Foto's van vooroorlogse H-, PH-, PK- en PJ-toestellen die ook nog thuis lagen.

[ruudvanom]

Foto 221.
PH-AJA 'Arend'. Fokker F.XXXVI.

Groet Ruud en blijf gezond.

[ruudvanom]

Foto 222. Iemand een uitleg over de opbouw op de vleugel? Communicatie apparatuur? Lampen?
PH-AFL 'Leeuwerik'. Fokker F.XII.

Groet Ruud en blijf gezond.

[Pim Pouw]

Foto 222. Iemand een uitleg over de opbouw op de vleugel? Communicatie apparatuur? Lampen?
PH-AFL 'Leeuwerik'. Fokker F.XII.

Groet Ruud en blijf gezond.

Boek : De Weg door de lucht, het moderne snelverkeer 1927

Nachtvliegen :

Een andere methode is het afschieten van een magnesiumlicht, dat bevestigd is aan een parachute.........een nadeel waaraan echter gemakkelijk te ontkomen is, ontstaat hierbij, doordat de vlieger niet in het licht mag kijken.

Ten slotte is er een inrichting, die zeer veel wordt gebruikt en ook de beste resultaten geeft. Hierbij zijn aan de vleugeleinden meestal 3 magnesiumpatronen aangebracht en wel zoodanig, dat het licht hiervan de vlieger nooit kan hinderen

[Kaasjager]

Boek : De Weg door de lucht, het moderne snelverkeer 1927

Nachtvliegen :

Een andere methode is het afschieten van een magnesiumlicht, dat bevestigd is aan een parachute.........een nadeel waaraan echter gemakkelijk te ontkomen is, ontstaat hierbij, doordat de vlieger niet in het licht mag kijken.

Ten slotte is er een inrichting, die zeer veel wordt gebruikt en ook de beste resultaten geeft. Hierbij zijn aan de vleugeleinden meestal 3 magnesiumpatronen aangebracht en wel zoodanig, dat het licht hiervan de vlieger nooit kan hinderen

Waar ik dan benieuwd naar ben: werden deze patronen afgeworpen of bleven ze hangen? Het lijkt me niet dat ze bleven hangen (brandgevaar) maar als je ze afwerpt, wat is dan het verschil met een valschermfakkel?

Groet Daan

[ruudvanom]

Hallo Daan.

Blz. 283 van het genoemde boek:
Een nadeel, waaraan echter gemakkelijk te ontkomen is, ontstaat hierbij, doordat de vlieger niet in het licht mag kijken.

Op dezelfde bladzijde:
Tenslotte is er een inrichting, die zeer veel wordt gebruikt en ook de beste resultaten geeft. Hierbij zijn aan de vleugeleinden meestal 3 magnesiumpatronen aangebracht en wel zodanig, dat het licht hiervan den vlieger nooit kan hinderen.
Deze patronen, waarvan men dus totaal zes stuks aan boord heeft, worden door den vlieger vanuit de cockpit elektrisch ontstoken.
Zij branden ongeveer drie minuten en geven een fel licht, zoo zelfs, dat van een machine, die op ongeveer 100 Meter hoogte vliegt de voorwerpen als bij dag zijn waar te nemen.
Tegen dat de patroon op is, wordt een tweede ontstoken en aldus kan men gedurende geruimen tijd den omtrek verlichten.

Hieruit concludeer ik dat de magnesiumpatronen op de vleugel de installatie niet verlaten maar vanop de vleugel het licht laten schijnen in tegenstelling tot het licht dat aan een parachute bengelt en tijdens het aanvliegen de vlieger kan hinderen omdat het nog niet op de grond is aangekomen.

Op de door mij geplaatste foto zou je kunnen denken dat hier slechts 2 patroonhouders naast elkaar staan. In de geest van de zuinige Plesman.

Groet Ruud en blijf gezond.

P.S. Na het bewerken en plaatsen van mijn bericht zag ik dat Pim jouw vraag al had beantwoord.