De kluis van Bert

[washout]

Een treffer. En een snel reactievermogen!

[Heron]

Een buitenbeentje:
In de zomer van 2010 kwam Enerjet B737-700 C-GOEJ de vloot van Transavia versterken, hergeregistreerd als PH-OEJ.


PH-OEJ_30apr10EHAM3 by Bert Visser, on Flickr

[Heron]

Als je de kans krijgt, moet je eens een keer bij de baan kijken hoe een Cessna 172RG Cutlass, CR182 Skylane RG, C210 Centurion of C337 Skymaster na de start z'n wielen intrekt. Het hoofdlandingsgestel heeft een mooie spoorbreedte, maar moet naar achteren toe in de romp verdwijnen. De poten zakken dus eerst naar beneden en draaien dan naar achteren, waarbij de wielen een kwartslag draaien. 't Is een beetje vergelijkbaar met de Grumman fighter uit WO2 of de P-40. Die hebben echter korte pootjes en dan valt het minder op :-)

Op de foto's Cessna P210N Silver Eagle N54CC na de start op Teuge:


N54CC_11sep08EHTE5 by Bert Visser, on Flickr


N54CC_11sep08EHTE6 by Bert Visser, on Flickr

Hier nog wat filmpjes omdat het zo mooi is (geluid niet te hard zetten bij de eerste twee!:
Flying Cessna 172RG - YouTube
Cessna 182RG Skylane undercarriage retraction sequence - YouTube
GearSwing - YouTube
Redneck Retraction Cessna 210 - YouTube

[washout]

Ja, veel denk- en ontwerpwerk zit er in. Let bij de derde film hoe slim de hoek tussen main leg en draaias is bedacht. Daardoor kan de poot ingetrokken worden zonder aanvullende draaimechanismen zoals bij de P-40 toe te passen. Een factor bij het intrekken is de volheidsgraad, de kracht die je op ieder deel van de intrekweg nodig hebt om het gestel in te trekken, Daar wil je geen pieken in hebben, want dat kost teveel zware hydrauliek c.q. electromotor. Een vak apart!

[Heron]

En nog maar zo'n vouwwagen:


N953AS_02may12EHGG08 by Bert Visser, on Flickr

[Heron]

In post #633 liet ik al de Cessna-210 zien met half ingetrokken 'Fahrwerk'. Dat model 210 is de top van de Centurion-serie. De originele Cessna-210 was eigenlijk een verbeterde Cessna-182B, maar dan o.a. met intrekbaar landingsgestel, nieuwe vleugel en 260pk Lycoming IO-470-E. Later werden het zeszitters (i.p.v. 4) en kwamen er natuiurlijk meerdere verbeteringen.
Het toestel op de foto, de N54CC is een Cessna P210N. Normaal gesproken heet zo'n ding dan een Pressurized Centurion (want drukcabine), maar deze is later omgebouwd. Een turbinemotor erin en dan heet íe Cessna P210N Silver Eagle.


N54CC_11sep08EHTE2 by Bert Visser, on Flickr

[Heron]

Zomaar een mooi plaatje van een Mustang. Het geluid moet je er maar even bij denken...:


G-HAEC_01jun09EHOW02 by Bert Visser, on Flickr

[Heron]

Het airshow seizoen is weer begonnen (al is er deze maand nog niet veel georganiseerd, volgens mij). Ik gooi er dus maar een fris plaatje tegen aan :-)


Guinot_01jun09EHOW14 by Bert Visser, on Flickr

[Heron]

Eergisteren (3 mei 2022) werd op vliegveld Oostwold (EHOW) een wereldrecord neergezet. Hieronder het stukje zoals dat op Luchtvaartnieuws.nl te vinden was.

OOSTWOLD - Het officiële wereldrecord van het meeste aantal starts en landingen in een uur is in Nederlandse handen gekomen. Voormalig verkeersvlieger Dirk Evers verpulverde het oude record, dat in 2020 door de Amerikaan Steven Chase werd neergezet.Chase wist destijds 15 keer op te stijgen en weer te landen, maar Evers maakte bijna vier keer zoveel starts en landingen: 57. De recordpoging vond plaats op vliegveld Oostwold.
“Het was wel even hard werken, maar het ging prima”, aldus Evers. “Mijn benen voelen aan als pap en ik heb spierpijn tot achter mijn oren maar het was fantastisch om te doen.” Honderden toeschouwers zagen de rode Pitts S-2B, de PH-PEP, van Evers meermaals naar ruim 300 meter hoogte klimmen om vervolgens bijna stijl naar beneden te duiken en weer te landen.
Om in het Guinness World Records Book een plaatsje te kunnen veroveren moest Dirk Evers niet alleen de meeste landingen en take offs in één uur maken: de geldigheid van de poging was gebonden aan strenge voorwaarden en eisen. Het evenement moest bijvoorbeeld plaatsvinden op één en hetzelfde vliegveld dat officieel is genoteerd op een vliegkaart. De landingen moesten telkens in dezelfde richting worden uitgevoerd en na elke landing moest het vliegtuig weer naar duizend voet circuithoogte klimmen om van daaruit de volgende landing te maken. Bij elke ‘doellanding’ dienden alle drie de wielen neer te komen binnen dezelfde twintig meter, gemarkeerd door twee lijnen op de baan.
Evers maakte overigens 59 landingen, maar twee werden er ongeldig verklaard. De vlieger is blij dat het hem is gelukt om het wereldrecord te verbreken. “Ik heb dit gedaan om even te vieren dat corona voorbij is. De afgelopen jaren konden airshows en andere luchtvaartevenementen geen doorgang vinden en dus vond ik het hoog tijd voor het zetten van een mooi wereldrecord. Ook zit de luchtvaart ontzettend in het verdomhoekje. Wij wilden wat positiefs doen. Tom van der Meulen van vliegveld Oostwold zorgde voor de perfecte omgeving. Ik denk niet dat je zo’n recordpoging ergens anders in Nederland beter zou kunnen organiseren.”



De officiële documenten zijn na afloop door de notaris bekrachtigd en gaan richting het Guinness Book of World Records. “En toch kriebelt het nog een beetje”, lacht Evers “Zestig landingen in een uur moet mogelijk zijn. Misschien iets voor een volgende poging, maar nu ga ik eerst een biertje pakken!”

Nederlandse piloot breekt wereldrecord van meeste starts en landingen in een uur | Luchtvaartnieuws

Hier een foto van het toestel, Pitts Special PH-PEP, tijdens de vliegshow van Oostwold in 2015:


PH-PEP_25may15EHOW3 by Bert Visser

[Heron]

Op 5 mei wordt Bevrijdingsdag gevierd met o.a. muziekfestivals. Sommige artiesten worden op verschillende festivals verwacht en worden met Luchtmacht helikopters rondgevlogen. In Assen werd dit jaar geland naast het sportveld van de Johan Willem Friso Kazerne. Helaas is de foto niet perfect, ondanks dat ik de camera even schoongeblazen had. Blijkbaar is er troep met de spuitbuslucht meegekomen... de hele sensor zat onder de vlekken!


N228_05may22JWF3 by Bert Visser, on Flickr