebben hier te maken met de rechte periode.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#2

Vliegend is daar minder van te zien.
Het wordt al snel een donker tegenlicht silhouet want de toenmalige camera had zo zijn beperkingen.

[Tracker "Jaap de Moor"]

#3

In eerste instantie had Plesman, 'de Ples', wel oren naar het ambitieuze plan om met deze grote bak naar Batavia heen en weer te vliegen.
Prestigieus; Slaapplaatsen! Yankee Clipper in de polder!

Maar omdat Fokker in zijn visie vast hield aan traditionele bouw werd hij in de loop der jaren voorbij gestreefd door anderen.

Plesman zag af van de F 36, en om goede redenen.
De meest in het oog lopende was het gebrek aan vliegbereik. Dat was b.v. slechts twee derde van dat wat de DC 2 presteerde.
En daarmee is ook meteen de grootste concurrent genoemd.

Het gebrek aan 'range' werd mede veroorzaakt doordat het onderstel niet intrekbaar was.
De machine was zwaar en in de moessontijd waren er zompige velden op de Indië route.
Dat vereiste flink grote wielen met lagedruk banden, zo bedacht men.
Omdat het toen nog steeds modieus was om maar één wiel per poot te hebben, werd het wel een heel groot wiel met een band van bijna 1.80 m diameter.
Het gevolg daarvan was weer dat ze niet intrekbaar gemaakt konden worden, domweg door hun maatvoering.
Het getuigt van moed dat de Fokker ontwerpers van plan waren om deze wiel- kolossen over de halve aardkloot te vervoeren, in de vrije buitenlucht hangend, op een economisch verantwoorde wijze.
De moed werd niet beloond.





Fokker bouwde gewoonlijk de motoren vrij van de vleugel, er onder hangend.
De wielen, mits al intrekbaar aanwezig, pasten dan in die verlaagde motorgondels.
De F 36 daarentegen had de motoren ingebouwd in de vleugels, met als gevolg veel kleinere nacelles.
En daar paste het wel erg groot uitgevoerde rollend materieel niet in, ook niet half.
(In onder de vleugel hangende nacelles trouwens ook niet...)

Het in de vleugel inbouwen van motoren was trouwens niet nieuw voor de fabriek.
De T4 vloog er vanaf 1927 al mee, en succesvol.
Voor een drijvervliegtuig was het natuurlijk zinvol de propellers wat verder boven het wateroppervlak te hebben draaien en daar was met de T4 en 4a goed op in gespeeld.

Het begon in 1934 al wat op te vallen dat de wielen van dit vrij grote vliegtuig er uit bleven hangen na de start.
Maar tijdens een nadering zag het 'neergelaten' onderstel er heel normaal uit.

De nadering is in beeld totdat de Heer-met-Kepi wordt gepasseerd.
Wat me opvalt is de wat koddig aandoende bolle buik van de Fokkeriaan.