Afgelopen week werd op TV de film "De Storm" uit 2009 vertoond over de '53 watersnoodramp. Zoals ik in de recensies al had gelezen waren de stormscenes, met veel virtuele realiteiten, indrukwekkend. En het ragdunne verhaal leidde ook al niet teveel af, als je daarop bent voorbereid. Wat mij droevig stemde en soms ook lacherig maakte, waren de klunzige scenes met een helikopter. In het kort, een marinevlieger met collega marineman vliegt met een S-51 non-stop vanaf De Kooy naar Woensdrecht en maakt even een ommetje over Zeeland. De marineman ziet een buurmeisje verzuipen, springt overboord, redt haar en wordt vervolgens samen met haar weer aan boord getakeld. Jammer dat de S-51 geen (zichtbare) takel heeft en voor de bediening heb je trouwens een extra man nodig. Ook jammer dat het zeewater tegen het vriespunt aan is op 1 februari, maar ze gaan wel vrolijk vervolgens nog even een stukje zwemmen om haar baby terug te vinden.
Maar al met al toch wel een film die de moeite waard is om te zien.

En ziet, toevallig kwam ik een website genaamd Marineschepen.nl tegen, waarin een recensie van een echte marineman, die grotendeels overlapte met mijn ergernissen en bezwaren: De Storm

Nu begrijp ik best dat je bij een (Nederlandse) film allang blij bent dat je een budget hebt bijeengeschraapt en dat je een Royal Navy i.p.v. een Koninklijke Marine uniform bijzaak vindt en een verkeerde aanspreektitel je ook worst zal zijn. Maar als je een helikopter en zijn bemanning volkomen ongeloofwaardige toeren laat uithalen en de hoofdrolsterren minuten lang laten zwemmen en daarna met natte kleren nog uren laat rondlopen om vervolgens weer samen de plomp in te duiken, vind ik niet kunnen.

Adri