Deze foto vond ik in mijn collectie:
op de achterkant stond het volgende verhaal:
Die witte vlek rechtsonder staat op de originele foto (vinger afdruk bij het ontwikkelen?) JanJr.
Deze foto vond ik in mijn collectie:
op de achterkant stond het volgende verhaal:
Die witte vlek rechtsonder staat op de originele foto (vinger afdruk bij het ontwikkelen?) JanJr.
Wat een mooie sfeervolle plaat. Waarbij opgemerkt dat een oorlog meestal niet sfeervol is. Maar omdat "wij" het geluk hebben om nooit een echte oorlog te hebben meegemaakt, maken wij in onze perceptie, door een plaat als deze, er iets sfeervols van.
Adri
Interessante opmerking Adri. Ik zit geregeld een beetje te kwijlen achter de computer als Ruud of iemand anders weer een mooie zwart/wit plaat plaatst van een vliegtuig of vliegveld. Sfeervolle platen zoals jij het noemt. Maar wat ik me wel eens afvraag, stel die oude foto's waren in kleur en van de zelfde kwaliteit als de huidige digitale foto's, zouden we ze dan net zo sfeervol vinden? Of zouden we er dan heel anders tegenaan kijken? Dit geld natuurlijk niet alleen voor de foto's op dit forum maar op elke forum van bv oldtimer auto's schepen etc.
Groet,
Mathieu.
Als het regent in mei is april voorbij.
Interessante opmerking Mathieu. Ik bekijk nu al meer dan 60 jaar foto's van auto's, schepen en vliegtuigen en dat is geëvolueerd van kritiekloos mooi vinden van alles wat reed, voer en vloog, totdat je je realiseerde dat achter elke foto van een aangeschoten of gecrasht stuk techniek een menselijk drama schuil ging of kon gaan. Een aantal jaren geleden doken er filmbeelden op die waren geschoten in 1943-45 door Georg Stevens, toen al een bekend Hollywood-regisseur. Hij was hoofd van de officiële Amerikaanse legereenheid belast met het fotograferen en filmen van de geallieerde opmars. Behalve de officiële zwartwitbeelden heeft Georg voor eigen rekening een aantal filmrollen in kleur volgeschoten van goede kwaliteit. En die zijn minstens net zo (on)sfeervol als de zwartwitbeelden. Vooral de beelden van de "bevrijding" van de concentratiekampen zijn gruwelijk. De huidige documentaires over de "Oorlog" worden steeds vaker ingekleurd en ik betrap me er op dat ik dat steeds gewoner ga vinden. Ook de resultaten zoals getoond op dit forum van ingekleurde foto's vind ik prachtig.
En ja als je een zwartwitfoto van een oorlogstafereel ziet, dan kom je haast als vanzelf in de sfeer van 40-45. Bij gekleurde of ingekleurde foto's heb je dat minder, maar of dat ooit zal veranderen? Ben benieuwd hoe de anderen hier over denken.
Adri
Ik ben ook van mening dat ingekleurde foto's niet kunnen wedijveren met de originele zwart wit versie. Op Discovery en National Geographic zie je steeds meer programmas's die overwegend uit ingekleurd materiaal bestaan. Ook dat went zoals Adri aangeeft maar het is het toch niet echt en je betrapt jezelf erop dat je denkt hoe slecht het af en toe is gedaan. Maar fotografen halen tegenwoordig een foto ook eerst door photoshop om de boel mooier te maken dan het is. Hoort bij deze tijd haha.
Ook bij Discovery En National Geographic gaat het vaak fout met inkleuren als je ziet dat kleuren van bepaalde voertuigen of uniformen totaal niet juist zijn.
Als WO2 verzamelaar, verzamel je uit interesse naar het verleden.
Ik heb me al eens eerder uitgelaten over ingekleurde foto's. En dat gaat ook op voor ingekleurde films.
Ik vindt dat ze juist de waarde onderuit halen van het weinige materiaal dat er in de beginperiode wel in kleur is gemaakt.
En ze voegen voor mij eigenlijk niets toe. Ik ben persoonlijk best wel een liefhebber van zwart/wit foto's en film. Niets zo erg als een ingekleurde Laurel & Hardy film.
Mvg, Boris
Laatst gewijzigd door Boris; 9 januari 2017 om 19:02 Reden: Referentie naar Laurel & Hardy toegevoegd.