Op de vraag van Boris waar de ballonnen vandaan komen kan ik vertellen dat ze gewoon in Parijs werden gemaakt. Men richtte zelfs een speciale fabriek op in het station ‘Gare d’Orleans’, waarin tientallen naaisters en mandenmakers druk in de weer waren om deze nieuwe lichter dan lucht vaartuigen voor postvervoer te produceren:
De volgende foto laat zo veel zien. Hij werd genomen in oktober 1870 op ‘la place Saint-Pierre’ aan de voet van de heuvel van Montmartre. Elke ballon kreeg een naam; deze heette ‘Armand Barbès’. Zij vervoerde een generaal Gambetta, die de troepen in Frankrijk zou gaan reorganiseren (wat echter niet lukte). De ballonnen werden opgelaten in de buurt van een gasfabriek; de gasslang is links van de ballon duidelijk te zien. De foto is genomen door de bekende fotograaf/artiest/avonturier NADAR.
In totaal slaagde 67 ballonnen in hun missie. Eén ballon landde zelfs in Noorwegen, na een vaart van bijna 1300 km. Eenmaal in de handen van de vrije Franse posterijen werd de post normaal bezorgd. De brieven die in Frankrijk in Duitse handen vielen werden verbrand. Hoewel er veel werden gepikt als souvenir, waarmee ze ‘collector’s items’ werden die veel geld gingen opbrengen. Er wordt echter ook verteld dat een postzending in een ballon, die in Duitsland landde, ook gewoon werd doorgestuurd. De Opel reclame ’Wij Duitsers maken geen grappen’ ging toen ook al op.
Een van de brieven werd zelfs in Australië aan:
In de Bredasche Courant van 27 November 1870 stond het volgende bericht:
Baarle-Nassau, 21 Nov. Hedenmorgen ten acht ure is een ballon, des nachts om twaalf ure te Parijs opgelaten, waarin zich 5 personen, benevens 25 postduiven en 2 zakken met brieven bevonden, in het gehucht Castelre, gemeente Baarle-Nassau, neergekomen. Zoowel de personen, al de brieven enz. zouden naar de naburige Belgische gemeente Hoogstraten zijn gebragt.
Dit was een een nieuwtje waarvan niemand toentertijd het belang van inzag. De eerste luchtpost had Nederland bereikt. Op het randje maar, eventjes maar, maar toch……..! 100 jaar later, in 1970 dus, zag men er het belang er wel van in. De ballonvaarster Nini Biesman en consorten, organiseerden een herdenkings vaart, waaraan veel ballonnen zouden meedoen. Met de ballonvaart in Baarle-Nassau kon post worden meegegeven, net als in Parijs. Ik was er bij en keek er naar. Ik gaf een envelop mee en filmde wat:
De ballon landde in Moergestel. De brieven werden op het postkantoor voorzien van een afdruk van een aankomststempel en verzonden aan geadresseerden. Maakwerk? Natuurlijk! Maar wel het vastleggen van een stukje geschiedenis. Hoe had het anders gemoeten? JanJr
Dit zijn 2 mooie Deense postzegels die behalve kunstzinnige ook historische waarden hebben. Hier volgt het verhaal:
De trots van Denemarken op luchtvaartgebied was en is Jacob Ellehammer, een luchtvaart pionier uit het begin van de vorige eeuw. Hij zou de eerste vlucht in Europa hebben uitgevoerd, maar daar verschillen de meningen over. Op 12 september 1906 vloog hij een afstand van 42 meter op een hoogte van ongeveer een halve meter. Deze vlucht werd echter niet officieel erkend, omdat zij werd uitgevoerd op een cirkelvormige startbaan met een paal in het midden. Het vliegtuigje, 2 enorme vliegers boven elkaar, was met een draad met die staak verbonden. Het had geen echte roeren. Het vliegstoeltje was met scharnieren vastgemaakt aan vast vlak aan de achterkant van de vleugel zodat de slinger beweging van de bestuurder nog wat verticale verandering te weeg kon brengen. Het vliegtuigje was dus nog steeds aan de aarde gekoppeld en de centrifugale kracht hielp het ook in de lucht te blijven. Men kon dus niet van een vrije vlucht spreken.
De foto's uit die tijd zijn belabberd. Een neef van Ellehammer maakte deze prent:
De postzegeluitgevers op Jersey maakten er meer van:
Dit blok laat links de motor zien die Ellehammer ontworpen en gemaakt heeft. In die periode was het de beste vliegtuigmotor, volgens zeggen. JanJr.
Weer eens wat heel anders. Oude vergeelde fotootjes uit de veertiger- of begin vijftiger jaren. Er werden toen honderd uitgebracht door Smith's Chewing Sweets in Rotterdam. Zelf heb ik er 18 van en die heb ik dus al zo'n 65 jaar. Ik heb op Internet gezocht naar wat meer gegevens. Is er ooit een album uitgegeven waarin je ze kunt plakken . Heeft iemand die plaatjes in zijn bezit?
Als iemand mij wat meer kan vertellen, graag! JanJr.
Laatst gewijzigd door Mathieu; 16 april 2016 om 21:55
In de ochtend editie van de Nieuwe Rotterdamse Courant van Zondag 22 Mei 1927 kon men zich nog niet echt opwinden over de geweldige record vlucht van Lindbergh. Het was maar een eenvoudig artikeltje: De vlucht New York – Parijs Parijs 21 Mei (Havas) Linberbergh is om 10 uur 22 vanavond op het vliegveld van le Bourget geland. Lindbergh was Vrijdagochtend om 7.51 te New York opgestegen, dit staat gelijk met 12.51 Parijsche tijd, zoodat hij zijn vlucht in 33 ½ uur volbracht heeft – [Red.]
Korter kon het bericht niet zijn. Maar wat wil je? Het was weekeinde en de echte redacteurs lagen nog lekker in bed of maakten zich klaar van het kerkbezoek. Dus een of andere halfwas, die Zondagsdienst had, frommelde een fantastisch stukje luchtvaart geschiedenis, dat door een Frans persbureau in de nacht was doorgezonden, in elkaar.
De volgende dag stonden de kranten er vol van. De koene vliegenier die 33 ½ uur zonder slaap, zonder behoorlijke navigatie middelen, soms blind vliegend, soms bijna in zee gestort, met een klein vliegtuigje de Atlantische Oceaan was overgestoken. Bedenk dat het 1927 was. Het vliegtuig had een met linnen bespannen romp. Op de motor moest hij maar vertrouwen om urenlang boven zee te durven vliegen. Hij kon niet vooruit kijken, want er zaten geen ramen aan voorkant. Hij moest dus starten en landen zonder voorwaarts zicht. Het enige dat hij had om iets te zien vóór zijn vliegtuig was een intrekbare telescoop boven het dak.
Deze kaart werd verzonden van Parijs naar Nevers met een gewone postzegel van 25 centimes. Hij werd afgestempeld door een gefrustreerde postambtenaar die niet van ophouden wist. Men kan goed zien dat de piloot niet naar voren kon kijken, dat weer wel.
Door de bekendheid van de vliegenier gingen allerlei landen postzegels en poststukken over hem uitbrengen. Je kon er een boek over schrijven. Dat werd dan ook druk gedaan. Véél boeken. Lindbergh trouwde later met een dochter van een senator: Ann Morrow. Die schreef ook al interessante boeken over hun verdere vliegreizen.
Maar laten we het hebben over postmateriaal, dit is ten slotte een filatelistisch tijdschrift. Om elk grammetje te sparen nam de luchtheld maar vijf brieven mee. Die liggen in musea of in kluizen. Wij moeten het dus doen met herinneringsstukken.
We beginnen met een FDC uit 1977 met een fraaie Franse postzegel er op:
De postzegel moest Charles delen met 2 Franse luchthelden Nungesser en Coli (die de overtocht naar Amerika niet hebben gehaald en nooit meer zijn teruggevonden)
De Amerikanen deden voor de Fransen niet onder en produceerden 50 jaar na de vlucht een mooie zegel EN een fraaie envelop:
De postzegel moest Charles delen met 2 Franse luchthelden Nungesser en Coli (die de overtocht naar Amerika niet hebben gehaald en nooit meer zijn teruggevonden)
De Amerikanen deden voor de Fransen niet onder en produceerden 50 jaar na de vlucht een mooie zegel EN een fraaie envelop:
Ik vermoed dat Miss Ethel een handelaarster was want ik heb verschillende documenten met hetzelfde adres.
Drie landen gebruikten hetzelfde motief voor hun postzegels (gelukkig wel goede weergaven):
De artiest van Centrafricane kan echter niet portret tekenen, maar hij deed het toch:
Micronesia waagden zich zelfs niet aan tekenen, ze plakten gewoon de oude foto’s op de postzegels. Kassa:
Er zijn nog tientallen andere (post)zegels en FDC’s in omloop, met Charles Lindbergh als onderwerp. Genoeg om nog een paar bladzijden te vullen, maar dat doen we maar even niet.JanJr.
PS Het lukt me maar niet om de afbeeldingen precies op het door mij gewenste formaat over te brengen.
In 1938 werd in België een serie van 5 postzegels uitgegeven die de toenmalige
Koning Leopold III in een Fairey ‘Fox’ vliegtuig lieten zien. Bovenstaande maximum
kaart werd te koop aangeboden door het Nationaal Comité voor Luchtvaart –
propaganda. Hoewel de koning uitgebreid poseert in een vliegpak met vlieghelm,
waag ik het te betwijfelen of ‘Zijne Majesteit’ een groot luchtvaartenthousiast was,
omdat men nergens foto’s van hem als bestuurder van een vliegtuig kan vinden.
Hier een vergroting van één der postzegels:
De hoogheid poseerde nog even voor het toestel:
Tot slot nog een beetje geschiedenis. De Leopold trouwde met Astrid, een mooie
Scandinavische prinses, die jammer genoeg verongelukte in hun auto,( door Leopold's
schuld?). In de oorlog trouwde hij met een bijzonder mooie burgerdame. Dit alles werd
door het Belgische volk niet in dank afgenomen en de koning verloor zijn troon. Jan