De Magnetische nummering van landingsbanen schijnt ergens aan het einde van WW2 in Engeland te zijn ingevoerd. Daarvoor ( in Engeland ) een nummer systeem van 1 t/m ..
Voorschrift 1938 : gebruik zo veel mogelijk de verharde ( landingsbanen )
Dus dat hoefde niet en kon men gewoon landen recht tegen de wind in op het grasveld ( zoals bijna elke piloot gewend was toendertijd )
Verder bijna alle communicatie was visueel, sein lamp en de landings richting aangegeven met de grote T op het veld .
![]()
Dus op het kaartje is daar landingsbaan 2 in gebruik
Dankjewel Pim! Helder!
Cees
Ik denk dat de nummers op het kaartje niet kloppen.
https://archief.amsterdam/beeldbank/detail/470c9af4-f424-a41f-5f80-bb902124a6de/media/4304616b-098b-1e7d-5020-e41051a4a03e?mode=detail&view=horizontal&q=dc3&row s=1&page=48
Baan 3 op het kaartje was in werkelijkheid baan 7 zo te zien. Richting het zuidwesten. Baan 7 is onderstreept, langste baan?
Was de windroos misschien in twaalven verdeeld, baan 6 richting het zuiden, baan 9 richting het westen?
Peter
Laatst gewijzigd door Fogg; 29 april 2025 om 22:45
De nummers op het kaartje zijn helemaal correct.
Nummering op de aangehaalde foto is voordat het hele complex van banen gereed was.
7 werd 3 en 8 werd 2.
Ronald
Dan vraag je je toch af waarom ze die hoge nummers gebruikten, dat moet toch een reden hebben.
Luchtfoto Schiphol 1939 - 1940 van NIMH beeldbank:
Bron: https://beeldbank.nimh.nl/foto-s/det...f-cd3149856e1f
Plattegrond van Schiphol, afkomstig uit 'KLM Handleiding voor rondleiders 1939'
![]()
Ruud plaatste enkele jaren geleden een mooie foto van een der landingslichten op het oude Schiphol:
http://www.nederlandseluchtvaart.nl/...3918#post73918